พี่สาวของฉัน
เป็นพยาบาลที่ดี เปี่ยมล้นด้วยจิตวิญญาณแห่งการช่วยเหลือผู้คน
ไม่เคยเกี่ยงงาน
ไม่เคยอู้งาน มีองค์ความรู้และเชี่ยวชาญมากในสายอายุรกรรม เป็นที่พึ่งของครอบครัว เครือญาติ และกัลยาณมิตรมาตลอด
ช่วงทุกวันนี้เจ็บป่วยหลายโรคทั้งโรคตับอักเสบชนิดรักษายาก โรคความดันโลหิต เบาหวาน ต้อหิน 2 ข้างร่วมกับเป็นต้อกระจก...และโรคข้อเข่าเสื่อม 2 ข้าง (รวมโรค)
แม้จะเจ็บป่วย ก็ไม่เคยอู้หลบงาน หรือหนีไปหลบนอน หนีงาน เพราะพวกเราถูกสอนมาให้มีความรับผิดชอบมากพอ
ครอบครัวเราถูกบ่มเพาะให้มีชีวิตด้วยเมตตาธรรม พ่อแม่สอนพวกเรามาดี ไม่เอาเปรียบใคร ไม่ให้เห็นแก่ตัว ให้คอยช่วยเหลือผู้คน “คุณพ่อวีระและคุณแม่เข็มเพชร” สอนพวกเรามาเช่นนี้ตั้งแต่จำความได้จนถึงวัยกลางคน
เราเชื่อในเรื่องความเป็นข้าราชการที่ดีที่พ่อกับแม่ปฏิบัติให้ดู ให้เห็นเป็นแบบอย่าง ไม่คอรัปชั่นโกงเงินหลวง ไม่ฉ้อราษฎร์บังหลวง...
แม้วันนี้เราได้เจอบทเรียนที่น่ารังเกียจและอดสูใจ แต่ครอบครัวถูกสอนมาดี ทำให้ได้เห็นจิตใจของคนแจ่มชัดมาก
คนเหล่านี้เราก็แค่เดินหนี
ไม่สมาคม...ไม่ใช่เพราะเขาไม่มีคุณค่า
แต่เขายังเจริญงอกงามไม่มากพอในชีวิต
“ก็แค่อยากมุทิตาจิตต่อพี่สาว”
#SelfReflection
ไม่มีความเห็น