สั่งสมการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง

คืนนี้เรามีประเด็นหนึ่งที่คุยกัน น่าสนใจมาก เราขึ้น ward กันในยุคสมัยเอดส์ระบาดใหม่ๆ ความรู้ ยา และการรักษายังเป็นหลุมดำทางระบบสุขภาพอยู่ในช่วงนั้น

นักเรียนพยาบาลรุ่นนี้หัวใจแข็งแกร่งมาก ระบบ SOTUS Nurse และกฏระเบียบต่างๆ เป็นเพียงแค่เครื่องมือขัดเกลาใจเราให้แข็งแกร่ง มีวินัย และอดทนต่อความทุกข์ยาก การถูกเข็มทิ่มแทงตำมือคือ...ความสาหัสแห่งความทุกข์ใจ เพราะยาต้านไวรัสก็ยังไม่มี ความรู้ที่มีอยู่เกี่ยวกับโรคก็ยังไม่ชัดเจน ทุกอย่างยังเป็นการคลำทางเหมือน COVID-19 ยุคนี้

แต่การด่าทอ เสียดสี กระแนะกระแหนและปลุกระดมให้มีความเกลียดชังแบบยุคสมัยนี้ไม่มีความรุนแรงเท่า ความหยาบคายน้อยกว่า

เราผ่านการเรียนรู้ผ่านสถานการณ์จริงที่หล่อหลอมมา ทำมากกว่าพูด ...ร่วมเป็นฟันเฟืองเล็กๆ ของสังคมและประเทศชาติ เพราะชีวิตทั้งชีวิตของพวกเราไม่ได้มีเพียงแค่วาทกรรมอะไร

วาทกรรมเป็นเพียงแค่ลมปาก

ความจริงที่น่ายกย่องยิ่งกว่าคือการลงมือทำมากกว่า...

การลงหมู่บ้าน

การอยู่หอผู้ป่วย

การเดินทางไปตามแหล่งฝึกงานต่างๆ คือ การสั่งสมประสบการณ์ของการซึมซับความทุกข์ยากเข็ญของชีวิตผู้คน

จนจบมาทำงาน

ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่

แต่สิ่งที่ได้รับการบ่มเพาะมานั้นยังคงได้เพิ่มพูนกันอย่างหยั่งรากลึกในชีวิตกันต่อมาจนถึงปัจจุบัน

นี่คือ...ชีวิตนักรบสุขภาพ

#อินถวาช่อที่สิบ