เสียงในใจ และการไล่ล่า

ดีจริง...

วางโซเชี่ยลมีเดียลง

อยู่กับผู้คนรอบข้าง แหงนมองท้องฟ้า ก้มหน้ามองแผ่นดิน และหันไปยิ้มกับผู้คนรอบรอบบ้าง

ฝูงวัวอยู่ข้างทาง เดินไปเป็นหมู่คณะ

และมีคนคอยต้อน...ให้ไปทางเดียวกัน

บทสนทนาของผู้คนไปได้เรื่อยๆ

เสียงหัวเราะ

และการลงมือทำกิจกรรมร่วมกัน

ความเย็นโชยมาจากใจ

พร้อมการตื่น...รู้ ในตน

โรคร้ายอยู่ในหน้าจอ

ความล่มสลายของแผ่นดินก็อยู่ที่เดียวกันกับโรคร้ายนั้น พร้อมความบ้าคลั่งอันเกรี้ยวกราดของผู้คน ต่างรุมกันด่า ด่า และด่า...ใครก็ได้ที่คล้ายมีผู้นำพาให้ไปชิงชังร่วมกัน

หันออกมามองหน้าคนที่อยู่ข้างๆ

เบื้องหน้า และเหลียวหลัง...ทำให้พบความจริง

เสียงด่าทออันเกรี้ยวกราด

และอารมณ์อันโมโหของผู้คนตามมาถึงฉันไม่สำเร็จ...

เพราะ

ณ ชั่วขณะ ฉันปิดสัญญาณมันลง

และดำรงอยู่กับความรักของผู้คนที่ปราศจากความเกรี้ยวกราดนั้น

ทุกอย่าง

ยังดำเนินไปตามปกติ

ลมเย็นๆ โชยมา...

และมีเพียงแค่

“เสียงในใจ” ที่ฉันตั้งใจฟังว่า เสียงนั้นเป็นเช่นไร

...