สวัสดียามเช้าค่ะคุณติ๋ว

• ปรัชญาแต่เช้าเลยค่ะ  น่ารัก ทั้งบ้านคุณจิ๊บและบ้านคุณติ๋ว
• สำหรับครูอ้อยมาเรียนค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อุณสวัสดิ์ค่ะครูอ้อย.

• ตื่นแต่เช้า..มีสุขทุกวันเลยนะคะ...
• มาตั้งแต่ยังไม่ใส่สี(สัน)อีกแล้ว..คนอะไร..เก่งชะมัด...
• จะรีบไปหรือยังคะเดี๋ยวไม่มีที่จอดรถ..แดดจะร้อน..ให้กำลังใจคนขยันเช่นกันค่ะ

• ใช่ครับ อยากพบสาวๆขยันๆ ไม่ยากครับ หาดูได้แถวบล็อกนี้ กับบล็อกครูอ้อยครับ ผลัดกันขึ้นบันทึกก่อน น่าชื่นชมจริงๆครับ
• สวัสดีตอนเช้านะครับ
• เอาล่ะ ขอไปส่งเด็กๆ ก่อนนะครับ วันนี้โรงเรียนเปิด สอนชดเชยสำหรับการหยุดยาวช่วงคริสมาสตร์

เช่นกันค่ะ..คุณไมโต

• อยากพบหนุ่มๆคนขยันหาก็หาดูไม่ยากเช่นกัน
• หาดูได้แถวบล็อกนี้
• ขับรถดีๆนะคะคุณพ่อ..ผู้น่ารัก

วันนี้โอกาสดีที่เห็นพ่อบ้าน แม่บ้าน ขยันและชมกันไปมา...^__^

ชอบครับชอบ ข้อคิดที่พี่ขมวดไว้ตอนท้าย แต่ผมก็มองว่าการใส่ใจในรายละเอียดเป็นเรื่องที่ดี ส่วนจะเก็บมาเป็นอารมณ์หรือไม่นั้น อยู่ที่การฝึกการมองโลกและฝึกจิตอีกที

แต่ไม่อยากให้ลดความใส่ใจ และลดความละเอียดลงไปนะครับ

ชอบตรงนี้ค่ะ

"สิ่งที่เห็น...อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิด....."  
“ทุกข์เกิดเพราะ...ใส่ใจในรายละเอียดมากเกินไป"
"ไม่จำเป็นต้องรู้ไปซะทุกเรื่อง..ก็ได้.."
“การเรียนรู้ที่ดี..คือทำให้ดู..”

ขออนุญาตินำไปเผยแพร่ที่นี่นะคะ http://gotoknow.org/blog/kmanamai-nonta/30083

สวัสดีค่ะ...คุณจตุพร

• ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ
• จริงอย่างที่คุณจตุพรว่าค่ะ "การใส่ใจในรายละเอียดเป็นเรื่องที่ดี ส่วนจะเก็บมาเป็นอารมณ์หรือไม่นั้น อยู่ที่การฝึกการมองโลกและฝึกจิตอีกที....แต่ไม่อยากให้ลดความใส่ใจ และลดความละเอียดลงไปนะครับ"
• สำหรับดิฉัน “ทุกข์เกิดเพราะ...ใส่ใจในรายละเอียดมากเกินไป" เอาไว้ปลอบ...และให้กำลังใจเพื่อนๆหรือคนรอบข้างค่ะ...ส่วน..
• ส่วน..."รายละเอียด.." สนใจเอาไว้เพื่อนำมาพัฒนาค่ะ
• แต่ "รายละเอียดที่มากเกินไป"....มันคล้ายจมลึกจนหาทางออกลำบาก...บางครั้งยากมากที่จะแก้ไข..หลายครั้งที่ต้องหันหลังให้เพราะแก้ไขไม่ได้...ไม่ใช่ตัวเรา...มักแก้ไขยาก
• ขอบคุณมากจริงๆค่ะ..ที่ช่วยมองหลายๆมุม
  

สวัสดีค่ะ..คุณเพื่อนร่วมทาง

• ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ....ด้วยความภูมิใจ

• คุยกันเรื่องลึกๆอย่างนี้ ผมเข้าไม่ถึงหรอกครับ คอยคุณกะปุ๋มดีกว่า ผมเป็นประเภทบัวแล้งน้ำครับ

หวัดดีตอนเย็นคับพี่ติ๋ว

เพิ่งกลับจาก มหาลัย

พี่ติ๋วมีความสุขน่าอิจฉาจังคับ

ผมฝันมานานแล้ว ที่อยากจะได้ ประตูทุกแห่งหนของ

-โดราเอม่อนมาใช้- เพราะตอนนี้น้ำมันแพงเหลือเกิน

สงสัยต้องย้ายไปเรียนจังหวัดเดียวกับครูอ้อยซะมั้ง

จาได้ประหยัดๆ อิอิ

• สวัสดียามดึกค่ะ
• ชอบหนังการ์ตูนของวอลล์ ดิสนีย์ เหมือนกันค่ะ

• เอาแล้วล่ะซิ คุณกฤษณาใช้แรงงานเด็ก ผิดกฏหมายแรงงานรู้มั้ย เดี่ยวคุณหมวดขจิตมาล่ะก็....ตัวใครตัวมันนะครับ
• สวัสดีค่ะหนูกีตาร์ หนูชื่อเพราะมากเลยค่ะ ทำไมหนูถึงชื่อกีตาร์ละคะ คุณพ่อหรือคุณแม่ชอบเล่นกีตาร์คะ และพี่ๆของหนูละคะชื่ออะไรบ้าง มีใครชื่อ คีบอร์ดหรืออังกะลุงบ้างไหมคะ

• ต๊ายตายลูกฉัน...แอบมาment.   ตั้งแต่เมื่อไหร่..เผลอเปิดเคร่องไว้แผล๊บเดียว...
• หนูไม่เห็นถามแม่เลยสักคำ...ว่าทำยังไง..แม่ไม่ต้องยุ่ง...แต่หนูกำลังจะทำแม่ยุ่งแล้ว..แม่ตัวดี

มะ..แม่ตอบเอง...

• หนูมีกีตาร์...พ่อชอบเล่น..แม่ชอบฟัง...พ่อชอบร้อง...แม่ชอบฟัง...
• หนูมีคีย์บอร์ด...พ่อซื้อให้...หนูชอบเล่น..แต่แม่ไม่ชอบฟังค่ะ
• อุ๊ย...ชอบค่ะคุณลูกขา..คุณลูกเล่นได้ไพเราะม๊ากๆค่ะ

• ว่าแต่ว่าน้องกีต้าร์อายุเท่าไรครับ
• มาดูว่าใช้แรงงานเด็กไหมครับ
  

8 ขวบเท่ากับ ลูกปลา ของดิฉั๊นเลยค่ะ...มาเชียร์ค่ะ

"ลูกปลา" อยู่ประถม 2 เกิดเดือนธันวาปี 41 ค่ะ...น่าสนใจค่ะ คุณโอ๋ เปิด blog ให้เด็กคุยกันคงต้องย้ายวงไปอยู่ที่ "วงนักเรียนหรือเปล่า" "หรือ ดร.แจนต้องตั้งวงเด็กประถม อีกวง....งานนี้หากเป็นเช่นนั้นจริงดิฉั๊นเดือดร้อน...ต้องซื้อคอมใหม่อีกตัวแน่...เพราะไม่เคยชนะลูกสักเรื่อง....ฮา...
คุณกฤษณาคะ...เป็นพี่แบบคุณกะปุ๋มก็ได้ค่ะ....

• ถ้าจะดีเนอะถ้าเด็กๆได้คุยกันใน learner
• เห็นน้องฟุง น้องลูกปลาแล้ว แต่อยากเห็นน้องกีตาร์บ้าง ลุงขจิต แก่ไปไหมครับ ถ้าเด็กๆเรียก พี่ไมโตชอบเรียกอยู่
  

คุณโอ๋ขา...

• พี่ฟุงเป็นผู้ชาย...ดิฉันเพิ่งเข้าไปดู...หล่อซะด้วย..
• น้องลูกปลาขา...ต้องแย่งกับน้องกีตาร์หน่อยนะลูก

คุณเมตตาขา..

• ทีมเบื่อแม่ติดblog...จะเริ่มเมื่อไหร่ดีคะ...
• แต่ทีมเบื่อผู้ชายติดblog....คงไม่มีเนอะ
• เรื่องแย่งcomp.ลูก..ฉันก็ไม่ชนะซักที..เหมือนกันค่ะ

คุณไมโตคะ...

• แค่ยาดมเสียบสองรูจมูกเนี่ยนะ...ประเมินอีชั้นว่าเป็น.."พี่ใหญ่"...ไม่มีอะไรที่จะประเมินได้แม่นกว่านั้นหน่อยหรือคะ....โธ่..น่าเสียดาย

ลุงขจิตขา...

• ว่างๆจะได้เห็นค่ะ..แต่ไม่เห็นลุงขจิตว่างซักที

• ว่างครับ ตอนทานข้าว
• บางทีอ่านแล้ว งง เอ พี่กฤษณา หรือ หนูกีตาร์
• อยากเห็นรูปครับ(น้องกีตาร์) ไม่ใช้เครื่องดนตรีนะครับ
• ดักไว่ก่อนกลัวคณหมอสมบูรณ์แกล้ง

• ผมประเมินจากคุณกฤษณาเสียบสองรู ผมเสียบรูเดียว แล้วอีกหลายๆคนยังไม่เสียบรูครับ คุณกฤษณาก็เลยน่าจะเป็นพี่ใหญ่ ผมเป็นพี่รอง แล้วก็มีน้องเล็กๆ
• หรือจะให้ผมประเมินจากจำนวนไฝครับ จะได้แม่นยำขึ้น

ถ้าคุณเห็นไฝชั้น...แล้วคุณจะสยอง

คุณไมโตคะ..

• ตกลงฉันเป็นหญิงใหญ่..คุณไมโตเป็นชายกลาง...ใครจะเป็นชายน้อยล่ะคะ
• แล้วไฝฉันน่ะ....เป็นร้อยค่ะ

• เอ้า ยกให้คุณขจิตก็แล้วกัน ว่าไงคุณขจิต ชายน้อยเชียวนะ
• คุณลุง ถ้าคุณลุงงงจริงๆ ก็ต้องเรียกว่า พี่กีต้าร์ กับหนูกฤษณาครับ นี่ยังไม่เรียกว่างงหรอกครับ

ใครงงก็ช่างเขา...เราไม่งงก็แล้วกันเน๊อะ

เห็นมีตั้ง 44 Comments ...เลยแวะเข้ามาดู ....อ๋อ..อย่างนี้นี่เอง ....เอ๊?? จะแจมด้วยดีไหม? ...เอาเป็นว่าผมมีลูกชายสองคน คนโตอยู่มหา'ลัย ปีสาม คนเล็กอยู่ ม.สอง เคยไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆ บ้านคุณกฤษณา (มข.)  เมื่อ 2-3 ปีก่อน ตอนที่ มข. เป็นเจ้าภาพกีฬาสาธิตสามัคคี ผมไปกันทั้งครอบครัว อยู่แถวนั้นหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ช่วงนั้นยังไม่มี gotoknow จึงยังไม่ได้รู้จักกัน ....วันนี้ดีใจที่ได้พบกับกัลยาณมิตรที่มีคำคมเขียนให้ผมได้ขบเคี้ยวทุกวัน ...สวัสดีทุกๆ ท่านที่เขียนมาจากหาดใหญ่ด้วยเช่นกัน ....ลืมบอกไปว่าภรรยาผมเป็นคนหาดใหญ่ครับ

• ดิฉันตกใจจริงๆค่ะ..ท่านคือ beyondKM ตัวจริงหรือตัวปลอมคะ
• ถ้าเป็นตัวจริงละก้อ..อุ๊ย...ตื่นเต้น..ตื่นเต้น...
• แต่ไม่ว่าจะป็นตัวจริงหรือตัวปลอม..ก็ยินดีต้อนรับเข้าก๊วนเราค่ะ....
• ขอบคุณจริงๆค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน..ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

• ด้วยความยินดีครับ ที่ได้ทราบว่าอาจารย์ beyondKM แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน
• ที่นี่ เรามีความเป็นชุมชนเสมือนจริง ที่ไม่ได้แลกเปลี่ยนกันเฉพาะความรู้ แต่เรากำลังสร้างครอบครัวในสังคมเสมือน g2k ที่นี่ เรามีพี่ มีน้อง มีป้า มีลุง มีญาติมิตร มีเพื่อนฝูง ที่ช่วยเหลือกันในทุกๆด้านที่ช่วยกันได้ เราอบอุ่นใจที่ได้มีกันและกันเสมอครับ
• ในมุมเชิงวิชาการ เราไม่ได้ทิ้ง เราแลกเปลี่ยนความรู้ ต่อยอดความรู้ซึ่งกันและกันเท่าที่จะมีโอกาส
• แต่นอกเหนือจากความรู้ เราแลกเปลี่ยนความรู้สึก เราเรียนรู้ความเป็นเพื่อนซึ่งกันและกันครับ
• ยินดีมากครับ ที่ได้รู้จักอาจารย์ beyondKM เพิ่มขึ้นในอีกมุมมองหนึ่งนอกเหนือจากความคิด คำนึงเชิงวิชาการ แถมยังได้รู้จักที่พักพิงใจของอาจารย์เพิ่มขึ้นด้วยครับ

อ.ประพนธ์เป็นคนนึงที่น่านิยมในเชิงครอบครัวค่ะ ยังจำบันทึกที่อาจารย์เขียนถึงลูกชาย ที่อาจารย์เก็บมาไม่สบายใจอยู่เป็นวันๆได้เลยค่ะ ไม่ทราบคุณกฤษณาได้ไปอ่านหรือยังเอ่ย ต้องขออภัยที่ยังไม่มีเวลาหา link มาใส่ให้ค่ะ

ขอบคุณ..คุณไมโตที่ช่วยมารับแขกค่ะ.......

• ฉันอ่านบันทึกที่คุณไมโตเขียนแล้ว...รู้สึกประทับใจ...เยี่ยมมากเลย...อยากให้เพื่อนๆคนอื่นได้อ่านด้วยค่ะ...เป็นการวิเคราะห์พฤติกรรมที่พวกเราทำกันอยู่อย่างเห็นภาพพจน์
• อ่านแล้ว..ทำให้ฉันมีความสุขและรู้สึกถึงมิตรภาพที่ฉันจะได้จากเพื่อนอยู่เสมอ
• ขอบคุณมากๆค่ะ

คุณโอ๋คะ...

• ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
• เดี๋ยวดิฉันจะไปแอบอ่านเองค่ะ..ขอบคุณค่ะ

มารับแขก...ครับ

จริงๆเวียนอ่านหลายรอบละครับ...

ผมเคยคุยกับพี่กานต์(ไมโต)ว่า หากgotoknow มีแต่งานวิชาการเพียงอย่างเดียวที่พยายามให้เกิดชุมชนวิชาการโดยเขียนแต่เรื่องวิชาการ คงน่าเบื่อน่าดูและจะหายไปในที่สุด

ธรรมชาติของการเรียนรู้ ที่บอกว่าขึ้นอยู่กับ บรรยากาศที่เอื้อต่อการเรียนรู้ ตรงนี้ถูกต้องอย่างที่สุด

บันทึกที่สนุกสนาน แทรกสาระลงไปอย่างเนียนๆ แต่สิ่งที่ได้ที่เราคาดไม่ถึง ที่ทำให้ งานมหกรรมจัดการความรู้ ครั้ง ๓ มีชีวิต ชีวา นั่นคือ ...ความรักความอบอุ่น ความผูกพัน ก่อร่างสร้างสายใยแบบบันทึกลักษณะนี้

หลายๆคนอาจจะบอกว่า ไม่เห็นมีอะไรเลย ไม่มีความรู้ใหม่เลย...แต่หารู้ไม่ว่า ข้างในมีแต่สิ่งดีๆ ที่บอกมาทั้งหมด ...ขอเพียงเปิดใจ

Gotoknow หากมีแต่วิชาการ ก็ปราศจากชีวิต แม้ว่าเป็นชุมชนเสมือนก็ตามเถอะ เพราะคนที่โลกแล่นอยู่ในชุมชนเสมือนเป็นคนจริงๆ

ขอบคุณพี่ๆเพื่อน Blogger ครับ

ขอบคุณพี่กฤษณาครับ

คุณจตุพรคะ...

ขอบคุณค่ะที่ทำให้เห็น "ภาพลักษณ์"ที่ผ่านๆมา

"Gotoknow หากมีแต่วิชาการ ก็ปราศจากชีวิต แม้ว่าเป็นชุมชนเสมือนก็ตามเถอะ เพราะคนที่โลกแล่นอยู่ในชุมชนเสมือนเป็นคนจริงๆ"

ชอบค่ะ..ชอบมากๆค่ะ...

คุณไมโตขา...อ่านใจ"กฤษณา"ได้ขาดจริงๆ

• ขอบคุณค่ะ..เป็น "ภาพลักษณ์" จริงๆด้วยค่ะ
• ยังไม่ออกไปเที่ยวกันหรือคะ

พี่กฤษณา ครับ

ผมพบคำผิด ๑ แห่ง ครับ "โลกแล่น" เป็น "โลดแล่น" ในบันทึกผม เหตุเพราะ อากาศหนาวครับ เลยพูดไม่ชัดครับ

.......................

ตอนนี้ที่บ้านผม ตอนนั่งพิมพ์comment อุณหภูมิ ๖ องศา ครับ

(เวลา ๐๗.๓๕)

ได้ค่ะ...คุณจตุพร..

"Gotoknow หากมีแต่วิชาการ ก็ปราศจากชีวิต แม้ว่าเป็นชุมชนเสมือนก็ตามเถอะ เพราะคนที่โลดแล่นอยู่ในชุมชนเสมือนเป็นคนจริงๆ"

ชอบค่ะ..ชอบมากๆค่ะ...

• ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนมา
• โอย..ตายแล้ว..หนาวอย่างงั้น..จะอยู่กันยังไงคะ..
• คุณเอกปิดหน้าต่างบ้านหมดแล้วหรือยัง..ผ้าม่านเอาลงมาปิดด้วย..กันลมได้บ้าง
• น่าสงสารจริง..ที่ทำงานดิฉันมีเครื่องเป่าลมอุ่น..เสียดายที่ไกลกัน..เลยไม่ได้เอาให้ขอยืม
• มีไดร์เป่าผมไหมคะ..เอามาใช้บ้างก็ได้...กระเป๋าน้ำร้อน.....ที่แต่ก่อนเขาใช้กัน..เป็นยาง..พอนึกออกไหม...ต้มน้ำเดือดๆแล้วกรอกใส่....เอาไว้กอดได้สบายขึ้นมาหน่อยค่ะ...
• ขอให้อุ่นขึ้นไวๆทีเถอะ

• อากาศที่บ้านคุณเอก พอๆ กับที่ญี่ปุ่นในวันที่ผมกลับมาเลยครับ ที่โน่น แม้อากาศจะเย็นกว่านี้ก็ตาม แต่บ้านเมืองของเขาคุ้นเคยกับความหนาวเย็น และมีเครื่องอำนวยความสะดวกในการเพิ่มความอบอุ่นที่ดีเพียงพอ ไม่ว่าจะเป็น Air Condition ที่สามารถทำได้ทั้งความร้อนและความเย็น มีพัดลมที่เป็น heater มีเครื่องทำน้ำอุ่น มีสารให้ความอบอุ่นชนิดพกพา เหมือนที่อาจารย์หมอสมบูรณ์เคยแนะนำไว้ ในขณะที่บ้านเรามีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการต่อสู้กับความหนาวเย็นได้ไม่เพียงพอ เรายังต่อสู้กับความหนาวเย็น โดยการก่อกองไฟ  เรายังใช้ผ้าห่ม เสื้อกันหนาว เรายังใช้การกอดกันให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายซึ่งกันและกัน ที่บ้านคุณเอก ตอนนี้ 6 องศา แล้วพี่น้องของเราบนยอดดอยล่ะครับ คงต่ำกว่า 0 องศาไปเรียบร้อยแล้ว ผมขอเชิญชวนทุกท่านที่อ่านพบบันทึกนี้ กรุณามอบสิ่งของกันหนาว และสื่อการเรียนสำหรับน้องๆที่อยู่บนดอยสูงด้วยนะครับ น้องเขายังขาดสิ่งต่างๆที่เราคนพื้นราบมี แต่เขาก็ยังมีใจมุ่งมั่นที่จะใฝ่เรียน ความเพียรชอบเช่นนี้เป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญครับ ขอความเอื้ออาทรในจิตใจท่าน ช่วยส่งสิ่งของกันหนาวและอุปกรณ์การเรียนไปยังคุณเอก จตุพรครับ น้องเอกยินดีเป็นสื่อกลาง ในการเชื่อมความเอื้ออาทรของท่านไปยังน้องบนดอยสูงครับ
• ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ คุณนิดหน่อย กำลังรวบรวมสิ่งของจำเป็นต่างๆ ครับ หากท่านใดมีความประสงค์ต้องการบริจาคสิ่งเป็นประโยชน์ต่อน้องๆชาวดอย สามารถติดต่อได้ที่คุณนิดหน่อยครับ หน่วยภูมิคุ้มกันวิทยา ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์  โทร 074-451585 หรือโทรภายในมหาวิทยาลัย 1585 ได้ในเวลาราชการครับ

• ดิฉันกำลังรวบรวมแล้วจะจัดส่งให้คุณเอกค่ะ..
• จะทันไหมเนี่ย...กว่าจะส่งมิหมดหนาวแล้วหรือ..ไกลกันเหลือเกิน

"การกอดกันให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายซึ่งกันและกัน"

• คุณไมโตแนะนำแบบนี้แล้วคุณเอกเธอจะไปกอดกะใครล่ะคะ..ให้เธอยิ่งคิด..ยิ่งหนาวเปล่าๆ...
• สู้คุณไมโตไม่ได้..มีให้กอดตั้งสามแน่ะ 

ขอบคุณ..คุณขจิตค่ะ...

การ์ตูนน่ารักที่ให้ไว้...ได้ใช้แล้วค่ะ

สวัดดีค่ะหนูกีตาร์น้ะค้ะการ์ตูนน่ารักมากค่ะ

มาอ่านค่ะ....มารับแขกไม่ทัน ท่านที่มารับก็รับได้ดีแล้วค่ะ....สวัสดี

คุณเมตตา...หายไปไหนมาคะ..คิดถึงอยู่เชียวค่ะ

กลับมาเรื่องการ์ตูนนะคะ : )

มีข้อสังเกตค่ะ

พี่กฤษณา ดูเรื่องนี้แล้วประทับใจ ได้สรุปประโยคเด็ดออกมาหลายประโยค ซึ่งประโยคดีๆเหล่านั้นเข้ากับคนไทย และ ศาสนาพุทธมาก ทั้งๆที่เรื่องโมเสสเป็นเรื่องราวของ ศาสดา (prophet) ของศาสนาอื่น 

จุดนี้มัทเห็นว่าดีมากเพราะ ถ้าคนเรามองหาความเหมือนมากกว่าความต่าง ก็คงเปิดรับและเห็นดีเห็นงามกับคนที่นับถือ ศาสนาต่างๆกันได้มากขึ้น

ไม่ว่าศาสนาใด ถ้าถอดเปลือกออกซะ มันก็สอนเรื่องความดี ความชั่ว ทั้งนั้น เนอะค่ะ

หนังเรื่องนี้ สำคัญกับมัทมากระัดับหนึ่งตรงที่ มันเป็นครั้งแรกที่ทำให้มัททราบว่า โมเสส นั้นได้รับการยอมรับจากทั้งศาสนา ยิว อิสลาม และ คริสต์ (ดูแล้วคุยกับเพื่อนถึงได้ทราบค่ะ)

สรุปคือ พระเจ้าของทั้งสามศาสนาก็คือองค์เดียวกัน

โมฮัมหมัดก็เป็นคนยิวโดยเชื้อชาติ ก่อนที่จะแยกมาตั้งศาสนาตัวเอง พระเยซูก็เป็นคนยิวโดยเชื้อชาติ เป็นญาติพี่น้องกันแท้ๆ แต่สามศาสนานี้ก็ดันสู้รบกับมาตลอด  

ไม่น่าเลยเนอะค่ะ 

สวัสดีค่ะ..คุณมัทนา...

• ขอบคุณค่ะที่อธิบายถึง...ความต่างของศาสนา...แต่ไม่ต่างกันเลย..ในหลักคำสอน..ถ้าไม่ยึดติด..ยึดถือ...เปิดใจให้กว้างอย่างที่บอกค่ะ
• "ไม่ว่าศาสนาใด ถ้าถอดเปลือกออกซะ มันก็สอนเรื่องความดี ความชั่ว ทั้งนั้น"
• "ถ้าคนเรามองหาความเหมือนมากกว่าความต่าง ก็คงเปิดรับและเห็นดีเห็นงามกับคนที่นับถือ ศาสนาต่างๆกันได้มากขึ้น"
• ชอบมากๆเลยค่ะ...ขอบคุณค่ะ

คุณเมตตา....

• ขอบคุณค่ะที่แวะมาอีก...ถ้างานมากนักก็พักผ่อนบ้างก็ดีนะคะ...ไม่ต้องห่วงทางนี้..ขอส่งกำลังใจมาช่วยค่ะ

ผมเองก็ชอบคุยเรื่องที่ไม่ใช่ KM เหมือนกันครับ ...จึงกลายเป็น blog "beyond" KM ยังไงล่ะครับ ...ชอบที่คุณไมโตพูดว่าการจัดการความรู้ จะมัวแต่จัดการ "วิชาการหรือความรู้" ไม่ได้ ต้องจัดการ "ความรู้สึก" ด้วยนั้น ....เยี่ยมจริงๆ ครับ เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาพบว่า "ความสัมพันธ์" เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดการ ลปรร. ครับ

นอกจากนั้น ทำไปๆ ยังได้พบอีกครับว่า การจัดการความรู้สึกที่ว่านี้ ต้องลงลึกไปเรื่อง "ความรู้สึกตัว" ด้วย ซึ่งก็คือเรื่อง "ฝึกสติ" นั่นแหละครับ ...วิชาการที่ขาด(สติ)ปัญญา นั้นสามารถกลายพันธุ์เป็น "วิชามาร" ได้ง่ายๆ ครับ ....ดีใจที่ได้เรียนรู้จากชุมชนนี้ครับ

ฝากบอกคุณจตุพรให้รักษาตัวให้อบอุ่นนะครับ ...ที่ผมไม่ได้แนะนำอะไรเรื่อง KM ใน blog ของคุณจตุพรเพราะเห็นว่ามีกัลยาณมิตรแนะนำมากมายแล้ว ผมจึงได้แต่ยืนเอาใจช่วยอยู่ครับ ถ้าทำ KM ในโรงเรียนได้ จะเป็นอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่มากครับ

...เมื่อตะกี้ รู้สึกว่าพูดวิชาการมากไป ลืมพูดกับเจ้าของ blog ว่าผมก็มีหนังการ์ตูนที่ประทับใจที่คล้ายๆ กับเรื่อง Prince of Egypt เหมือนกันครับ ชื่อเรื่อง "โพคาฮอนตัส" (ไม่รู้เขียนถูกหรือเปล่า) ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับสาวอินเดียนแดง ยังไงล่ะครับ จริงแล้วผมประทับใจทั้งสองเรื่อง เพราะเนื้อเรื่องกินใจ และที่สำคัญก็คือทั้งสองเรื่องนี้เพลงเพราะมากๆ ครับ

คุณติ๋วคะ

• การ์ตูนจบแล้ว
• มีอะไรต่อดีคะ เอาแบบหนังยาวแบบนี้  อบอุ่นค่ะ
• จากคนไม่มีลูก อิอิ

คุณเมตตา ขา..

• อยากรู้ค่ะ..บอกเลย..บอกเลย..ลับหรือเปล่า..ถ้าลับไม่รู้ก็ได้ค่ะ

คุณSompornp ขา....

• อยากดูการ์ตูนแนวไหน...แบบไหน..บอกได้ค่ะ...พี่จะจัดให้
• ดีใจที่ได้ยินเพียง "จากคนไม่มีลูก"....ไม่ใช่.."คนไม่มีแฟน"....เฮ้อ..โล่งอกค่ะ

คุณติ๋วขา

ดีใจที่ได้ยินเพียง "จากคนไม่มีลูก"....ไม่ใช่.."คนไม่มีแฟน"....เฮ้อ..โล่งอกค่ะ

ประโยคนี้มันเศร้าจัง

ฮือ ๆ ๆ ใครช่วยเช็ดน้ำตาให้ที

ไม่มีคำบรรยายต่อด้วย ฮือ ๆ ๆ ๆ

คุณ อิ่งอ๊อบคะ....

• ก็แปลว่าเป็นคนมีแฟนไงคะ...ตัวเอง...
• 

• ขอบคุณ อาจารย์ beyondKM อีกครั้งครับ ที่แวะเวียนกลับมาให้กำลังใจ พวกเราทุกคนที่นี่มีความสุขมากครับที่ได้เห็นร่องรอยจากปลาวนิ้วสัมผัสของอาจารย์ คำกล่าวเพียงเล็กน้อยของอาจารย์สร้างกำลังใจให้พวกเราทุกคนเป็นอย่างมาก คำกล่าวเพียงเล็กน้อยของอาจารย์ช่วยยืนยันให้พวกเราทุกคนเชื่อมั่นว่า เส้นทางที่เราเดินมา น่าจะเป็นทิศทางที่ถูกต้อง .....บนเส้นทางของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เราแลกเปลี่ยนใจกันด้วย Go2Know มิใช่เป็นเพียงคลังความรู้ แต่คือครอบครัวเสมือนของเรา มิตรภาพและความเอื้ออาทร เป็นสิ่งที่อยู่คู่ความรู้ของสังคมไทยครับ
• ขอเรียนเชิญอาจารย์ beyondKM ร่วมเป็นหนึ่งในครอบครัวของเราครับ แล้วแวะเวียนมาให้กำลังใจพวกเราต่อไปนะครับ
• วันนี้ประชุมกับคุณเมตตาครับ เรื่องโครงการ communication platform ซึ่งเป็นการนำเอา KnowledgeVolution มาลงใน server ของมหาวิทยาลัย ในนามของ share.psu.ac.th เพื่อเป็นการเก็บคลังความรู้ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ สงสัยคุณเมตตาคงรู้จักผมในเวอร์ชั่นที่แตกต่างจากบน go2know ครับ ว่างๆ เธอคงมาเล่าให้ฟังครับในเรื่องของ มุมมองจากนักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ว่าด้วยเรื่อง การทำงานร่วมกับนักวิทยาศาสตร์ในการสร้างคลังความรู้ของมหาวิทยาลัย  ผมเองก็อยากฟังคุณเมตตาเป็นกระจกเงาส่องภาพให้เห็นเหมือนกันครับ
• เห็นด้วยกับแม่ไม้ดำหอมครับ ว่าแฟนคุณ sompornp บน g2k นี้ มีถมไป ยืนยันได้ครับ
• สุขสันต์วันคริสตร์มาสและสวัสดีปีใหม่ แด่ทุกท่านครับ...

เห็นด้วยกับคุณไมโต...เพื่อนรัก....ทุกประการค่ะ

• กำลังใจมาเพียบเลยพอได้พูดคุยกับอาจารย์beyondKM
• แสดงว่าคุณเมตตารู้จักคุณไมโตน้อยกว่าดิฉันน่ะซีคะ.....
• ใช่ค่ะ..คุณไมโต...แฟนคุณSompornp....เต็มไปหมดค่ะ...ยืนยันเช่นกัน
• ขอบคุณ...คุณไมโต..ที่แวะมาอย่างสม่ำเสมอโดยตลอด...นี่คือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ของ"แม่ไม้ดำหอม"...ค่ะ..."พ่อซากุระ"...

• เพลงในเรื่อง โพคาฮอนทัส ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อเพลง Wind of Change ดูเหมือนจะเป็นเพลงที่ได้รับรางวัลด้วย
• ชอบเพลงในเรื่องนี้เหมือนกันครับ
• เด็กๆบ้านผมชอบดูการ์ตูนครับ คุณสมจินเธอสะสมหนังการ์ตูนของวอลท์ ดิสนีย์ น่าจะเกือบครบทุกเรื่องครับ ถ้าขาดไปบ้างก็คงไม่มากนัก

....สงสัยจะติดเสน่ห์ของคนในชุมชนตรงนี้ซะแล้ว ....ถ้าไม่ได้เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกขาดอะไรไป ....ตอบคำถามคุณกฤษณา ผมจบอัสสัมศรีราชา รุ่น 28 ครับ ปัจจุบันเขาเรียกรุ่น 2811

....เอาใจช่วยที่ มอ. ให้ใช้ประโยชน์จาก KnowledgeVolution ได้เต็มที่ ....แต่ก็อย่างที่เห็นกันแหละครับว่า จะแชร์กันผ่าน blog ได้ดี ....ความสัมพันธ์ระหว่างกันต้องดี (เหมือนคนในชุมชนนี้) เรียกได้ว่า ก่อนแชร์แบบ B2B (blog2blog) ต้องเชื่อมใจคนให้ได้ก่อน คือต้องมี H2H (heart2heart) ก่อน ....ฝากคุณเมตตาช่วยคิดด้วยว่าจะทำอย่างไร ...จะศึกษาจากความสำเร็จของภาควิชาพยาธิจะใช้ได้ไหม?

 ....ไปไปมามาก็เป็น "วิชาการ" อีกแล้ว ....เสียบรรยากาศหมด....ขอโทษด้วยครับ

 Merry Christmas & Happy New Year ทุกๆ ท่านครับ

คุณไมโตคะ...

• บ้านดิฉันนั้นการ์ตูนเพียบเลยเหมือนกันค่ะ...ไม่เฉพาะของวอลท์ ดิสนีย์ค่ะ...ของ PIXAR (ไหมฮึ..เขียนผิดหรือเปล่า)...ด้วยค่ะ...ชอบตัวการ์ตูน...ฉากแซมของเค้า...น่าร๊ากกกก...น่ารัก...ขอบอก..
• ว่างๆ..วันหยุดเสาร์-อาทิตย์นี้...ถ้ามีเวลา...เราชวน อ.beyondKM...ไปดู"โพคาฮอนทัส "กันเถอะ...เน๊อะ

อ.beyondKM..คะ..

• ยินดีเป็นอย่างยิ่งและนับเป็นเกียรติกับพวกเราเลยละค่ะ......
• ถ้าเบื่อๆงานมากๆ...(หรือไม่เบื่อก็ได้ค่ะ)..แวะมาเลยนะคะ...มาเมื่อไหร่ได้ทั้งนั้นค่ะ...เรื่องบันเทิง..(เริงรมย์)เราถนัดค่ะ
• ในส่วนวิชาการนั้น...เชิญอาจารย์ตามสบายได้เลยค่ะ...ดีซะอีก...พวกเราจะได้แอบอ่านและแอบเอาความรู้ไปใช้ด้วยเลย...มีเพื่อนเป็นนักวิชาการ...โก้จะตายไป...
• ส่วนวิชาเกิน..วิชากำกวมนั้น...พวกเราลุยเองค่ะ..เน๊อะ..คุณไมโต..
• อาจารย์มี H2H และ B2B แล้ว...อาจารย์เอา M2M แถมไปอีกก็ได้นะคะ..(ไม่ใช่ Mouth To Mouth ในการช่วยฟื้นคืนชีพนะคะ...) ...Man To Man..หรือ Mind To Mind....ดีคะ...พวกเราเคยเอามาเล่นเป็น Mouth To Mouth..สนุกกันอยู่พักนึงค่ะ

แน่...คุยกับอาจารย์เพลิน..เลยลืมคนที่บ้าน..

• พี่เค้าอัสสัมชัญศรีราชา รุ่น 26 ปัจจุบันเขาเรียกรุ่น 2609 ค่ะ...ก่อนอาจารย์ 2 ปี

Merry Christmas & Happy New Year 2007....แด่อาจารย์ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืดและครอบครัวค่ะ...จากครอบครัว"สำเร็จ"ค่ะ

คุณเมตตาคะ...ขอบคุณที่แวะมาช่วยแชร์ค่ะ

อ่านทุก comment ด้านต้นแล้ว รู้สึกอุ่นใจอย่างไรบอกไม่ถูกค่ะ

• ฝากบอกคุณจตุพร นะคะ ถ้าหนาวหละก้อ พี่รัตติยา ยินดีให้ยืมกอดได้ค่ะ
• คุณกฤษณาค่ะ ยังไงถ้าจะตั้งครอบครัวgotoknow junior อย่าลืม น้องฟ้า และน้องฟาง ของอิฉัน ด้วยนะคะ รับรอง เชื้อไม่ทิ้งแถวแน่ ๆ ค่ะ
• ช่วงนี้ ถ้าเห็นคุณรัตติยา หายตัวไป ไม่ต้องสงสัยนะคะ  DSL ทำพิษ อีกตามเคย รู้สึกยังไงไม่รู้ที่ต้องมาตามเก็บตกความคิดเห็นทีหลังเขาเนี่ย

ยินดีครับ ...ขอบคุณครับ...และ ผมมีความสุขครับ

ยังไงก็ขอยืม Comment นี้ลงมาอีกครั้ง

"บนเส้นทางของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เราแลกเปลี่ยนใจกันด้วย Go2Know มิใช่เป็นเพียงคลังความรู้ แต่คือครอบครัวเสมือนของเรา มิตรภาพและความเอื้ออาทร เป็นสิ่งที่อยู่คู่ความรู้ของสังคมไทย "

สำนวนพี่ไมโตครับ

ขอบคุณทุกท่าน ขอบคุณพี่รัตติยา ที่เป็นห่วงหนุ่มน้อย...

ขอบคุณอาจารย์ ดร.ประพนธ์ พี่กฤษณา พี่จิ๊บ พี่ไมโต ครับ.....

หนาวนี้อบอุ่นครับ

คุณรัตติยาขา...

• ครอบครัวของเราอบอุ่นเสมอ..คุณรัตติยาก็ทราบ....
• คุณจตุพรเข้ามากอดคุณรัตติยาเองในบันทึกนี้แล้วค่ะ...รวดเร็วทันใจปาน"กามนิตหนุ่มผู้โรแมนติค"จริงๆ
• "น้องฟ้า และน้องฟาง .." ไม่ถูกลืมแน่นอนค่ะ...เข้าเป็น.."GotoKnow Junior"...ไปได้เลย
• อย่ากังวลไปเลยค่ะ....คุณรัตติยา....ว่างเมื่อไหร่ค่อยแวะเข้ามาก็ได้ค่ะ....
• อย่าให้การเข้ามาคุยกัน....ทำให้คุณต้องลำบากใจเลย...ถึงใครยังไม่ได้แวะมาคุย..หรือเข้ามาทีหลังก็ไม่เป็นไร...เราก็เข้าใจกันอยู่แล้ว..อาจติดภาระกิจ..ทำใจให้สบายดีกว่าค่ะ
• มาทำให้การแวะมาคุยกันนั้น...สร้างความสุขดีกว่า...อย่าทำให้เป็นทุกข์เลยค่ะ...นะขอร้อง...OK?

ขอถือโอกาสนี้ส่งความสุขปีใหม่...แด่คุณรัตติยาและครอบครัวเลยค่ะ..ขอให้สุขภาพสมบูรณ์  แข็งแรง..ขอพระคุ้มครองด้วยค่ะ

ตัวนี้ของคุณพ่อคุณแม่ค่ะ

ตัวนี้ของน้องฟ้าค่ะ

ตัวนี้ของน้องฟางค่ะ

..ได้ตุ๊กตาจาก"ลุงขจิตค่ะ"..ขอบคุณลุงขจิตค่ะ

บันทึกนี้อบอุ่น..โรแมนติคมากยิ่งขึ้น..เมื่อคุณจตุพรแวะเข้ามา...ขอบคุณค่ะ..

โอ้โห...

แวะมาแอบอ่านค่ะ  อิอิ ^__*

คุณหนิงคะ..

• ไม่ต้องแอบอ่านหรอกค่ะ...เราทุกคนยินดีเสมอค่ะ
• ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ

• แวะมาดูเพื่อนๆ เขาคุยกัน
• สงสัยในความเห็นของอาจารย์ beyondKM เมื่อ อ. 26 ธ.ค. 2549 @ 08:45 (124157) ที่ว่า "....เอาใจช่วยที่ มอ. ให้ใช้ประโยชน์จาก KnowledgeVolution ได้เต็มที่ ...."
• อาจารย์ตั้งใจเขียนว่า มอ. จริงๆ หรือพิมพ์ผิดครับ

• ยังสอนหนังสืออยู่ชายแดนเลยครับ
• อากาศหนาวมากถึงมากที่สุด
• แวะมาทักทายกลับมาฐาน 1 วัน ได้ข่าวว่ามีคนบ่นถึง
• ขอบคุณมากครับ

• ขำ ขำ น้องกีต้าร์
• นาง กฤษณา สำเร็จ เมื่อ ส. 23 ธ.ค. 2549 @ 10:22 (122520)

  สวัดดีค่ะหนูกีตาร์น้ะค้ะการ์ตูนน่ารักมากค่ะ

  นาง กฤษณา สำเร็จ เมื่อ ส. 23 ธ.ค. 2549 @ 10:23 (122521)

  พอดีหนูเห็นค่ะ

เรียน..ท่านอ.หมอสมบูรณ์ค่ะ...

• ดิฉันขออนุญาตตอบแทน อ.beyondKM.ก็ได้ค่ะ...ว่า มอ.จริงๆ...เพราะในบันทึกนี้..ทีม มอ.มีอยู่มากจนน่าปลื้มใจ...และกำลังจะมีนวัตกรรมมาให้พวกเราชื่นชมกันเร็วๆนี้ด้วย...ดิฉันแอบปลื้มอยู่..(เป็นกองเชียร์ก็ยังดีค่ะ)
• ขอบคุณที่แวะมาพูดคุยค่ะ

คุณขจิตคะ...

• พี่แอบเอาการ์ตูนที่คุณส่งให้มาแจกเพื่อนๆ..คงยินดีนะคะ
• อากาศหนาวจัดมากที่สุด..ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ...
• ขอบคุณที่สละเวลาพักผ่อนมาทักทายกัน...คิดถึงค่ะ