Laos 2019 : เก็บเรื่องราว

[1]

คุยกับมิสฮวง สาวชาวเวียดที่มีความรู้เรื่องวัฒนธรรมในลาวมากคนหนึ่ง และเรื่องราวเกี่ยวกับชนเผ่าต่างๆ

แม้จะเป็นชาวเวียดแต่รักวัฒนธรรมลาว...เวลาว่างๆ เธอจะเดินทางไปตามหมู่บ้านและไปเรียนรู้กับชนเผ่าต่างๆ

เธอมีของเก่าเก็บไว้โชว์คนที่รักและคุ้นเคยตกทอดมาหลายยุคสมัยบางชิ้นอายุมากกว่า 200 ปี เธอบอกว่าฉันหนุ่ม(อ่อนเยาว์)กว่าแม้ฉันจะอายุมากกว่า แต่สำหรับฉันแล้วเธองามอ่อนหวานมาก

เครื่องเงินที่เธอมีสวยมาก...

เป็นเครื่องเงินเก่าโบราณ ทำให้นึกถึงของในหีบเก่าของย่าที่มาจากจำปาศักดิ์เลย...

เราพูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆ

ปกติคนเวียดจะทำธุรกิจเก่ง แต่สำหรับฉันแล้วมิสฮวง มีความรู้ฝังลึก(Tacit Knowledge)เรื่องเก่าแก่มากมาย คุยมิเคยเบื่อแม้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน

...

[2]

เดินเล่น...

เดินไปก็ร้องเพลงกันไป 

เป็นที่ม่วนซื่นคักหลาย

...

[3]

บอกวิชว่า “พาเดินนะ”

ห้ามแบกความสบายมา

อยู่ให้เนียน เรียนรู้วิถีเรียบง่าย

และลดทอนความรู้สึกว่าเป็นนักท่องเที่ยว...

แล้วเราก็เดิน

เดิน...

เดิน...

ตลอดเลย

และติ๋วก็ช่างเก็บภาพ เดินและเดิน เยอะเลย

[4]

ตอนหนึ่งทุ่มแผ่นดินไหวขนาด 3.6 ไม่ลึกมากขนาด 1 กม. อุณหภูมิก็ลดลงเรื่อยๆ...

“เมื่อไหร่จะกลับ”

“คือไปนานแถ่”

“อาจารย์หนาวมั้ย”

“ดูแลสุขภาพด้วย”

...

ดีใจที่วันนี้มีติ๋วกับวิช...

แต่ทุกๆ วันพี่น้องลาว ก็ดีหลาย มักที่สุดก็คือ “กินข้าวล่ะบ่” 

“กินนำกันบ่”

แม้แต่เด็กร้านกาแฟที่ไปขออาศัยใช้อินเตอร์เน็ต ...”เอาน้ำซาอีกบ่” “มื่ออื่นพ้อกันใหม่” ...”ขาดเหลือหยังบ่” น้ำใจงามหลาย

ถ้าบ่ติดหนี้หลวง สิลาออกมาอยู่พี้ล่ะเด้อ แต่มื่อนี่มาเฮ็ดงานซั้วคราว เดี๋ยวก็กลับแล้ว

...อากาศหนาวมาก

แต่อุ่นในใจ

Check:

http://www.earthquake.tmd.go.th/home.html

บันทึกไว้

วันศุกร์ที่ 6-12-62