Laos: การเรียนรู้
ความตั้งใจแรกว่าจะมาเงียบๆ แต่ไม่ดีกว่าเปลี่ยนใจ เล่าเรื่องราวไปพร้อมๆ กันดีกว่า
[1]
ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา Review เกี่ยวกับ Situation ของลาว และตามรอยไปในอดีต ดูทุกมิติให้เข้าใจ แล้วค่อยวกมาทางด้านการศึกษา สาธารณสุข สังคม และวัฒนธรรม งานนี้ไม่น่าจะยากเพราะมีพื้นฐานและความรู้เดิมบ้างพอสมควร แต่กลับมารื้อฟื้นใหม่ก็เหมือน Relearn
เปิดใจตนเองกลับมาทำงาน คล้ายกับเมื่อสิบปีก่อนคือ ทำหน้าที่ของ Researcher เต็มที่เพียงแค่คิดถึงอดีตที่วิ่งเข้าออกลาวสมัยนั้นก็ฟิน แบะร่วมงานกับ Professor ทางResearch ที่จ่ายงานให้ทำจนมีประสบการณ์และมีมุมมองที่กว้างต่องานวิจัยที่หลากหลาย
[2]
บางครั้งของการมาลาวฝั่งเวียงจันทร์จะมาเช้าเย็นกลับขับรถมาจอดหนองคาย กระโดดขึ้นรถบัส แล้วกลับเย็น ไม่มีอะไรมากมาย เวียงจันทร์ห่างแค่คืบ 27 กิโลเมตร ส่วนใหญ่ก็จะกลับไปนอนหนองคาย
ครั้งนี้ข้ามมานอนที่เวียงจันทร์
มาถึงดึกพอควร แต่ก็ไม่เปลี่ยว มีเวลาเดินเล่มรับลมเย็นๆ และสัมผัสเมืองได้
[3]
คุยกับ Dr.Yupin เป็นหมออยู่ที่นี่ถึงงานวิชาการที่มีขึ้นที่ มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว (ลาว: ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ หรือ ມ.ຊ.; อังกฤษ: National University of Laos หรือ NUOL) มีนักวิจัยและนักวิชาการจากฝั่งไทยมา 8-9 คน มีโอกาสอาจได้เจอกัน
[4]
เดินย่ำไป...
ใจก็ทบทวนตนเอง (Self-Reflection) มีปรากฏการณ์เกิดขึ้นมากมาย ค่อยๆ แกะเนื้อความทำความรู้ความเข้าใจไป
คุยกับนักวิจัย R2R ไปว่าปีนี้คงวางลงบ้างแล้วล่ะ พักผ่อน ขยับมาทำงานวงกว้างในระดับนานาชาติช่วยอาจารย์ Professor ที่สอนสมัยเรียน ป เอก Psychology of Counseling และทำงานวิจัยส่วนตัวเพื่อการเรียนรู้ และทางด้านการศึกษาตามที่ถนัด
ครุ่นคิดไป
แวะชมวัดในความมืดที่มีความงาม และเรื่องราวในอดีต ซึมซาบลงใจ
[5]
เข้าที่พัก...
สงบเรียบง่าย ไม่ไกลฝั่งของ(ชาวลาวเรียกแม่น้ำของ ซึ่งก็คือแม่น้ำโขง)
รอบนี้อยู่นานหลายวัน
ค่อยข้ามกลับไทย
ไม่มีความเห็น