“ข่าวดีของเหลือง”
เมื่อวานเหลืองรับคีโมอีกครั้ง ซึ่งความก้าวหน้าในการรักษาดีมาก เพียงระยะเวลาผ่านไปสองเดือนเต็มการตอบสนองต่อคีโมและการรักษาต่างๆ ได้ผลดีเกินความคาดหมายและแผนที่วางไว้
“ก้อนมะเร็งที่คอใหญ่มากเท่าที่หมอเคยเจอในแมว”—-ทีมแพทย์จาก รพ.สัตว์ มข เอ่ยขึ้นหลังผลตรวจและเริ่มวางแผนการรักษา
“เดือนแรกคงได้รับคีโม 2 ครั้งต่อสัปดาห์ จากนั้นก็เป็นสัปดาห์ละครั้ง ค่อยปรับเป็น 2 สัปดาห์ต่อครั้ง เมื่อดีขึ้นเปลี่ยนเป็นเดือนละ 1 ครั้ง ต่อเนื่อง 6 เดือน” นี่คือแผนแรกที่ได้วางร่วมกันระหว่างหมอกับมนุษย์ญาติของเหลือง
แต่...เมื่อคีโมเข็มแรกผ่านไป มีบุคคลอันเป็นที่รักแมวมาอุ้มชู พี่กุ้ง-รพ ปทุมธานี พี่ตู่-สิงห์บุรี พี่กุ้ง-รพ.มะเร็ง น้องรี-ศอ4 สระบุรี พี่มล-สสจ.ปทุมธานี และเหล่ากัลยาณมิตรมากมายที่อาจเอ่ยนามไม่ครบ ร่วมเข้ามาอุ้มชูเกื้อกูลเหลือง ความคิดในตอนนั้นคือ “การให้หนึ่งชีวิตอยู่รอด ต้องอาศัยพลังชีวิตดีดีของใครอีกหลายคนมาประคอง” ดังนั้นการรักษาเข็มแรกของเหลือง ทำให้ก้อนยุบลงอย่างรวดเร็ว หมอจึงปรับระยะเวลาห่างออกเป็นสัปดาห์ละครั้งแทน 2 ครั้งต่อสัปดาห์ และไม่ถึงเดือนก็ปรับเป็น 2 สัปดาห์ต่อครั้ง
นี่ก็ครบสองเดือนเหลืองแข็งแรงมาก สังเกตความแข็งแรงจากการอยากมีแฟนและพลังเหลือเกินพังกรงออกมาคุยกับพี่นกกรงข้างๆ หรือพังประตูกระโดดออกไปหลังคาชั้นสอง และหรือวีระกรรมมากมาย สามารถร้องเรียกแมวสาวได้เป็นวันวัน จากที่มาอยู่บ้านคุณยายเข็มที่ยโสธรนี่ร้องครบ 48 ชั่วโมงเลยไม่มีเหน็ดเหนื่อย สาวน้อยแมวจรก็ชอบมาเย้ายวนให้เหลืองใจจะขาดอยากออกไปหา นี่ล่ะน๊า หัวใจมีรัก ไม่จำกัดเพียงแค่คน
“นิสัยเหลืองนี่ขี้อ้อนเป็นที่สุด
และก็ขี้งอนอย่างมาก แคร์เราอยู่แต่อยากให้เราไปง้อ”
นึกถึงเรื่องราวของเหลืองก็มีความสุข
นั่งรถไปขอนแก่นด้วยกันเปิดเพลงของ Nightwish ให้ฟัง ดูเหมือนจะชอบ ส่งเสียงแข่งกับเพลงก็จินตนาการไปเองว่า อืม คงอยากร้องเพลง สักพักก็เงียบเสียงนอนหลับเลย
เขียนมาตั้งนานลืมบันทึกว่า หมอนัดรับคีโมห่างออกไปเป็น 3 สัปดาห์ต่อครั้งนะคะ “ดีใจขนาด”(แปลว่า ดีใจมาก)
บันทึก
#เรื่องแมวแมว
ไม่มีความเห็น