๙๖๙. ปัญหาที่แท้จริง...(๑)

        จากประสบการณ์การสอนของผม..ปัญหาการศึกษาของชาติ..(ขีดเส้นใต้คำว่า..ชาติ) มิได้อยู่ที่การท่องสูตรคูณ ท่องอาขยาน หรือกระเป๋าหนังสือ แต่อย่างใด..

    ใครที่เข้าใจอะไรผิดๆ จงคิดใหม่..คนที่ไม่รู้..ก็ควรจะรู้และเข้ามาช่วยกันดูแลแก้ไข..ก่อนที่ปัญหาจะหนักหนาสาหัสไปมากกว่านี้

        ประเด็นหลักของปัญหา..คือเด็กอ่านไม่คล่องและเขียนไม่ได้ มาจากเหตุปัจจัยหลายอย่างก็ว่ากันไป..ปัญหาใหญ่สุดที่ทำให้การวัดและประเมินผลล้มเหลวทั้งระบบ คือปัญหาการอ่าน คิดและวิเคราะห์

        ครูต้องคิดและทำ”นอกกรอบ”เพื่อแก้ปัญหาให้มากกว่าที่นโยบายสั่งการ..เพราะ สพฐ.เขาอยู่ข้างบนและไม่ได้สอนหนังสือ..คิดอย่างเดียว..ไม่รู้จักเด็กของเราด้วยซ้ำ

        เด็กล้วนมีความแตกต่างกันไปแต่ละภูมิภาค แต่ละเขต และแต่ละห้องเรียน ไม่มีใครรู้จักเด็กและแก้ไขปัญหาได้ดีเท่าครูผู้สอน...ในห้องเรียน

        ครูผู้สอนจะแก้ปัญหาเด็กอ่านไม่คล่องเขียนไม่คล่อง ก็อาจจะต้องให้เพื่อนครูช่วยและ ผู้บริหารต้องลงมาสนับสนุนอำนวยการให้ความสะดวกและคล่องตัวในการสอน..

        ประเด็นที่สำคัญไม่น้อยคือผู้ปกครอง..ที่คอยอ้างว่าไม่มีเวลา..ทั้งที่เป็นลูกตัวเองแท้ๆ บางคนอ้างว่าไม่รู้ภาษา..จริงๆแล้วยิ่งไม่รู้อะไรเลยก็ยิ่งจะน่ารักโดยเรียนรู้ไปกับลูก ก็แค่เอาใจใส่ สร้างแรงจูงใจก็เพียงพอ...

        การอ่าน..ไม่ง่ายต้องใช้เวลา ไม่เหมือนการเขียน ที่มีเทคนิครวมไปถึงกล้ามเนื้อมือตลอดจนเพิ่มความสนใจของครูที่ต้องเคี่ยวเข็ญและเสริมแรงบ้าง..พอสมควร

        ผมลองแล้ว..ที่ชั้น ป.๑..ภายใน ๒ เดือนได้ผลนิดเดียวแต่ผมก็รับได้ เลยรีบนำผลงานให้ผู้ปกครองดูเพื่อขอความร่วมมือด้าน “การอ่าน”ต่อไป..

        ผู้ปกครองเป็นลูกค้าคนสำคัญ..ถ้าเขาพอใจในผลงานที่เราสร้าง มีหรือเขาจะไม่ชอบ มีหรือเขาจะไม่ให้ความร่วมมือ..อย่างน้อยก็น่าจะมองโรงเรียนเป็นบวกมากขึ้น..

        ผมคิดว่า..ถ้าผู้ปกครองชื่นชมลูกบ้าง การเรียนรู้ของลูกจะดีขึ้น และผมก็เชื่อว่าถ้าผมชื่นชมนักเรียนเรื่องลายมือ..เดี๋ยวการสอนอ่าน..จะสอนง่ายและปัญหาจะน้อยลง

        ผมส่งจดหมายถึงผู้ปกครองสั้นๆ แปะลงไปในสมุดแบบฝึกหัดประจำตัวของผม ที่มอบให้เด็กชั้น ป.๑ เป็นรายบุคคลตั้งชื่อว่า “สมุด ผอ..”.ผมเขียนบอกผู้ปกครองว่า.......

        “เรียนผู้ปกครองนักเรียนที่เคารพ..ลูกของท่านเขียนหนังสือได้ดีขึ้น ผมรู้สึกชื่นชม ท่านผู้ปกครองล่ะครับ พึงพอใจมากน้อยแค่ไหน..ตอนนี้โรงเรียนกำลังเร่งรัดเรื่องการอ่าน จึงใคร่ขอความร่วมมือผู้ปกครองด้วย” จาก ผอ.ชยันต์..

        ผู้ปกครอง..คือผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย โรงเรียนต้องสื่อสารตรงไปตรงมา เพราะการอ่านการเขียน..เปรียบเหมือนกระดุมเม็ดแรก..ถ้าติดผิดไม่คิดสนใจ ปัญหาใหญ่จะตามมา

        พรุ่งนี้..ผมจะบอกปัญหาที่แท้จริง(๒)..รับรองแก้ได้ง่ายดาย..ครูสบายใจได้..คอยติดตามด้วยนะครับ

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๓๑  กรกฎาคม  ๒๕๖๒