ในหนึ่งวัน : 29-07-62
[1]
“ทำความฝันให้จับต้องได้”
และนี่คือจินตนาการของฉัน
คิดและคุย
เรื่อง —-ทำบ้าน “หนังสือ”
จินตนาการไปถึงกลางท้องทุ่ง
สระบัว และสายน้ำ
ลมเย็นๆ พัดโชย
เปิดพื้นที่การเรียนรู้ และบ่มเพาะชีวิตทางปัญญาที่มีสภาวะจิตอันตื่นรู้และเบิกบาน
“การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง” แบบไม่ต้องปรุงแต่งมาก หากแต่ปล่อยตามธรรมชาติการเรียนรู้ที่เป็นจริง [Authentic Learning] อาศัยการทำ Reflection เพื่อให้บุคคลได้เห็นสภาวะการ Transform ของตนเอง
#Noteความคิด
29-07-62
[2]
แพ่แว่...
“แก้ไขอาการตื่นนอนกลางดึก”
นอน-ตื่น นอน-ตื่น สลับสามตลบ จากเที่ยงคืนถึงตีสี่ —-ได้หลับสนิทเป็นช่วงๆ ช่วงละ1- 2 ชั่วโมง “ฝึกหลับลึกให้จิตเป็นสมาธิ”
เทคนิคนี้ดีมาก เคยทำสมัยไปเฝ้า อ ดร ธวัชชัยที่ มอ.ตอนนั้นต้องตื่นทุกสองชั่วโมงเพื่อได้รับยาและคีโม
ก็ชวนกันหลับแบบทำสมาธิทุกสองชั่วโมง หลังพยาบาลให้ยาเสร็จก็ใช้วิธีนอนสมาธิ
ปัจจุบันนี้ก็นำหลักการนี้มาปรับการตื่นนอนหลังเที่ยงคืน ขอเพียงให้ได้งีบหลับแบบหลับลึก(คล้ายการทำสมาธิ) 1-2 ชั่วโมงก็มีพลัง ตื่นมาสดใสค่ะ
#SelfReflection
[3]
หล่อครับ
วันนี้อยู่ครบสองตัว
เจ้าตัวสีเหลืองยังหาไม่เจอ เมื่อวานไปหลบนอนในบ้านร้าง เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา —-จึงต้องวาง
ส่วนเจ้าเสือและเจ้าลายขาว สดใสร่าเริงปีนป่ายขึ้นไปเที่ยวบนหลังคาหลังบ้าน สนุกสนานกันใหญ่เลย
สังเกตว่าสองตัวนี้มักมีอะไรมุ้งมิ้งกันเสมอ
#เรื่องบ้านบ้าน
#ชีวิตแมวแมว
[4]
อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ
—-ทำบุญประจำเดือน “กรกฎาคม”
ถวายแด่องค์หลวงปู่ประสาร สุมโน วัดป่าหนองไคร้
และขออนุโมทนาบุญกับกัลยาณมิตรหลายๆ ท่านที่ร่วมภารกิจ/กิจกรรมบ่มเพาะต้นกล้าศีลธรรมครั้งนี้ รวมทั้งสิ้น 13,500 บาท
- ปัจจัยถวายค่าน้ำค่าไฟ
- ค่าอาหารทำเสริมขึ้นศาลาถวายพระ
- ปานะสำหรับถวายพระวันลงอุโบสถ
- ดูแลบำรุงรักษาครัว ศาลา ห้องน้ำ
ค่าน้ำค่าไฟประจำเดือนกรกฎาคม
- คุณศิริพรรณ สุชาติสุนทรและครอบครัว ร่วมบุญ 2,000 บาท
- คุณหทัยภรณ์ อางคาสัย ร่วมบุญ 300 บาท อุทิศให้คุณแม่สมหวังและคุณพ่อนึก ดีแสน
สาธุ สาธุ สาธุค่ะ
29-07-62
[5]
น่าสนใจ
มีคำถามและเรื่องเล่าค่ะว่า
“เรื่องคนไข้อาการทรุดลงค่ะ
จากคนไข้จำนวนมาก การเฝ้าระวัง ไม่ได้ตามมาตรฐาน บางครั้ง ดึง ท่อช่วยหายใจ arrest นอนเสียชีวิต ทบทวนก็ไม่ทราบเกิดทรุดลงตอนไหน ไม่ได้รับการช่วยเหลือ บางครั้งก็ถูกฟ้องร้อง บางรายญาติรับได้ จึงนำเครื่องมือคือ SOS Score มาร่วมประเมินผู้ป่วยทุกราย ตอนแรกทำแบบ 2 ตึกเทียบกัน ใช้กับทำแบบเดิม แบบที่ใช้ ป้องกันได้มากกว่า แบบเดิมพบ เกิดเหตุ 7 ครั้ง ใน 1 เดือนนะคะ ที่เก็บข้อมูล
—-ก็เลยออกแบบกระบวนการใหม่ เสนอนำไปสู่การทำ R2R เพื่อให้สอดรับกับ GAP ค่ะ เดี๋ยวค่อยๆ มาตัดสินใจเลือก Research Method กันค่ะ
ลองดู
#Noteความคิด
#R2R
[6]
"ติดมุ้งลวด"
วันนี้ช่างและพี่ที่ดูแลบ้านมาช่วยติดมุ้งลวด
หลังจากติดต่อช่างมาเป็นสัปดาห์แล้ว เป็นช่างในหมู่บ้านมาช่วยกันทำ น่าจะพอป้องกันแมลงและยุงได้ในระดับหนึ่ง
ช่วงหลังๆ ของคนอีสานนี่นอนมุ้งกางเริ่มมีน้อยลง คนต่างถิ่นจึงไม่อาจพูดถึงเลย นอกจากอากาศจะร้อนแล้ว ยังต้องเผชิญกับแมลง ยิ่งถ้าเป็นช่วงแมลงเขียวเยอะๆ นี่ยิ่งคันเลยล่ะ และจะเก่งมากในการลอดเข้ามาในมุ้งลวดได้
การทดลองและฝึกฝนตนเองมาเกือบสิบปีในความเป็นอุบาสิกาและลูกศิษย์สายวัดป่าทำให้ได้ทำความเข้าใจและเผชิญหน้าเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เหล่านี้มาพอสมควร
เพิ่งจะกลับมานอนห้องเปิดแอร์ก็เมื่อสองสามปีนี่เอง
สิ่งที่ทำเพิ่มเติมเพื่อการสะสาง
คือนำกล่องใส่ของที่กองระเกะระกะหน้าบ้าน มาคัดแยกหมวดหมู่ให้เป็นประเภท เพื่อที่ว่าจะได้ง่ายต่อการพิจารณาในขั้นต่อไปว่าอันไหนทิ้งหรือเก็บไว้
หลังจากตอนที่ขนมาจากอีกที่หนึ่งคือ เราจับยัดๆ รวมกันไม่ได้มานั่งแยก จึงต้องมาจัดการให้เรียบร้อยไม่รก และดูไม่เป็นขยะ
#เรื่องบ้านบ้าน
29-07-62
[7]
ดูแววตาฉันสิ
ใครๆ ก็ว่า...
“ฉันเอาแต่ใจตัวเอง”
—-เสียงสะท้อนที่แว่วมาเป็นระยะๆ
“ความเอาแต่ใจตัวเองนั้นเป็นความเห็นแก่ตัวอันร้ายทีเดียว เพราะคือความยึดมั่นถือมั่น ในมานะที่ตนเองมี”
สะท้อนคิดกลับมาในตนเอง
อืม...วันวันหนึ่งแทบจะไม่มีเวลาได้คิดได้ทำอะไรเพื่อตนเองเลย พอจะว่างหน่อยให้ได้นึกทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ให้ตัวเองบ้าง ก็ต้องมีเรื่องแทรกเข้ามาให้ได้ใคร่ครวญและทำสิ่งต่างๆ อยู่เสมอ
เสียงสะท้อนนั้นจึงตกไป
และใจฉันก็ ignore ต่อเสียงนั้น
เพราะหามี Value ต่อชีวิตฉันไม่
ก้าวต่อไป “กะปุ๋ม”
หาอะไรทำไปวันวัน อย่างที่เป็นมานั่นแหละ เชื่อมั่นในตนเอง เป็นอย่างที่เห็นและเป็นอยู่ ไม่ได้ต้องการเป็นอะไรเพื่อ “ใคร” หรือเพื่อให้ใครมาเห็นคุณค่า
ชัดเจนค่ะ
#KaPoomLife
#SelfReflection
[8]
สงสาร
—-สรุป
น้องแมวป่วยเป็นไวรัสมะเร็งเม็ดเลือดขาว “ลิวคีเมีย” มีต่อมน้ำเหลืองตรงคอโต ปอด ไวรัสกินไปหนึ่งข้างแล้ว
วันนี้ตามหา และขอให้เจ้าของบ้านข้างๆ ที่ปิดร้างไว้เปิดบ้านให้ ตามหา เจอซุกตัวอยู่อย่างน่าสงสาร และพาไปหาหมอที่ รพ.สัตว์ อีกครั้ง
จับจิต...
เลยตัดสินใจส่งไปโรงพยาบาลสัตว์ที่ มข. พร้อมน้องๆ แมวอีกสองตัว โดยมีจ้อยเข้าร่วมการตรวจและรักษาด้วย
หมอบอกไวรัสนี้ติดต่อกันได้
#เรื่องแมวแมว
[9]
เก็บผ้าไหมไว้ก็หลายผืน
แบ่งปันไปก็หลายผืน
—-ซื้อผ้าไหม เพื่อสนับสนุนชาวบ้านที่ทอผ้า ไม่ต้องผ่านนายทุน ให้เขาตั้งราคามา ฉันก็อุดหนุน เพราะฉันพอมีเงินอยู่บ้างที่จะทำสิ่งนี้
หรือบางครา
ก็มีคนมอบให้อย่างไร้เงื่อนไข
ฉันจึงมักส่งต่อ “ความไร้เงื่อนไข”นี้ต่อผู้คนอีกมากมาย
“ฉันจึงดูแปลกแยกเสมอ”
จากผู้คนหมู่มาก
#SelfReflection
#งานงามศิลป์ —- ไม่แคร์ว่าจะต้องงามหรือสวย เพราะชีวิตนี้ไม่มีความจำเป็นต้องสวยงาม
[10]
“รอยยิ้มสุดท้าย”
ก่อนฝนตกหนัก ยังกับฟ้าถล่มทลาย
—-พร้อมที่จะลุยงานท่ามกลางฝูงชนใหญ่ อีกครั้ง
ดูรูปก็สะท้อนใจ
“ข้าวเหนียว” ให้ผลลัพธ์ดีมาก ตะมุตะมิพอดิบพอดีเลย
#KaPoomLife
[11]
“ฉันกล้าทวนกระแส”
—-อ่านแล้ว สะท้อนคิดย้อนกลับมามองตนเอง ถึงการตัดสินใจมาหาพื้นที่การจัดการเรียนรู้ตามความเชื่อของตน ผ่านเนื้อหาวิจัย ที่เรียกว่า R2R
สอนในมหาวิทยาลัยมันแคบ
ถ้าสอนอยู่นอกรั้วมหาวิทยาลัยมันกว้างกว่า ผู้เรียนเยอะกว่า และสอนยากกว่า แต่สำหรับฉันมองเห็นเป็นความท้าทายในความยากนั้น
14 ปีผ่านไป
ถ้าอยู่มหาวิทยาลัยฉันคงมีตำแหน่งนำหน้า แต่ฉันมองว่าชีวิตนี้ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมี
แต่สิ่งที่ฉันได้
คือการจับต้องและสัมผัสความจริงที่ปรากฏ
อ่านแล้วย้อนมองตนเอง
[15]
“ครั้งแรกของการได้พบเจอ”
กำลังจะเดินขึ้นรถ
เจอน้องแมวตัวเหลืองครั้งแรกก็วิ่งมาหาแล้วล้มตัวลงนอนตามภาพ ก็เลยหยอกล้อ ไม่รู้ว่าเขาอยากมาด้วย
ครั้งที่สองไปเจอก็ทำท่าแบบเดียวกันอีก ชอบอ้อน มาใกล้ๆ ให้เราอุ้ม น่ารักมากมาก
องค์หลวงปู่ประสาร ท่านสอนเสมอว่า สัตว์ทุกตัวให้เมตตาเขา แม้แต่แมวหมาที่วัดท่านก็ไม่ให้กักขัง ปล่อยให้เป็นอิสระ เจ็บป่วยก็ให้ดูแลเขา
และเมื่อท่านสอนเรื่องบุพเพกตปุญญตา ทุกสรรพสิ่งล้วนเคยสัมพันธ์เชื่อมโยงเกื้อกูลกันมา การมาพบเจอกันอีกให้ปฏิบัติสิ่งที่ดีดีต่อกัน
ฉันจึงตั้งใจนะว่า จะดูแลเธออย่างดี “น้องแมว” ก็เรามาเจอกันแล้วนี่ ในอดีตชาติเราต่างจำไม่ได้ แต่ปัจจุบันฉันเกิดมาเป็นเช่นนี้และเธอก็เกิดมาเป็นเช่นนั้น
มาพบเจอกัน
ก็ค้ำจุนเกื้อกูลกันช่วยเหลือกันไป
จับจิต
#เรื่องแมวแมว
Note ไว้:
แมวเป็นไวรัสมะเร็งเม็ดเลือดขาวลิวคีเมีย มีต่อมน้ำเหลืองตรงคอโต ปอดไวรัสกินไปหนึ่งข้างแล้วไวรัสชนิดนี้ติดต่อทาง น้ำลายและแผลวิธี รักษา จะสามารถทำได้เพียงบรรเทาแต่ไม่หายขาดให้ยาเคโม เดือนละ 1 ครั้งจนกว่าจะเสียชีวิต
29-07-62
ความเห็น (2)
เราเป็นคนทำงาน อาจต้องการการตัดสินใจรวดเร็ว เราอาจลืมรอฟังคนอื่น เขาเลยว่า..เราเอาแต่ใจตนเอง คนกลัว พี่แก้วคนก็ว่า เป็นคนน่ากลัวเช่นกัน เพราะเรามีเวลาน้อยที่จะเดินพูดกับคนอื่นๆมากมาย
แต่ความจริงใจเท่านั้นและเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเราเป็นอย่างไร ให้กำลังใจนะคะ