หลังจากอ่านเล่มนี้จบไป
นานจนแทบลางเลือนที่ฉันยังไม่ได้เขียนความในใจเลยว่า ฉันได้เรียนรู้อะไรจากงานเขียนเล่มนี้
8 1/2 ริกเตอร์
เป็นเรื่องราวของความรัก ที่อาจดูเหมือนเขียนถึง แต่ก็หาใช่เป็นเรื่องที่โรแมนติกไม่ มันดูช่างซ่อนลึกมากจนความรักเป็นการติดตามไปทุกหนแห่งของลมหายใจ หาใช่เป็นการนำชีวิตเหมือนคนทั่วไปไม่
ฉันอ่านไปได้เรื่อยๆ ในเวลาอันรวดเร็ว แต่จดจำและยังประทับจิตอยู่ในเรื่องราวนี้ ตัวละครที่ถูกสร้างขึ้นมามีแต่หน้าที่ การงาน และความในใจที่สะท้อนก้องดังถึงความครุ่นคิดในตนเอง
“คล้ายดังแผ่นดินไหว
คล้ายดังสะเทือน
รสชาติแห่งรัก”~ผู้เขียน
จดหมายที่ไร้อักษร
ความยอกย้อนแห่งประวัติศาสตร์
กูลิโกะและเรื่องราวในหน้าที่
การเดินทางของซายาโกะ
เที่ยวบินที่สาบสูญ
หัวใจที่ไม่ถูกกลบฝัง
รอยเลื่อนทองคำ
การวันทยหัตถ์ครั้งสุดท้าย
อุณหภูมิแห่งความสัมพันธ์
แต่ละตอนในหนังสือบ่งบอกถึงการสื่อสารว่าจะเขียนถึงอะไร มีเนื้อหาสาระ และมีความเป็นไปในความรักซ่อนอยู่ การแสดงออกของความรักและความรู้สึกไม่แจ่มชัดแต่รับรู้ได้
#SelfReflection
#KaPoomRead
ไม่มีความเห็น