เพื่อเป็นไป : แห่งวิถีและการงาน

เพื่อเป็นไป : แห่งวิถีและการงาน

วันแรกของความตั้งใจ

: ในความตั้งใจของฉันมีในความคิดที่ว่า "จะพักการสื่อสารผ่านทางโซเซียลเนตเวิร์ค"

เราทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้จนคุ้นชิน และคิดว่านี่คือ ส่วนหนึ่งของชีวิตเรา

หลายครั้งที่เราโพสต์เรื่องราว

หลายคนก็ยึดมั่นถือมั่นว่านั่นคือความจริง

ซึ่งอาจจะเป็นเพียงแค่บางส่วน หรือไม่มีเลย ก็อาจเป็นได้

อักษร บางครั้งก็ยากที่จะสัมผัสอารมณ์ ความรู้สึก นึกคิด และสภาวะจิตอันเที่ยงแท้ได้

ความจริงที่อยากหยุดพักทั้งหมดนั้นหาใช่เหตุผลไม่

เพียงแคาให้ความหมายถึงการพักลงจากการความจดจ่อการสิ่งทำนี้เท่านั้นเอง

"ฟัง พูด อ่าน เขียน"

สองอย่างถูกทำให้เงียบลงมารวมกันที่ "อ่านและเขียน" 

ฉันสังเกตว่า การฟังของผู้คนจะเป็นไปได้ยากขึ้น เพราะในวิถีเราอาจไม่ได้ฝึกฝนการฟังจากเสียง เพียงแค่อ่านเราก็ตีความไปว่า เราได้ฟังจากผ่านตัวอักษร แต่นั่นก็ยังไม่น่าจะใช่ สำหรับฉันมองว่า การฟังคือการที่เราได้ยินเสียง จังหวะ ความแผ่วเบาหรือเสียงดัง ลักษณะและเนื้อเสียงอาจทำให้เราจับใจในตัวผู้พูดนั้นได้

และที่สุด

ฉันก็ยังคงกลับมาบันทึกไว้อีกครั้ง

บนโลกโซเซียลเน็ตเวิร์คแห่งนี้ หลังรำพึงจบลง

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

พี่แก้วเคยคิดจะลดลง แต่ไม่หยุด แต่เหมือนจะติด จะพยายามลด