เปิดบ้านรับบุญ

 เช้าวันนี้ครุ่นคิดอยู่หลายเรื่อง 

โดยเฉพาะเรื่องเปิดบ้านทำบุญอุปฐากพ่อแม่ครูบาอาจารย์และพระภิกษุสามเณรจากวัดป่าหนองไคร้ 34 รูป ปีนี้ไม่ได้บอกกล่าวหรือเชิญชวนใครเป็นพิเศษเพียง ในใจมีความตั้งใจว่าขอรับเป็นผู้อุปฐากหลัก ใครทราบข่าวก็ให้มาได้ด้วยตัวเองด้วยใจที่ศรัทธาและมุ่งมั่น การบอกกล่าวมีเพียงเครือญาติและกัลยาณมิตร ญาติธรรมจากทางวัดเท่านั้นเอง

ซึ่งการเตรียมการก็ไม่ได้มีอะไรมากมายเพราะความตั้งใจนั้นอยากให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความเรียบง่ายและงดงามเพื่อน้อมถวายแด่พระสุปฏิปัณโณพ่อแม่ครูบาอาจารย์

ก็ต้องขอบพระคุณอาสุนและอาดอนที่นอกเหนือจากแม่แล้วเป็นพลังหลักในการวางแผนจัดการร่วมกัน ทุกครั้งของการรับภารกิจก็จะมีการวางแผนและกำหนดในใจว่าใครจะทำอะไรอย่างไรรวมทั้งพื้นที่สถานที่จะจัดอย่างไรเรียงลำดับกำหนดการภายในใจโดยยึดหลักความเรียบง่ายเป็นที่ตั้ง พี่ตุ้ย-ครอบครัวพี่สาว และครอบครัวน้องชายช่วยดูแลสะสางการจัดสถานที่อย่างแข็งขัน

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นไปตามอย่างที่คาดหวังไว้และที่เหนือกว่าความคาดหมายนั้นก็คือศรัทธาที่หลั่งไหลมาร่วมกันอุปฐาก ประทับใจเป็นที่สุดเลย เพราะปีนี้ถือว่าผู้ที่มามีความตั้งใจอย่างแท้จริงที่จะมาร่วกันปฏิบัติถวายองค์พ่อแม่ครูบาอาจารย์ในครั้งนี้ 

ทุกคนที่มาปราศจากการต่อว่าใดใด มาด้วยใจที่ยินดีและปรารถนาดีพี่พี่น้องน้องต่างตั้งใจและอาสารับผิดชอบทำสิ่งนั้นสิ่งนี้โดยมีเงื่อนไขน้อยที่สุดหลานชายหลานสาวที่เป็นหลักสำคัญ ในการเตรียมสถานที่ทำให้นึกถึงพ่อวีระ พูดคุยกันมีการวางแผนงานลงตัวด้วยดี ที่บ้านมีเฟอร์นิเจอร์ที่หนักเพราะทำด้วยไม้เนื้อแข็ง และเราใช้พลังกันเล็กๆสี่ห้าคนก็สามารถยกออกได้และนำไปใช้ประโยชน์ได้ด้วย ทีม Support แม่กุล แม่ตึ่ง ติ๋ว นี วิชญ์ แม่รี ครอบครัวมลยังเป็นแรงสนับสนุนที่ดีมากเช่นเคย

นั่งมองดูภาพถ่ายที่บันทึกไว้งดงามมาก

ขณะที่หลวงปู่ลงจากรถและเข้ามาที่บ้านผ่านทุกคนนั่งรอรับและนอบน้อม ความอึกทึกครึกโครมแทบจะไม่มีเลยทุกอย่างเป็นไปอย่างสงบสำรวม อาหารที่ทุกคนนำมาถวายมีมากมายหลากหลายชนิด ทุกคนสามารถห่อใส่ถุงกลับไปฝากคนที่บ้านได้ด้วย และองค์หลวงปู่ท่านเมตตาให้นำไปบริจาคทานต่อที่โรงพยาบาลอีกทอดหนึ่งซึ่งเป็นสายธารที่ทอดยาวไกลอย่างประมาณหาที่สุดไม่ได้

ก็ต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่นำอาหารคาวหวานมาร่วมกันในครั้งนี้นอกจากถวายองค์หลวงปู่ พระภิกษุสามเณร และจัดเลี้ยงผู้มาร่วมงานอย่างได้เสมือนเป็นโรงทานแจกจ่ายกันไปถ้วนทั่ว

ความปรารถนาขั้นสูงสุดที่ตั้งใจไว้ในทุกๆปี คือ การเปิดบ้านให้ทุกคนมาร่วมสร้างทานบารมีร่วมกับองค์หลวงปู่ด้วยความศรัทธา อีกสิ่งหนึ่งที่เกินความคาดหมายคือกลุ่มเพื่อนในสมัยวัยหนุ่มสาวได้เดินทางไกลจากต่างจังหวัดมุ่งมั่นมากที่จะมาร่วมสร้างบารมีร่วมกันในครั้งนี้นำมาซึ่งความปิติ ชุ่มชื่น และเป็นกำลังใจเป็นที่สุด 

ความตั้งใจที่อยากให้ทุกท่านมีส่วนร่วมและเป็นส่วนหนึ่ง สร้างความเป็นเจ้าของและเป็นเจ้าภาพร่วมกัน ได้บรรลุถึงซึ่งความตั้งใจนี้ได้อย่างแท้จริงแล้วขออนุโมทนาบุญกับทุกๆคนที่มีส่วนร่วมในครั้งนี้

AAR

22-04-62