เพิกเฉยต่อธรรมชาติ

เวลามีปัญหา

เราอาจจะปล่อยปัญหาผ่านไปไม่ทำอะไรเลยก็ได้

แล้ว...สิ่งที่ปรากฏนั้นมันก็ดับลง

แต่...

ถ้าเราทำเช่นนั้นเราอาจจะไม่ได้เรียนรู้เลยว่า

ปัญหาที่เกิดนั้นรากเหง้ามันคืออะไร...

และถ้ามันเกิดซ้ำขึ้นมาอีก มันก็จะถาถมเนืองแน่นขึ้นจนกลบมิดจิตวิญญาณของเรา

การไม่เรียนรู้นั่นคือสภาวะของการขาดความเจริญงอกงามในวิถี

และการดำรงอยู่ที่ไร้ซึ่งเป้าหมายอันปล่อยให้ชีวิตดำเนินไปตามยถาแห่งกรรม

การเกิดก็เพียงแค่ความสูญเปล่า...

ที่รอวันกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้งเท่านั้นเอง

#SelfReflection

05-04-62