เรียนรู้ผ่านวิถี Authentic Learning & Self-Reflection

เรียนรู้ผ่านวิถี
Authentic Learning & Self-Reflection

https://www.facebook.com/10000...

reflection การเดินทางเรียนรู้ร่วมกับครู

22-23 ธันวามคม 2561

ครูสอนอะไร

จากการเดินทางเรียนรู้ด้วยกันสองวัน สิ่งที่ครูสอนคือ สอนให้ดูตัวเอง โดยการตั้งคำถามให้ได้คิด ใคร่ครวญระหว่างเดินทางร่วมกัน

วิธีการสอนของครู

เป็นวิธีการสอนที่ไร้รูปแบบ บางครั้งก็เล่าจากประสบการณ์ของครูเอง เช่นการวิ่งท่านวิ่งอย่างไรฟังอะไรระหว่างวิ่ง เมื่อถามท่านกลับท่านก็บอกให้ไปทดลองเรียนรู้เอง บางครั้งก็ให้เจอกับสถาณการณ์นั้นก่อนแล้วท่านค่อยให้ข้อคิดเห็น ชี้แนะแนวทางให้ได้ใคร่ครวญกับตัวเองว่าใช่หรือไม่ใช่ จริงหรือไม่จริง บางทีก็เป็นการสอนที่เน้นปฏิบัติเอา ณ เวลานั้น คือเอาสถาณการณ์จริง เช่นระหว่างขับรถท่านก็จะสอนว่าต้องตั้งจิตให้นิ่ง ทำเวลา และมีสติกับการขับไม่ใช่เอาสมาธิมาใช้ ซึ่งก็คิดว่าแนวการสอนของครูน่าเรียนรู้และตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะเมื่อจิตเราหมองหรือผิดปกติปุ๊บท่านจะรีบทักมาทันทีให้มีสติอยู่กับปัจจุบัน

ได้เรียนรู้อะไร

เรียนรู้การขับรถให้ครูนั่งซึ่งปกติหลายคนช่วยสะท้อนว่าเป็นคนที่ทำอะไรช้าๆ และมีความเซื่องซึม วันแรกที่ขับรถให้ท่านนั่งเห็นข้างในสงบและเบาสบายดี ส่วนวันที่สองที่ขับเป็นระยะทางยาวๆ จนครูต้องช่วยเปิดเพลงให้รู้สึกคึกคัก ท่านยังช่วยสะท้อนด้วยว่าเป็นการขับรถที่ทำให้รู้สึกง่วงนอนมากๆ ต่อไปจะต้องพัฒนาให้ตัวเองกระฉับกระเฉงและทำอะไรให้ว่องไวพร้อมประกอบด้วยสติให้มากกว่านี้

การใช้รถเป็นทาน ครั้งแรกที่ครูชวนไปอุบลราชธานี เพราะตัวเองช้า จึงพลาดโอกาสในการใช้รถของตัวเองเป็นพาหนะให้ครูได้นั่ง ครั้งนี้จึงรีบตอบตกลงทันทีที่ท่านถามว่าจะใช้รถใครเดินทาง การที่ครูเมตตามานั่งรถให้และนั่งนานหลายชั่วโมงอีกด้วย รู้สึกรถคันนี้ช่างมีบุญมากจริงๆที่ได้มีโอกาสได้รับใช้ครู เป็นปลื้มใจและอิ่มอยู่ข้างในตัวเอง

เรียนรู้การดูแลครูในเรื่องการจัดหาสิ่งต่างๆตามแต่ท่านต้องการ เช่นการจัดหาน้ำเปล่า การช่วยดูแลเรื่องอาหาร เครื่องดื่ม คล้ายๆหน้าที่ของพี่มลที่ช่วยดูแลครูเวลาอยู่ในวัด แม้ว่าจะทำได้ไม่ดีเท่าพี่มลแต่การได้มีโอกาสทำหน้าที่นี้ถือเป็นโอกาสที่ดีต่อชีวิตเป็นอย่างมาก

เรียนรู้เกี่ยวกับพลังงานที่มีอยู่ในพระพุทธรูปและสิ่งที่เรียกว่าของขลัง เห็นตัวเองไร้แรงต้านในพลังงานเหล่านั้นจนมีอาการร้อนทั่วตัวและเวียนศีรษะ พร้อมนึกประหลาดใจว่าคนที่เขาเล่นเครื่องรางของขลังนั้นเขาต้องมีจิตใจที่หนักแน่นและอดทนต่อพลังงานเหล่านี้ได้ พิจารณาตัวเองแล้วรู้สึกว่าไม่ชอบสิ่งเหล่านี้เลย

ความน่ารักและเป็นธรรมชาติของครู ปกติเวลาอยู่ใกล้ครูมักจะระวังตัวเองและไม่กล้าที่จะพูดเล่นกับท่าน ด้วยไม่มั่นใจว่าสิ่งที่พูดออกมาจากกิเลสตัวเองหรืออย่างไรเกรงจะกระทบท่านได้ ในทริปนี้ครูทำตัวสบายๆจนทำให้รู้สึกผ่อนคลายและสบายๆตามท่านได้ เห็นมุมมองเกี่ยวกับหลายอย่างของครูเช่นการจัดการเรื่องดังโงะ ท่านดูมีความพยายามที่จะจัดแต่งให้ออกมาได้ผลดี และไม่ละความพยายาม เป็นความน่ารักมากๆในความคิดของตัวเอง และเข้าใจกับตัวเองว่าคนที่ปฏิบัติธรรมนั้นไม่จำเป็นต้องมีนิยาม มีรูปแบบ แค่ทำทุกอย่างให้เป็นธรรมชาติ ปรับเปลี่ยนไปตามสถาณการณ์ที่ได้เจอ ใด้อยู่ใกล้ครูสัมผัสพลังบวกในท่าน รู้สึกจิตสงบนิ่งเร็วเป็นอย่างมาก

ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตนเอง

 รู้สึกตัวเองและทุกคนในทริปนี้มีวาสนามาก เต็มอิ่ม เป็นการอยู่กับครูอย่างต่อเนื่องและยาวนานถึงสองวันเต็มๆ ครูเมตตาและพยายามที่จะแก้ไขสิ่งที่ทุกคนยังติดขัดและหลงทาง เพื่อให้เดินทางไปได้อย่างถูกต้องและมุ่งมั่นในทาง ประทับใจภาพที่ครูเดินนำหน้าแล้วตัวเองเดินตามหลังที่วัดจังหวัดมุกดาหาร รู้สึกว่าท่านกำลังนำพาไปสู่แสงสว่างที่อยู่ปลายทาง ย้อนมาบอกตัวเองหลายครั้งว่าจงตั้งใจนะ และพยายามพากเพียร อย่าให้ตกเป็นทาสของกิเลสได้ง่ายๆเช่นเดิม ตอนที่ยังมีเวลาอยู่จงตั้งใจให้เต็มที่ เวลาเหลือไม่มากแล้ว จะได้ไม่เสียใจไม่เสียดายเมื่อมองย้อนมาดูตัวเองในเวลานี้