เครื่องมือการจัดการความสุข ด้วยบทเพลงพระราชนิพนธ์
เมื่อคืนนั่งดูรายการของคุณสรยุทธิ์ทางช่อง 9 ด้วยมีเนื้อหารายการเกี่ยวกับเพลงพระราชนิพนธ์ในล้นเกล้ารัชกาลปัจจุบัน จึงสามารถนั่งดูได้นาน ปกติไม่ชอบดูเท่าไรนัก
เมื่อผู้ร่วมรายการ(จำชื่อไม่ได้)อธิบายถึงบทเพลงต่าง ๆ ก็มาถึงบทเพลงที่ผมคิดถึงเครื่องมือแห่งความสุขขึ้นมาก
เพลงที่ว่าชื่อเพลง SMILES เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๑๖ ทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ. ๒๔๙๕ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า จักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องภาษาไทย เพื่อเป็นการปลอบขวัญ และให้กำลังใจแก่คนตาบอด แล้วพระราชทานให้นำไปบรรเลงในงานสมาคมช่วยคนตาบอดในพระบรม ราชูปถัมภ์ ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร เมื่อวันเสาร์ที่ ๑ มีนาคม พ.ศ.๒๔๙๕ ส่วนคำร้องภาษาอังกฤษ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ทรงนิพนธ์ในปีต่อมา
ผู้ร่วมรายการอธิบายถึงสัญญะที่ซ่อนอยู่ในเพลงนี้ ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นเครื่องมือวิเศษเครื่องมือหนึ่งของการจัดการความสุข นั้นคือแนวคิด SMILES TO SMILES ขออนุญาตตั้งชื่อแบบเรา ๆ ว่า S2S
แนวคิดนี้คือเมื่อเจอใครเราก็ยิ้ม ยิ้มจากใจส่งความสุขไปให้และแน่นอนว่าเราจะได้ยิ้มตอบรับกลับมา และเราก็ยิ้มให้กับทุกคนแม้คนไม่รู้จัก เมื่อคนที่เรายิ้มให้ยิ้มตอบเขามีความสุขเขาก็จะยิ้มต่อไปยังคนอื่นในครอบครัว ในหมู่บ้าน ในชุมชน ในสังคม ในเมือง ในจังหวัด ในภาค ในประเทศ ในโลกใน ที่สุดเราก็จะมีแต่รอยยิ้มและมีความสุข
ลองเอา เครื่องมือจัดการความสุขที่ผมรับเอาแนวคิดจากเพลงพระราชนิพนธ์นี้ไปใช้ด้วยนะครับ ถ้าได้ผลอย่างไรก็เอามาเล่าในG2K ได้นะครับ