สร้างภูมิคุ้มกัน…ด้วยตัวเราเอง

“คุณเคยเห็นหนอนผีเสื้อ ตอนมันกำลังออกมาดักแด้ไหม มันต้องพยายามแค่ไหน  ถึงจะพาร่างอ้วนกลมของมันออกจากทางแคบ ๆ นั้นได้”

          ฉันจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ที่หลังบ้านของฉัน ยายจะปลูกดอกไม้มากมายหลายพันธุ์  ช่วงหน้าฝน ก็จะมีเจ้าหนอนผีเสื้อ ตัวต้วมเตี้ยมเต็มไปหมด ยายบอกฉันว่าอีกไม่กี่เดือนเจ้าหนอนเหล่านี้มันก็จะกลายเป็นผีเสื้อ ฉันตื่นเต้นมากกับการมาดูหนอนสีเขียว ฉันใช้เวลาไปแอบดูเจ้าหนอนทุก ๆ เช้าก่อนไปโรงเรียน ฉันชอบที่มันแทะกินใบไม้อย่างเอร็ดอร่อย  ฉันเฝ้าดูมันฺ…ในทุก ๆ วัน เวลาผ่านไปเจ้าหนอนน้อยก็เริ่มเปลี่ยนสี จากสีเขียวกลายมาเป็นสีน้ำตาล สักพักเจ้าหนอนก็เข้าดักแด้ และอยู่ตัวคนเดียวเงียบ ๆ พอเวลาผ่านไปไม่นาน ผีเสื้อตัวน้อยก็เริ่มออกมาจากดักแด้ ฉันตื่นเต้นกับการกำหนดผีเสื้อตัวแรกมากเฝ้ามองดูแทบไม่อยากกระพริบตา ฉันสังเกตเห็นว่า เจ้าผีเสื้อน้อยมันพยายามออกมาจากดักแด้ด้วยความยากลำบาก ฉันจึงรีบไปหยิบก้านไม้เล็กๆ มา เพื่อจะช่วยขยายช่องทางให้เจ้าผีเสื้อไม่ต้องลำบากดันตัวเองออกมา

          แต่ยายกลับจับมือและห้ามฉันไว้ ยายบอกฉันว่า “หนูรู้ไหม ถ้าหนูเอาไม้มาขยายช่องทางให้ผีเสื้อของหนู จะทำให้ผีเสื้อของหนูเป็นผีเสื้อพิการเลยนะ และแย่กว่านั้น มันอาจตายได้ เพราะมันจะบินไม่ได้ อาจโดนไก่มาจิกกิน กว่าเจ้าหนอนจะกลายมาเป็นผีเสื้อได้ มันต้องผ่านขั้นตอนธรรมชาติของมัน มันถึงจะเป็นผีเสื้อที่สวยงามให้หนูได้ชื่นชมมันไงล่ะ” ฉันตกใจรีบโยนไม้ทิ้ง แน่นอนว่าฉันไม่อยากให้ผีเสื้อแสนสวย ต้องกลายมาเป็นผีเสื้อพิการแน่นอน และความรู้ที่ฉันได้จากยายวันนั้นก็คือ ผีเสื้อมีวัฎจักรวงจรชีวิตของมันเป็นแบบนั้นและมันจะเป็นแบบนั้นซ้ำ ๆ

          เมื่อฉันโตขึ้น ได้เดินทางผ่านเรื่องราวมากมาย ทำให้ฉันได้รู้ว่า แท้จริงแล้วมนุษย์เราเอง ก็ล้วนมีวัฎจักรชีวิตที่ไม่ต่างจากผีเสื้อสักเท่าไร เราทุกคนมีช่วงที่ต้องดันตัวเองออกจากดักแด้ของตนเอง เพื่อเจอสิ่งสวยงามบนโลกใบนี้ เราต้องอดทน พยายาม ต่อสู้ กับหลายสิ่งหลายอย่างที่คอยบั่นทอนเรา ซึ่งแต่ละครั้งที่เราก้าวข้ามสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไปนั้นมันไม่เคยง่ายเลย เราต้องพัฒนา  ขัดเกลาตนเองให้เราเป็นคนดี ทำสิ่งดี ๆ ให้สังคม แบ่งปันความรักที่เรามีเผื่อแผ่ให้กับคนรอบ ๆ ตัวเรา  หากเราไม่พยายามออกจากดักแด้ของเรา เราก็จะเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีภูมิคุ้มกัน และไม่อาจต้านทานกับสิ่งต่าง ๆ บนโลกนี้ได้

…ระหว่างทางที่เราก้าวผ่านมันไป  มีเรื่องราวมากมายให้เราได้เรียนรู้อยู่เสมอ สิ่งต่าง ๆ ที่ท้าทายเรา จงกล้าเผชิญหน้ากับมัน วันนี้เราอาจแพ้ แต่สักวันหนึ่งต้องเป็นวันของเรา ความล้มเหลว ความเจ็บปวด ความพ่ายแพ้ที่เราต้องเจอ เผชิญหน้ากับมัน…จงสร้างภูมิคุ้มกันของเราให้แข็งแรง…และพร้อมที่จะออกไปใช้ชีวิต โผบิน ด้วยปีกอันแข็งแกร่งของเรา… ……………………………………………………………………………………………………………………………..