สร้างภูมิคุ้มกัน…ด้วยตัวเราเอง


สร้างภูมิคุมกัน...ด้วยตัวเราเอง

“คุณเคยเห็นหนอนผีเสื้อ ตอนมันกำลังออกมาดักแด้ไหม มันต้องพยายามแค่ไหน  ถึงจะพาร่างอ้วนกลมของมันออกจากทางแคบ ๆ นั้นได้”

          ฉันจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ที่หลังบ้านของฉัน ยายจะปลูกดอกไม้มากมายหลายพันธุ์  ช่วงหน้าฝน ก็จะมีเจ้าหนอนผีเสื้อ ตัวต้วมเตี้ยมเต็มไปหมด ยายบอกฉันว่าอีกไม่กี่เดือนเจ้าหนอนเหล่านี้มันก็จะกลายเป็นผีเสื้อ ฉันตื่นเต้นมากกับการมาดูหนอนสีเขียว ฉันใช้เวลาไปแอบดูเจ้าหนอนทุก ๆ เช้าก่อนไปโรงเรียน ฉันชอบที่มันแทะกินใบไม้อย่างเอร็ดอร่อย  ฉันเฝ้าดูมันฺ…ในทุก ๆ วัน เวลาผ่านไปเจ้าหนอนน้อยก็เริ่มเปลี่ยนสี จากสีเขียวกลายมาเป็นสีน้ำตาล สักพักเจ้าหนอนก็เข้าดักแด้ และอยู่ตัวคนเดียวเงียบ ๆ พอเวลาผ่านไปไม่นาน ผีเสื้อตัวน้อยก็เริ่มออกมาจากดักแด้ ฉันตื่นเต้นกับการกำหนดผีเสื้อตัวแรกมากเฝ้ามองดูแทบไม่อยากกระพริบตา ฉันสังเกตเห็นว่า เจ้าผีเสื้อน้อยมันพยายามออกมาจากดักแด้ด้วยความยากลำบาก ฉันจึงรีบไปหยิบก้านไม้เล็กๆ มา เพื่อจะช่วยขยายช่องทางให้เจ้าผีเสื้อไม่ต้องลำบากดันตัวเองออกมา

          แต่ยายกลับจับมือและห้ามฉันไว้ ยายบอกฉันว่า “หนูรู้ไหม ถ้าหนูเอาไม้มาขยายช่องทางให้ผีเสื้อของหนู จะทำให้ผีเสื้อของหนูเป็นผีเสื้อพิการเลยนะ และแย่กว่านั้น มันอาจตายได้ เพราะมันจะบินไม่ได้ อาจโดนไก่มาจิกกิน กว่าเจ้าหนอนจะกลายมาเป็นผีเสื้อได้ มันต้องผ่านขั้นตอนธรรมชาติของมัน มันถึงจะเป็นผีเสื้อที่สวยงามให้หนูได้ชื่นชมมันไงล่ะ” ฉันตกใจรีบโยนไม้ทิ้ง แน่นอนว่าฉันไม่อยากให้ผีเสื้อแสนสวย ต้องกลายมาเป็นผีเสื้อพิการแน่นอน และความรู้ที่ฉันได้จากยายวันนั้นก็คือ ผีเสื้อมีวัฎจักรวงจรชีวิตของมันเป็นแบบนั้นและมันจะเป็นแบบนั้นซ้ำ ๆ

          เมื่อฉันโตขึ้น ได้เดินทางผ่านเรื่องราวมากมาย ทำให้ฉันได้รู้ว่า แท้จริงแล้วมนุษย์เราเอง ก็ล้วนมีวัฎจักรชีวิตที่ไม่ต่างจากผีเสื้อสักเท่าไร เราทุกคนมีช่วงที่ต้องดันตัวเองออกจากดักแด้ของตนเอง เพื่อเจอสิ่งสวยงามบนโลกใบนี้ เราต้องอดทน พยายาม ต่อสู้ กับหลายสิ่งหลายอย่างที่คอยบั่นทอนเรา ซึ่งแต่ละครั้งที่เราก้าวข้ามสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไปนั้นมันไม่เคยง่ายเลย เราต้องพัฒนา  ขัดเกลาตนเองให้เราเป็นคนดี ทำสิ่งดี ๆ ให้สังคม แบ่งปันความรักที่เรามีเผื่อแผ่ให้กับคนรอบ ๆ ตัวเรา  หากเราไม่พยายามออกจากดักแด้ของเรา เราก็จะเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีภูมิคุ้มกัน และไม่อาจต้านทานกับสิ่งต่าง ๆ บนโลกนี้ได้

ระหว่างทางที่เราก้าวผ่านมันไป  มีเรื่องราวมากมายให้เราได้เรียนรู้อยู่เสมอ สิ่งต่าง ๆ ที่ท้าทายเรา จงกล้าเผชิญหน้ากับมัน วันนี้เราอาจแพ้ แต่สักวันหนึ่งต้องเป็นวันของเรา ความล้มเหลว ความเจ็บปวด ความพ่ายแพ้ที่เราต้องเจอ เผชิญหน้ากับมันจงสร้างภูมิคุ้มกันของเราให้แข็งแรงและพร้อมที่จะออกไปใช้ชีวิต โผบิน ด้วยปีกอันแข็งแกร่งของเรา ……………………………………………………………………………………………………………………………..

หมายเลขบันทึก: 652628เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2018 18:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กันยายน 2018 18:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)

คนเราจะมีปัญญาได้ ย่อมต้องรู้สึก “วิธีคิด” ที่ดีครับ ;)…

เป็นบทความที่ดีมากค่ะ เห็นด้วยนะค่ะกับที่ว่าจงสร้างภูมิคุ้มกันของเราให้แข็งแรง

เราได้เรียนรู้จากเรื่องราวต่างๆมากมายที่ผ่านมา เห็นด้วยกับคำนี้มากๆค่ะ ชอบงานเขียนนี้มากค่ะ สุดยอดค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ;)

ทุกสิ่งที่เราผ่านมาจะเป็เกราะคุ้มกันภัยให้เราสู้ต่อไปคะ ^^

เตรียมภูมิคุ้มกันเพื่อออกไปสู่โลกกว้างด้วยกัน สู้ๆคะ

ทุกคนมีภูมิคุ้มกันหมดต่างกันว่าจะมากหรือน้อยเท่านั้น สู้กันต่อไปนะคะ

เป็นบทความที่ดีมากๆเลยค่ะ

อุปสรรค์ระหว่างทางมันคือบททดสอบเราว่าว่าจะไปถึงจุดที่เรามุ่งหมายไว้ไหม

พัฒนาการของชีวิต จะสร้างความคิดที่ค้นหา เห็นด้วยครับ

คิดบวก แล้วทำให้สุขภาพจิตดีคะ

ประสบการณ์สอนให้คนเรียนรู้ครับ

ประสบการณ์ ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นครับ

ประสบการณ์การที่ผ่านมา จะช่วยสอนให้เราเติบโตขึ้นคะ

เห็นด้วยค่ะ สู้ๆไปด้วยกันนะ คุณคนครัว

ขอบคุณค่ะ ครูเกศริน

ขอบคุณค่ะ ครูบัวเเก้ว

ถูกต้องที่สุดค่ะ ครูKhanitta

เห็นด้วยค่ะ หัวหน้า นายจันทร์เจ้า

ขอบคุณค่ะ ครูTacha ครูวณัฐพล

ใช่ค่ะ เหล่าซือพิซซ่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท