Set mode ชีวิต



Set mode ชีวิตได้เวลาว่างเหลืออีกมากมายเชียวแหละ!!!

ช่วงนี้อาจเห็นชลันธรโพสต์ทำนู่นนี่นั่นมากมายไปนิดนึงเพราะว่าโหมดเล่นมันยังมีเนื้อที่เหลือคอในการที่จะมานั่งต่อหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนๆออนไลน์เวลาเจอกับเพื่อนที่สนิทสนิทกันนั้นมักจะถูกเพื่อนๆแซวว่า มึงคือว่างแท้น้อ เดี๋ยวทำโน่นนี่นั่น บ้างก็บอกว่าอีพวกเด็กสมาธิสั้น บ้างก็ว่าขยันจังเลย มีอีกมึงเอาเวลาที่ไหนทำ ยกตัวอย่างประมาณนี้ก็แล้วกันนะคะ แต่ก็มีบ้างเหมือนกันนะที่ได้ยินมามีคนแอบนินทาลับหลังแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายเพียงแต่เก็บข้อมูลใหม่ไว้ว่าสิ่งที่เราทำเนี่ยมันอาจทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาไม่สบายใจเลยที่เขาจะต้องมาดูเราทำนู่นนี่นั่นอะไรมากมายเนี่ย

ก็จะได้ยินมาประมาณว่า เห็นแต่ทำนู่นนี่นั่นงานไม่เห็นจะเสร็จเลย ฉันก็งงไอ้งานไม่เสร็จนี่มันหมายถึงอะไร เพราะทำงานมันไม่เคยเสร็จไม่มีงานไหนเสร็จเด็ดขาดไปเลยสักทีนึง แม้แต่งานที่มีกำหนดระยะเวลาการส่ง ส่งไปแล้วมันก็ยังไม่เสร็จมันก็ยังต้องมีแก้ หรือต้องมีผลงานการประเมินผลต่อเนื่องอีก หรือไม่ก็ต้องเอาข้อมูลที่ได้จากการทำในครั้งนั้นเอามาวิเคราะห์เพื่อที่จะปรับปรุงหรือทำงานได้ดีขึ้น เพราะดิฉันถือว่า คำว่าดีไม่มีที่สุด แต่มันเป็นเพียงแค่ที่สุดในเวลานั้นเท่านั้นเองเพราะฉะนั้นฉันก็จะงงงงนิดนึงว่าคำว่างานที่ไม่เสร็จในความหมายของแต่ละคนนะคืออะไรแต่อาจไม่ใช่ในความหมายของดิฉันแน่นอน บางคนบอกแกบ้าพลังชิบหายว่ะ ความบ้าพลังไม่มีชิปหายค่ะมีแต่ทำแล้วได้อะไรมากกว่ากำลังจะเล่าให้ฟังว่าทำอย่างไรมันถึงได้ทำนู่นนี่นั่นมากมายเหมือนจะมากมายกว่าคนอื่นหรือเปล่าไม่แน่ใจคนอื่นมากกว่านี้ก็ได้ การดำเนินชีวิตของดิฉันในแต่ละวันที่ฉันจะเซ็ตโหมดชีวิตออกมาเป็นประมาณ 5 โหมดหลักๆดังนี้โหมดที่ 1 อารมณ์งาน ให้เวลากับงานโหมดที่ 2 อารมณ์ครอบครัว การกิน การอยู่ การออกกำลังกาย ให้เวลากับครอบครัว (ตรงนี้ชลัญน้อยไปนิด เป็นสิ่งที่ตัวเองต้องปรับปรุง)โหมดที่ 3 อารมณ์เล่น ( ทั้งหมด ในกิจกรรมเสริมใน แต่ละวันบางวัน มาก ๆๆๆๆๆๆ )โหมดที่ 4 อารมณ์พัก และ ( นอน ประมาณ 5 ชม.ต่อวัน )โหมดที่ 5 อารมณ์ธรรม โหมดนี้รวมหมดทั้งจิตอาสาและช่วเหลือสังคม ( ต้องเจริญสติ ระหว่างวัน และต้องหมั่นทบทวนว่าในวันนี้กิเลสตัวไหนของเราเด่น เพื่อรู้ รู้เฉยๆ )

ในแต่ละโหมดลดมีความสำคัญทุกโหมดคือ เราต้องมีระเบียบในการจัดสรรบ้านในแต่ละหนึ่งวันเนี่ยเราจะเหม็นโหมดไหนในระยะเวลาเท่าไหร่ในเวลา 24 ชั่วโมงแต่การแบ่งเวลาตรงนี้ไม่ได้เคร่งเครียดอะไรเราสามารถปรับได้ว่าจะให้หมดงานนี้ 20 ชั่วโมงที่เหลือเหลืออีกแค่ 4 ชั่วโมงก็ได้มันแล้วแต่เราจัดสรร ปรับเปลี่ยนได้ แล้วแต่ว่าโหมดไหนที่เราจะต้องให้ความสำคัญมากในแต่ละวัน นั่นเอง

ดังนั้นท่านจึงเห็นได้ว่า ดิฉันทำอะไรต่ออะไรได้มากมายและดูเหมือนว่าบ้าพลังมากกว่าคนอื่น เวลาที่มานั่งเฝ้าหน้าจอคอมพิวเตอร์รถนุ่นนี่นั่นหลายๆเรื่องราวนั้นยังแสดงให้เห็นว่าหมวดเล่นชลัญธรค่อนข้างจะมีเวลาที่มาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆให้ทุกคนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้

มันก็เหมือนตอนที่เราเป็นนักเรียนแล้วต้องไปเรียนหนังสือต้องมีตารางเรียนมีการจัดเตรียมหนังสือสมุดหรือแบบเรียนเสริมอื่นๆเพื่อเตรียมไปเรียนในแต่ละวันคงไม่มีใครบ้าเรียนวิชาคณิตศาสตร์ตั้งแต่ 9 โมงถึง 4 โมงเย็นวิชาเดียวแน่นอน คนสอนก็คงจะอ้วกออกมาเป็นตัวเลขคนเรียนยิ่งไปใหญ่นอกจากจะอ้วกออกมาเป็นตัวเลขแล้วยังออกมาเป็นอาจารย์ที่สอนอีกด้วยอันนี้ล่ะงานเข้าเลย

จะเห็นว่าในหมวดทั้ง 5 โหมดนั้นจะมีโหมดเพียงโหมดเดียวเท่านั้นที่มีบุคคลอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องกับการจัดสรรเวลาของเรานั่นคือหมดในเรื่องของงานเช่นเจ้านายให้งานมากเกินไปให้บังคับให้เราทำงานในสิ่งที่เราไม่ถนัดหรือไม่ตรงกับตัวตนของเราที่เรารู้เราสามารถทำได้ที่จะส่งผลให้เกิดการลดทอนหมดเวลาอื่นๆๆในชีวิตส่งผลให้ชีวิตนี้มีแต่งาน งาน แล้วก็งาน เป็นผลให้หมดหรืออื่นๆหายไปโดยอัตโนมัติ ตัวอย่างง่ายๆ คุณครูท่านใดให้การบ้านวิชาคณิตศาสตร์เด็กทีละ 3 หน้ากระดาษ แล้วต้องส่งในวันรุ่งขึ้นนั่นแหละทั้งวันเด็กจะไม่ได้เรียนวิชาอะไรเลยแม้แต่วิชาคณิตศาสตร์เพราะมันไม่อ้วกทิ้งกันหมดแล้ว ที่เอาที่จะคณิตศาสตร์ในตัวอย่างนี้เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ฉันได้เผชิญมาแล้วรู้สึกเหมือนว่าโอ้แม่เจ้าทำไมในสมองฉันมันคิดอะไรต่อออกไม่ออกอีกเลยนั่นคือการสอบวิชา advanced statistics ที่ทำข้อสอบ 5 ข้อใช้เวลาในการทำ 6 ชั่วโมงทำให้ลูกออกไปไหน หลังสอบแทบกลับบ้านไม่ถูก โหดร้ายมากๆ ( แซวๆ ) 

การset  เวลาชีวิตให้เป็นปกติสุขได้มันไม่ง่ายเลย ก็ถือว่าเป็นการมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ว่าในวันนึงเขาหรือฉันที่ดูเหมือนคนบอกว่าให้เวลาว่าแกมากมายเหลือเกินมันไม่ได้แตกต่างกับของคนอื่นเลยคนเรามีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากันหนึ่งชีวิตเท่ากันก็อยู่ที่การจัดสรรของเราต่างหากว่าเราจะดำเนินชีวิตใน 24 ชั่วโมงนี้ได้อย่างไรโดยมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิผลมีผลสัมฤทธิ์ สุดท้ายคือการมีชีวิตที่มีความสุขไม่ว่าเราจะอยู่กับอะไรเช่นโรคร้ายที่ผจญอยู่ก็ตามตัวอยู่ท่ามกลางภัยอันตรายสิ่งแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตรเราก็ยังคงสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมีความสุขนั่นเอง

รักและห่วงใย

 ชลัญ

หมายเลขบันทึก: 652045เขียนเมื่อ 9 กันยายน 2018 06:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 กันยายน 2018 06:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท