สำนึกรักบ้านเกิด
สำนึกรัก..บ้านเกิด
ตั้งแต่จากบ้านเกิดเมืองนอน มาใช้ชีวิตอยู่เมืองขอนแก่น รู้สึกว่าปีนี้ อากาศหนาวจัด และหนาวนานมากกว่าทุกปี ทำให้หวนคิดถึงชีวิตในวัยเด็ก วัยเรียน ของเด็กภูเขาอย่างด่านซ้ายบ้านเรา ช่วงเรียนมัธยม คุณครูต้องให้ออกไปนั่งเรียนรับแสงแดดอุ่นๆตามระเบียงหน้าห้องเรียน หรือไม่ก็กลางสนามหญ้า เวลาพักกลางวัน เพื่อนๆก็สอนกันถักนิตติ้ง เป็นผ้าพันคอหรือเสื้อกั๊กสวยๆหลากสีสัน ที่บ้านก็ทำผ้าห่มนวม เราต้องยืนช่วยแม่จับเส้นฝ้ายถักทอเป็นผ้าห่มนวมหนาๆ ให้คนในบ้านไว้ห่มยามอากาศหนาวมาเยือน...ยามเช้าๆพูดคุยกันก็มีไอควันออกจากปาก ปีไหนที่ได้ยินยายบอกว่า “ แม่คะนิ้งลงที่ภูเรือ ” นั่นหมายถึงว่าพวกเราต้องเตรียมรับความหนาวเย็นกันให้ดีล่ะ
อากาศหนาว ถึงแม้จะทรมานกับการลุกจากที่นอน การอาบน้ำ รวมทั้งการใช้ชีวิตประจำวัน แต่มันก็เป็นฤดูกาลที่มีสีสัน คึกคัก มีชีวิตชีวา ดึงดูดให้ผู้คนอีกมากมายเดินทางไปเยือนเมืองเล็กๆแห่งนี้ คิดถึงนะ คิดถึงจัง LOEI….รักเลยค่ะ
ความเห็น (4)
บ้านน่าอยู่นะคะ
อยากไปเที่ยวจังน้องนก
สีเขียวขจีของบ้านเกิดคุณนก ร่มรื่นสบายตา น่าอยู่มาก มิน่าถึงใช้คำเล่นคำ ..รักเลยค่ะ..
เลยน่ารักครับ
ขอบคุณค่ะพี่พิชัย (พ. แจ่มจำรัส) ที่เข้ามาติดตาม มือใหม่ใน Gotoknow เมืองเลย ด่านซ้าย อากาศดี มีเวลาและโอกาส ไปเที่ยวพักผ่อนนะคะ