หลังจากย่าบุษ เข้าร่วมทำพิธีวันจักรีเสร็จ...ย่าก็ชวนปู่เรไปหานาย Sky กัน...เนื่องจาก ๖ เมษายน ทุก ๆ ปี ส่วนราชการจะหยุดให้ ๑ วัน...ความสุขของคนสูงวัย มิมีอะไรที่พวกเราจะมีความสุขมากไปกว่าการที่เราได้อยู่กับครอบครัว...ลูก- หลาน...ช่วงวัยนี้ นาย Sky พูดได้บ้างแล้ว นายชอบทำเสียงดัง เรียกคนโน้น คนนี้ ให้เขาหันมาสนใจนายกัน...โดยเฉพาะ นายเรียกปู่เร ย่า ตา ยาย ได้แล้ว และเรียกแมว เจ้าทองใหญ่ได้...นายเป็นคนอารมณ์ดีมาก เช่นเดียวกับพี่ฟ้าคราม...ปู่เรและย่าบุษ คิดว่านายคือ ตาทวดที่มาเกิดใหม่อีกภาคหนึ่ง เนื่องจากมีหลายสาเหตุที่นายเหมือนกับตาทวดมาก ๆ โดยเฉพาะอาการ กิริยา การทำท่าทาง ย่าบุษก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า...ทำไมนาย Sky จึงทำท่าทางเหมือนตอนตาทวดมีชีวิตอยู่ทำ เช่น นั่งนิ่ง ๆ สายตาปรือ ๆ ชอบยิ้ม ทักทายคนที่เคยเข้ามาตอนสมัยตาทวดอยู่ (แต่ถ้าคนแปลกหน้า นายจะไม่ทักเขา จะทักเฉพาะคนที่เคยใกล้ชิดกับตาทวดตอนตาทวดยังไม่เสีย)...น่าแปลกดี ยิ่งเฉพาะนิสัย อารมณ์ดี ยิ่งคล้ายมาก ๆ...บางคนบอกว่าเป็นเพราะพันธุกรรม ก็อาจใช่ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องจิตนี่สิ!!! พูดกันยากนะ เพราะมันพิสูจน์กันไม่ได้ว่าเพราะเหตุใด...
นาย Sky อารมณ์ดีมาก ๆ ชอบยิ้ม ตอนนี้ฟันนายขึ้นแล้ว ฟันบน ๔ ซี่ ฟันล่าง ๒ ซี่ นายเริ่มกินข้าวต้ม ก๋วยเตี๋ยว...นายชอบให้ย่าบุษอุ้มนาย...นายสนิทกับปู่เรมาก...พอเห็นหน้าปู่นายจะส่งเสียงเรียก คล้าย ๆ ตอนที่ตาทวดมีชีวิตอยู่...(ก่อนที่ตาทวดจะเสีย ปู่เรได้เลี้ยงดูตาทวดให้ย่าบุษเป็นเวลาถึง ๔ ปี ปู่เร จึงทราบอาการของตาทวดเหมือนเช่นที่นาย Sky แสดงออก)
ช่วงเวลานี้ พวกเราปู่เร ย่าบุษ จะใช้เวลาที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้คอยแนะนำ ดูแล สั่งสอน อบรมนาย Sky และพี่ฟ้าคราม ให้เป็นเด็กที่น่ารัก มีมารยาท อ่อนน้อมถ่อมตน ฯลฯ เพราะสิ่งเหล่านี้จะเป็นภูมิคุ้มกันให้กับพวกหนู ๆ ไปยามที่หนูได้เติบโตขึ้น
Love you so much..."Sky" and "BlueSky"
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๗ เมษายน ๒๕๖๑
ไม่มีความเห็น