Hearing without Listening
เราอาจได้ยินเสียงต่างๆ มากมายแต่เราไม่ได้ฟัง
การฟังให้ลึกซึ้งเข้าไปภายในใจทั้งของเราและผู้คน
(Listening .... Deep Listening)
เมื่อไหร่ที่เราได้ฟังเราจะพบเห็นความทุกข์มากมาย
เมื่อเรามองเห็น เราจะเข้าใจ เมื่อเราเข้าใจเราจะเรียนรู้ที่จะนำพาตนเองและผู้คนออกจากวิถีแห่งความทุกข์นั้น
แต่...
ส่วนมากเรามองไม่เห็น เพราะเราไม่เคยที่จะหยุดนิ่งฟังเสียงแห่งภายในที่เต็มไปด้วยความทุกข์มากมาย เราเพียงแค่พบความทรมาณจากการกระทบของความทุกข์ และมีความเกลียดชัง ความไม่พอใจเกิดขึ้นมากมาย พร้อมแปรเปลี่ยนแสดงออกมาเป็นคำพูด ภาษา ท่าทาง
บางครั้งเราอาจหลบหนีหลีกเร้นปลีกวิเวก
บางครั้งเราอาจเผชิญด้วยความก้าวร้าวอันละเอียด
หรือบางคนอาจคิดว่า ... ควบคุมสิ่งต่างๆ เหล่านี้ได้
ปฏิกิริยาภายนอกที่แสดงออกมาจึงเป็นเพียงนิ่งเฉย หากแต่ไม่เบิกบาน ซึ่งแท้ที่จริง ความเฉยที่ปรากฏนั้นก็คือ อณูแห่งความโกรธนั่นเอง (อนุสัย/อาวะกิเลส)
สติ...
จะทำให้เรามองเห็นและได้ยินเสียงต่างๆ ทั้งภายในตัวเราเอง และสิ่งแวดล้อม บางคนกรีดร้องเสียงแห่งความทุกข์อันแผ่วเบา บางคนอาจมีท่าทีเฟคกลบเกลื่อนความทุกข์ด้วยเสียงหัวเราะที่ไม่สัมพันธ์ไปกับแววตา
เพียงแค่เราสูดลมหายใจเข้าลึกๆ...ผ่อนออกอย่างแผ่วเบาสบาย เราจะกล้ายอมรับเสียงแห่งภายในที่เต็มไปด้วยความทุกข์นั้นได้
เพียงแค่เราเปิดใจ
Open Mind ที่จะเรียนรู้.... ผ่านการได้ยิน
ทำความรู้และยอมรับมัน
ความทุกข์นั้นก็จะสงบลง...
Mind&Spiritual
25-03-61
ไม่มีความเห็น