(160) ความหมดสภาพ

(160)

วันศุกร์ที่ 9 มิถุนายน

ภารกิจและกิจกรรมที่ทำในวันนี้;

วันนี้เป็นวันพระ ร่องรอยของความเหนื่อยล้าทางร่างกายยังคงมีอยู่ อาจเป็นเพราะว่าเมื่อวานกลับจากจังหวัดอุบลฯ ดึกพอสมควร และมีภารกิจหลายอย่างเข้ามาให้ได้จัดการอย่างต่อเนื่อง การเตรียมอาหารไปวัดส่วนใหญ่เป็นแม่ทำ และได้ทำหน้าที่เป็นสะพานบุญนำอาหารไปถวายพระ หลังรับข้าวที่วัดเสร็จก็กลับเข้าที่ทำงาน

การทำงานวันนี้ร่วมฟังและถอดบทเรียนให้กลับ service plan กลุ่ม stroke ได้เห็นและรับฟังเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นจากการทำงาน และมองเห็นโอกาสของการพัฒนาต่อได้อีก เวลาที่เราเห็นเรื่องราวการพัฒนาที่เกิดขึ้นและเส้นทางที่จะไปต่อทำให้การทำงานมีคุณค่า มีความหวังและมีเป้าหมาย

ตอนเย็นเตรียมตัวเข้าวัด

ข้อปฏิบัติในชีวิต;

- สวดมนต์ทำวัตรเช้า

- เตรียมอาหารถวายพระ

- นั่งสมาธิภาวนา เดินจงกลม

- เขียนถอดบทเรียนใคร่ครวญในตนเอง

- ศึกษาธรรมะจากการฟังเทศน์

- ทำวัตรเย็น

ข้อวัตรวันนี้ได้ทำอยู่ประมาณ 20% ถือว่าย่ำแย่สำหรับตนเอง สังเกตการเปลี่ยนแปลงในร่างกายตนเองหลับไปตั้งแต่สองทุ่มสะท้อนให้เห็นความหมดพลัง หลับลึกได้พักทั้งกายและจิต การนั่งสมาธิและเดินจงกลมนี่ไม่ได้ทำเลย รวมถึงสวดมนต์ต่างๆ ก็ไม่ได้ทำ เป็นการตอกย้ำสิ่งที่ได้คิดจากจากเมื่อวานเลยว่า ภาระกิจมากมายจะทำให้ซวดเซการที่จะเชื่อมโยงกับสิ่งต่างๆ พลังของเราต้องมากพอ ข้อวัตรปฏิบัติต้องไม่เสีย

สิ่งที่ได้เรียนรู้และคุณค่าที่เกิดขึ้นในชีวิต;

เช้าวันนี้ได้เจออาจารย์ ดร.นุสรา(อ.อ้อ) ไปทักทายสวัสดีอาจารย์ ดีใจและชื่นชมอาจารย์อย่างมาก เป็นอาจารย์พยาบาลที่เก่งและทุ่มเทให้กับการทำงาน การได้เจออาจารย์อ้อ ทำให้มีความรู้สึกถึงพลังที่ไม่หยุดนิ่งทำให้นึกอาจารย์ที่ปรึกษาสมัยเรียน ซึ่งก็เป็นอีกท่านที่มีพลังทุ่มเทกับการทำงาน

ความหมดสภาพจากการแสดงออกทางร่างกาย สะท้อนให้เห็นถึงพลังที่มีไม่มากพอ หรือการชาร์ทแบตพลังชีวิตทำไม่ทันกับการเผชิญเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต

บทธรรมที่ได้ศึกษา;

ดูกรอานนท์

บุคคลทั้งหลายปรารถนาอยากพ้นทุกข์

หรือปรารถนาอยากได้สุขประเภทใด

ก็ควรให้ได้ถึงเสียแต่ในชาตินี้

ถ้าถือเอาภายหน้าเป็นประมาณแล้ว

ชื่อว่าเป็นคนหลงทั้งสิ้น

แม้ความสุขอย่างสูงคือพระนิพพาน

ผู้ปรารถนาก็พึงรีบขวนขวายให้ได้ให้ถึง

เสียแต่เมื่อยังเป็นคนมีชีวิตอยู่นี้

.

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : คิริมานนทสูตร

เรียบเรียงโดย พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท)

#Noteเตือนตนเอง

...เทศนาธรรม...

“ศีลธรรมเป็นของจำเป็น”

..โดยมากคนเรา ชอบไปเบียดเบียนคนอื่น อยากให้ตัวเองได้ดิบได้ดี อย่างนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แม้ได้มาแล้ว ก็เป็นบาปเป็นกรรม เป็นเวรติดตามตนหลายภพหลายชาติ ฉะนั้น เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับศีลธรรม ควรทำให้เกิด ให้มีขึ้น ในกาย วาจา จิตใจ ของเรา เราจึงอุตส่าห์มาวัดมาวา ในวันพระวันศีล แต่แล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้เท่าไหร่หรอก บางคนก็ไม่รู้จักอะไรมาก มากับหมู่เพื่อนไปอย่างนั้นหละ ว่าได้กราบ ก็ว่าได้บุญ ก็ได้อยู่อย่างว่านั้นหละ เพราะว่าเราอยู่บ้าน บางทีเราก็ไม่ได้กราบ กราบก็ต้องระลึกถึงคุณ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นะ คือทำจิตใจให้มีคารวะธรรมไว้ในใจของเรา เพื่อระลึกถึงคุณของท่าน ผู้มีคุณแก่โลกทั่ว ๆ ไป ได้ประสิทธิ์ประสาท หรือได้มอบ มูล มรดก คือศีลธรรมอันนี้ ไว้ให้เราได้ประพฤติปฏิบัติตาม ก็เรียกว่า พระองค์มีคุณใหญ่ ก่อนจะได้ธรรมะเหล่านี้ หรือได้ศีลธรรมเหล่านี้มา ต้องประพฤติปฏิบัติกล้าหาญเด็ดเดี่ยวมาก่อน ปฏิบัติรอดล้มรอดตายมา ล้มลุกคลุกคลานมา หลายภพหลายชาติโน้นนะ..

หลวงปู่ศรี มหาวีโร

เทศนา เรื่อง บุญเป็นชื่อแห่งความสุข

#Noteเตือนตนเอง

09-06-2560