(146) ใจที่ไม่อยากทำแต่ปัญญาให้ทำหน้าที่

(146)

วันศุกร์ที่ 26 พฤษภาคม

เช้าวันนี้ไตร่ตรองในตนเองในอารมณ์ที่ปรากฏและตกผลึกออกมาว่า

"ไม่อยากไปก็ต้องไป

ไม่อยากทำก็ต้องทำ

เมื่อได้ทำก็ต้องทำให้เต็มที่

เพราะนี่คือความรับผิดชอบ"

สภาวะภายในที่เกิดขึ้นน่าจะเป็นการไตร่ตรองสะท้อนคิดในตนเอง คล้ายๆ กับที่เคยเข้าไปอ่านบันทึกของท่าน ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ใน https://www.gotoknow.org/posts/626341 ไตร่ตรองสะท้อนคิดในตนเอง (self-reflection)

ภาษาธรรมะเรียกว่า "วิมังสา" คือ การใคร่ครวญในตนเอง

อารมณ์ความคิดและความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นมาจากที่เคยเขียนไว้ในบันทึก https://www.gotoknow.org/posts/628833 "การได้รับการประสานงานและปฏิบัติที่ไม่เรียบร้อย" เคยมีหลายคนบอกว่า "สุดท้ายอาจารย์ก็ช่วย และทำเหมือนเดิม" ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ หักด้ามพร้าด้วยเข่าไม่สำเร็จสักที เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น

ถามตนเอง?

ใคร่ครวญ...

"เหตุมีปรากฏควรทำเหตุนั้นให้เสร็จ ถ้าไม่ทำ เหตุอื่นๆ ก็ตามมามากมาย เหตุที่ตามคือผลของเหตุแรก"

"มันเป็นเรื่องที่ต้องรับผิดชอบ คนที่รับผิดชอบได้คือคนที่รู้หน้าที่"

"หน้าที่กับการถูกกระทำต่ออัตตา (abuse) อะไรเป็นธรรม อะไรเป็นกิเลส ถามตนเองเพื่อนำไปสู่การใคร่ครวญ"

"เมื่อปฏิบัติธรรมก็จงกระทำที่ละอัตตาให้เหลือน้อยและเบาบาง"

พึงทบทวนตนเองกลับไปกลับมา

และที่สุดก็ไปทำหน้าที่เช่นเดิม และทำเต็มที่ "นี่คือสิ่งที่ตกผลึกในตนเอง"

ภารกิจการงานวันนี้

ไปจัดกระบวนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ Best Practice จากการจัดการความรู้ใน 5 สาขา Service Plan ; มะเร็ง DM CKD Stroke STEMI เวทีเขต 10 ที่จังหวัดอุบลราชธานี

ช่วงเช้านำเสนอ Best Practice โดยนำ TEDtalk มาเป็นเครื่องมือสื่อสารเรื่องเล่าแห่งความสำเร็จ เพื่อสร้างพลัง และเกิด Inspiration ของคนทำงานในเครือข่าย การได้ฟังทำให้เกิดพลังอย่างมาก "การตั้งใจฟัง ทำให้เราคิดใคร่ครวญตาม เมื่ออยู่ในสภาวะใคร่ครวญตาม อาการปิ๊งแว้ปก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ การคิดต่อยอดนั่นเอง"

ช่วงบ่ายล้อมวง Dialogue เพื่อตกผลึกสิ่งที่เรียนรู้ไปสู่การปฏิบัติเพื่อปิด GAP ในพื้นที่ เมื่อคนทำงานจริงและจดจ่อในงานที่ตนเองทำมาร่วมแบ่งปันแและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ พลังทางความคิดเชิงสร้างสรรค์ก็เกิดขึ้น บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เกิดแนวทางต่อยอดทางความคิดตามมาอีกหลากหลายประเด็น

การไปทำงานวันนี้มีทีมไปด้วย การที่มีน้องๆ ไปด้วยเป็นการเปิดประตูสู่การเรียนรู้ผ่านประสบการณ์จริง สถานการณ์จริง เผชิญและทำความเข้าใจในความจริงที่ปรากฏ ณ ขณะนั้น ไปสัมผัสและซึมซาบวิถีการทำงานตามแนวทางและสไตล์ของพี่กระปุ๋ม เมื่อเวลาถึงพร้อมสิ่งที่น้องๆ ได้เรียนรู้และฝังเข้าไปเป็นรหัสของการเรียนรู้ทางปัญญา( Encoding) จะสามารถนำออกมาใช้ได้อย่างเป็นอัตโนมัติเมื่อประสบการณ์และกาลเวลาผ่านไป

การเรียนรู้ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา สนุก และมีความพลังแบ่งปันความสุข พร้อมเกิดอาการปิ๊งแว๊ปได้ตลอดเวลา ... การเรียนรู้แบบนี้เทียบเคียงที่ฝรั่งพูดไว้คือ Interactive Learning

ชีวิตชีวาของการการเรียนรู้

การสิ้นสุดภารกิจจบลงด้วยเวลาที่พอเหมาะ สนุกและประทับใจทุกครั้งของการไปทำงานทุกที่และสัมผัสผู้คน เพราะนั่นทำให้เราได้เกิดการเรียนรู้ภายในตนเอง

เย็นวันนี้เข้าวัด ปฏิบัติภาวนาตามสัจจะ

26-05-2560

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ทำงาน คือ การปฏิบัติธรรม