(133) คุยกับตนเอง

(133)

วันเสาร์ที่ 13 พฤษภาคม

"คุยกับตนเอง"

คุยคนเดียว(ก็ได้)

วงจรการพัฒนา

ที่มา ; https://www.facebook.com/nipaporn.lakornwong/posts...

หลังจากเจอปรากฏการณ์ "เฉยเป็นลิงตด"

ที่มา; https://www.gotoknow.org/posts/628472

ภาพนี้ก็ปรากฏขึ้น "มันก็เป็นเช่นนี้แล"

เสียงแห่งความในใจในค่ำคืนนี้ ทีแรกตั้งใจว่าจะเงียบปิดวาจา"พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง"...ปรากฏว่ามีทั้งสาย ไลน์ และข้อความผ่านมาถึงมากมาย ดีใจที่ได้ทำหน้าที่เป็นสะพานสื่อสาร ของพี่ๆ น้องๆ พยาบาล

ขอบคุณน้องอัมมากมายที่มีความจริงใจร่วมกันกระเพื่อมไหว

เรียนอาจารย์ Ka poom ที่เคารพ ..ในวันนี้หนูดีใจอย่างยิ่ง และเพิ่งคลายสงสัยในวันนี้ว่า ทำไมอาจารย์มีความรู้ความสามารถสามารถไปอยู่ในทบวงมหาวิทยาลัย..และเจริญก้าวหน้าได้อย่างก้าวกระโดด...แต่อาจารย์เลือกไม่ไป...เพราะอาจารย์รักในความเป็นพยาบาลนั่นเอง...

สิ่งที่เกิดขึ้นกับพยาบาลไม่ใช่สิ่งที่เราควรเพิกเฉย ตัวหนูเองคิดมาตลอดว่า ...วิชาชีพพยาบาลจะอยู่รอดมั้ย??

ปัจจุบัน พยาบาลมีบทบาทมากมาย...แต่เค้าทำเป็นไม่เห็นหรือไม่ ตัวอย่างเช่น Service plan ทุกสาขา พยาบาล เป็นกำลังสำคัญทุกสาขาคะ ดำเนินงาน ส่งข้อมูลเข้ากระทรวง ฯลฯ ที่อยากได้จากผู้บริหาร เพื่อนำไปของบการจัดการระบบสุขภาพ

ปัญหาหนักข้อของเรา คือ

1.ขยายบริการ ประชาชนเข้าถึง บริการด้วยคุณภาพและมีมาตรฐาน ..... แต่ลดขนาด/ควบคุมขนาดของข้าราชการพยาบาล

2. ความก้าวหน้าไม่ชัดเจน อยู่ที่ระดับชำนาญการจนเกษียณ เรียนจบ ป.ตรี ป.โท ป.เอก ทุกอย่างเหมือนกันหมด

ทำให้ฉุกคิดว่า พยาบาลที่อยู่ในวิชาชีพจะอยากพัฒนาตนเองไปเรียนเพิ่มเพื่อกลับมาพัฒนางานมั้ยในเมื่อความก้าวหน้าไม่ชัดเจน...จะอยากพัฒนางานที่ทำไหม เหนื่อยขึ้นนะ คิดงาน สร้างงาน ดูแลผู้ป่วย แต่สิ่งที่ได้มาเท่าเดิม..ใช้คำว่าเสียสละและทำด้วยใจ..จะใช้ได้กับทุกคนที่อยู่ในวิชาชีพนี้ไหม...จริงๆคนที่อยู่ในวิชาชีพนี้ได้ก็ต้องเป็นคนมีจิตบริการและเมตตาเป็นทุน..ไม่งั้นคงดูแลคนไข้ไม่ได้หรอกคะ

3. ค่าตอบแทนต่ำเมื่อเทียบกับภาระงาน ที่ต้องกระทำกับมนุษย์ และความเสี่ยงต่อการรับเชื้อจากผู้ใช้บริการ

4. พยาบาลที่มีประสบการณ์ ความเชี่ยวชาญในงาน ต้องสอนน้องให้รู้งานซึ่งต้องรับผิดชอบชีวิตคน รุ่นแล้วรุ่นเล่า เพราะอยู่ไม่นานงั้นหรือ..

5. เขาว่า "อาชีพที่เหลือเลือกเรียนไม่เก่ง สอบเข้ามหาวิทยาลัย สาขาอื่นไม่ได้ เลยมาเรียนพยาบาล" ..สะท้อนคิด ในอดีต การสอบชิงทุนพยาบาลระดับจังหวัดแล้วได้บรรจุ...โฮ! คนสอบได้โคตรเก่ง เจ๋งมาก และเป็นเด็กเรียนดีของโรงเรียน... เมื่อเราไม่มีแรงจูงใจที่มากพอเราจะได้มันสมองดีๆมาสู่วิชาชีพ มาพัฒนาวิชาชีพได้มั้ย?

ขอเป็นเสียงสะท้อนเล็กๆนะคะ

ด้วยรักพยาบาลอย่างสุดซึ้ง..อยากเห็นวิชาชีพก้าวหน้า..กว่าที่เป็น

อำพร โยธานันท์

จากน้อง Amporn Yothanant

#SaveNurse