(83) วันศุกร์สุขที่ไม่เคยหมดพลังใจ

(83)

วันศุกร์ที่ 24 มีนาคม

สองวันแล้วที่ไม่ได้ไปวัด เช้าวันนี้พระท่านมีกิจนิมนต์ไปในหมู่บ้าน กราโนล่าที่กัลยาณมิตรฝากถวายพระจึงขอรวบยอดไปเป็นวันเสาร์-อาทิตย์ทีเดียวเลย วันไหนที่ไม่ได้นำอาหารไปถวายพระที่วัด ก็จะมีโอกาสได้นั่งทานข้าวที่บ้านก่อนแล้วค่อยเข้าที่ทำงาน

บ้านกับที่ทำงานไม่ไกลกันมาก ขับรถไม่ถึงสิบนาที นึกถึงช่วงที่กลับมาทำงานและอยู่ที่บ้านใหม่ๆ หลังจากไปเรียนหนังสือ มีความคิดและได้ลงมือทำด้วยการปั่นจักรยานไปทำงาน ช่วงนั้นดีมากๆ เป็นช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิต และทุกเช้าก็ได้ผจญภัยกับสุนัขระหว่างทาง จักรยานก็ใช้คันเล็กๆ ล้อ 14 นิ้วบ้าง 16 นิ้วบ้าง เป็นจักรยานที่เน้นดีไซน์ แต่เมื่อมาบวชรักษาศีลแปดแล้วก็แจกจ่ายให้หลานๆ เอาไปใช้

ถึงที่ทำงานตามเวลาปกติคือก่อนแปดโมง และกว่าจะไปถึงห้องทำงานก็แวะไปทำธุระที่แผนก SICU ก่อน แผนการทำงานวันนี้มีนัดหมายติดตามความก้าวหน้ากับนักวิจัยเจ้าของผลงาน R2R หลายคนในช่วงบ่าย แต่ก็มีสองสามคนที่ขอมาเจอกันในช่วงเช้า รู้สึกมีกำลังใจและชื่นชมในผลงานและความตั้งใจของทุกคน

นับตั้งแต่ย้ายมานั่งทำงานในส่วน "วิจัยทางการพยาบาล" มีโอกาสได้ดูแลพี่ๆน้องๆ บุคลากรในโรงพยาบาลเต็มที่และมากขึ้น มีโอกาสได้ลงมือช่วยเหลือเติมเต็มผลงานของทุกคน ขณะเดียวกันก็ยังคงร่วมมือในการขับเคลื่อน R2R ประเทศไทยด้วยเช่นกัน บางครั้งครุ่นคิดกับตนเองว่า "รู้สึกอย่างไรกับวิถีชีวิตเช่นนี้" คำตอบที่ยังคงบอกกับตนเองว่า "เหนื่อยกับการเดินทาง แต่ถ้าตราบเท่าที่เรายังมีประโยชน์ต่อส่วนรวม ก็ทำให้เต็มที่เมื่อหมดโอกาสก็จะได้ไปจากเส้นทางนี้เอง"

ช่วงบ่ายได้พบปะกับ R2R ทีมเภสัชกร กายภาพบำบัด และพี่ๆน้องๆพยาบาลจากสูติกรรม เบิกบานใจเมื่อได้รับฟังวิธีคิดเกี่ยวกับงาน การที่คนทำงานได้มองเห็นงานตนเองและไปต่อได้ว่าจะจัดการพัฒนางานของตนเองอย่างไร พลอยทำให้เกิดแรงบันดาลใจไปด้วย จากแรกๆ มีอาการไม่สบายปวดท้องคล้ายท้องเสีย แต่พอได้พูดคุยกับทีมกลับรู้สึกสดชื่นและมีพลังทันที

เลิกงานเตรียมตัวเข้าไปนอนวัด ก่อนไปได้นั่งคุยกับแม่และอาสะใภ้ เกี่ยวกับการทำร้านอาหารและธุรกิจอาหารเพื่อสุขภาพ จิตใจฮึกเหิมและอยากสนับสนุนทันที ทำเป็นงานอดิเรกไม่รีบร้อน ทำไปเรื่อยๆ เป็นการแบ่งปันสู่สังคมในการจัดพื้นที่แลกเปลี่ยนให้ผู้คนได้ทานอาหารเพื่อสุขภาพ

วันนี้ช่วงค่ำมีเรื่องได้พิจารณาอยู่หลายเรื่อง

ชีวิตเราหลีกเลี่ยงไม่ได้กับการเจอผู้คนหลายแบบ แต่สิ่งที่เราทำได้คือการไม่คลุกคลีสมาคม ตั้งใจทำสิ่งที่ตนเองเห็นว่าเป็นความดีงามไม่ขัดต่อศีลธรรมทำแล้วก็วางลงด้วยใจเบาเบาพร้อมก้าวต่อไปในชีวิตอย่างเต็มที่และจริงใจ

24-03-2560