Mind & Spiritual (25) : วิญญาณาหาร
ดิฉันได้อ่านเจอคำๆ นี้ "วิญญาณาหาร" ซึ่งมีความหมายว่า "อาหารที่ได้จากจิตวิญญาณ จากความรัก
ความผูกพัน จากความสัมพันธ์ระหว่าบุคคลกับบุคคล หรือคนที่มีเป้าหมายเดียวกัน...
มีความคิดเหมือนกัน...จะสามารถประคองชีวิตให้อยู่ได้..."
...
ทุกเช้าแม่จะทำอาหารเพื่อลูก..เพื่อคนที่รัก...ให้ทาน
ดิฉันจะทำเครื่องดื่ม...เพื่อสุขภาพ..เพื่อแม่
และยังทำน้ำผลไม้ปั่น...เพื่อสุขภาพ เพื่อเพื่อนร่วมงาน...
ทำอาหาร...เพื่อพี่ เพื่อน และกัลยาณมิตรในบางครั้ง...ที่ทานอาหารของเราด้วยความรู้สึก "อร่อย"...
...
เหล่านี้ย้อนกับมาพิจารณา...
เราทำอาหาร เครื่องดื่ม...อย่างมีเป้าหมาย
เพื่อคนที่เรารัก...และปรารถนาดี บางครั้งหน้าตาของสิ่งที่เราทำอาจไม่ได้สวยงาม
แต่...คนที่ทาน มักอิ่มด้วยความสุข
เฉกเช่นทุกวันที่แม่ดื่มน้ำผลไม้ปั่นของเรา..แม่ได้หัวเราะ ได้ยิ้มอย่างมีความสุข
แม่ดื่มเพราะลูกสาวแม่ทำ..ไม่ใช่เพราะอร่อย..หากแต่เป็นเพราะลูกทำให้ดื่ม..แม่จึงดื่ม
ทุกเช้าแม่จะมีกิจที่ต้องทำอย่างมีความสุข...คือ การทำกับข้าวให้ลูกและหลานทาน
และเราก็จะทานข้าวที่แม่ทำอย่างอร่อย..เพราะได้สนทนากัน ได้พูดคุยกัน ได้หัวเราะแต่เช้าอย่างเบิกบาน
ที่บ้าน...ตอนเช้าดิฉันจะทานอาหารพร้อมกับ "อะตอม" หลานชาย...
และจะมีเจ้าบิ๊กและนางบราว...สุนัข...ที่เลี้ยงไว้และอยู่เป็นเพื่อนแม่ในช่วงกลางวัน..จะมาคลอเคลีย
และเหมือนร่วมวงสนทนา...พาทีในตอนเช้ากับเรา...
บางครั้ง..ช่วงวันที่อยู่ขอนแก่น...ดิฉันจะทำกับข้าวทานเอง..ในมื้อเช้า
ผัดผัก...ใส่ปลาบ้าง เต้าหู้บ้าง...และมักแบ่งปันให้กัลยาณมิตรที่แสนดีด้วย
เพราะ..."เรา"...ทานอาหารและมีมุมมองต่อชีวิต วิถี..คล้ายกัน.."แบ่งปัน-ทานด้วยกัน"
หน้าตาอาหารธรรมดา...แต่ "กัลยาณมิตร"..ท่านทานแล้วรู้สึกอร่อย...ไม่เหมือนกับข้าวที่ร้านอาหารทำ
"กัลยาณมิตร" บอกว่า...ทานได้..อร่อย...อร่อย...
เป็นความสุขที่ต่างแบ่งปัน...ระหว่างกัน
ความเห็น (12)
เรียน คุณกะปุ๋ม ค่ะ
- มีแม่คนหนึ่งที่ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณกะปุ๋มพูดเลย.....
- แม่ชอบอาหารถุง....
- ต่อมาแม่ชอบอาหารตามสั่ง...
- ต่อมาแม่ชอบพาไปทานที่ร้าน...
- ต่อมาแม่ให้ร้านอาหารตามสั่งมาส่งที่บ้าน..
- ต่อๆมา...เรื่อยๆ...ทุกคนในบ้านเบื่ออาหารเย็นอย่างที่ว่า...
- แม่ก็บอกว่า..คนเราก็มีอยู่แค่นี้แหละลูก..เราคนไทย...อาหารก็ไม่พ้นแบบนี้แหละ...ทำใจซะ
- ตอนเย็นๆจะเป็นลูกๆ..หรือบางครั้งก็สามี...ที่ถามว่า "เย็นนี้จะทานอะไร?"
- แม่แบบนั้นก็มี...นั่งอยู่ตรงนี้เองค่ะ
ด้วยรักผู้เป็นแม่และลูกทุกคน
ยิ้ม...ยิ้ม...พี่กฤษณาคะ...
แต่อย่างน้อยคุณแม่ท่านนี้...ก็เลือกสรรอาหารเพื่อทุกคนไม่ใช่เหรอคะ...ถึงแม้ท่านจะไม่ได้ลงมือทำเอง...
แต่กะปุ๋มเชื่อว่า...สักวันท่านจะมีอาหารมื้อพิเศษสำหรับทุกคนคะ...
*^______^*
กะปุ๋ม
สวัสดีครับ กะปุ๋ม
ไม่ได้แวะคุยมานาน วันนี้อยากลองแสดงความเห็นบ้าง แต่ไม่ทราบจะเป็นในความหมายที่ตั้งไว้หรือเปล่า
วิญญาณาอาหาร อาหารที่ได้จากจิตวิญญาณ
ผมว่าทุกวันนี้คนไทยกำลังขาดแคลนสิ่งเหล่านี้มาก ส่วนใหญ่แล้วผมคิดว่า เขาได้อาหารจากความสามารถ จากแรงกายของเขา และคนให้ก็เช่นกัน จะให้เพราะเป็นหน้าที่
หน่วงงานแห่งหนึ่งเขาทุ่มเทเต็มที่กับคนงานของเขา อำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง เลี้ยงฉลองกันเต็มที่ แต่ทำไปเพราะเขาคิดว่าเงินสามารถทำได้ทุกอย่าง
และอีกหน่วยงานหนึ่ง เวลาจะจัดงานอะไร เรียกคนงานมาประชุม พูดคุยกัน จัดหรือไม่จัดอยู่ที่มติที่ประชุม งบประมาณที่จัดก็ช่วยกันออก
ผล..หน่วยงานแรกคนงานได้ทุกอย่างสิ่งที่เขาอยากได้ เขาสุขตอนที่เขาได้ แต่ไม่ภูมิใจ
หน่วยงานที่สอง คนงานได้ตามที่เขาได้ทุ่มเท เขาภูมิใจที่เขาสามารถทำได้ ที่สำคัญเขาจะรักองค์กรและเพื่อนร่วมงานมากขึ้น ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้จะมีน้อยมาก
***ทำอะไรแก่ใคร จงทำด้วยใจ อย่าทำเพียงแค่เป็นหน้าที่ที่ต้องทำ แล้วจะพบความสุขที่แท้จริง***
เรียน คุณน้องกะปุ๋มและคุณ มูซา ฟารอบี ค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่ทำให้คุณแม่อาหารถุงก็พบความสุขที่แท้จริงได้
เรียน คุณน้องกะปุ๋ม และ ท่านอ.ดร.แสวง รวยสูงเนินค่ะ
- ดิฉันขออนุญาตแอบฟังหากทั้งสองท่านมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องของ "คนมีชีวิตระดับจิตวิญญาณ" ด้วยหวังว่าจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับผู้ป่วยทางวิสัญญี
- ขอบคุณทั้งสองท่านล่วงหน้านะคะ
สวัสดีคะคุณ มูซา ฟารอบี
ไม่ได้เจอกันนานเช่นกันคะ...กะปุ๋มก็ยุ่งๆ...เหมือนกันคะ...แต่ก็ได้ตามอ่าน..และพยายามแลกเปลี่ยนเรียนรู้เท่าที่จะทำได้...
...
ขอบคุณมากนะคะสำหรับการต่อเติม...ที่ได้ประโยชน์ยิ่ง..เพราะรู้สึกว่าพี่ติ๋ว...จะอิ่มใจได้นะคะ
(^___^)
กะปุ๋ม
พี่ติ๋วคะ...
กะปุ๋มรู้สึกดีใจนะคะ..ที่บันทึกนี้ได้แบ่งปันสิ่งที่ดีและสวยงามให้คะ...
(^___^)
เป็นกำลังใจให้นะคะ
กะปุ๋ม
สวัสดีคะ...ท่าน ดร.แสวง
กะปุ๋มรู้สึกขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างยิ่งคะ...ที่กรุณามาเติมเต็ม..เรื่องนี้ให้ใกล้เคียงความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นคะ...และเป็นประโยชน์มาก...
และบ่อยครั้งที่กะปุ๋มมักไปแวะซึมซับเรียนรู้..การอยู่อย่างพอเพียง..จากงานเขียนของท่านคะ...พอเพียงอย่างที่พอเพียง...ตามแบบอย่างผู้ปฏิบัติที่แท้...
ขอบคุณมากคะ
กะปุ๋ม
ขอบคุณพี่ติ๋ว..อีกครั้ง..คะที่แวะมา
ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ...
ด้วยใจที่น้อม...ด้วยความเป็นกัลยาณมิตรคะ..
(^___^)
กะปุ๋ม
ผมไม่ค่อยคุ้นกับคำว่า วิญญาณาหารแต่ถ้าดูจากบันทึกนี้ ขอชื่นชมด้วยความจริงใจ
อาหารที่แม่ทำให้ลูกทานนั้นอร่อย รสชาดเป็นที่หนึ่งสำหรับลูกเสมอ แม่เป็นอริยชนสำหรับลูกทุกลมหายใจเข้าออก อาหารที่แม่ทำให้ลูกทาน ลูกย่อมอิ่มอย่างปิติเป็นเนื้อนาบุญ ลูกทำอาหารให้แม่ทานเปรียบดั่งการได้ถวายอาหารแด่พระอรหันต์
์เป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่
การแบ่งปันอาหารให้กัลยาณมิตรเป็นการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์
พี่หรอย
พี่หรอยคะ...
คำว่า "วิญญาณาหาร" เป็นคำที่มีอยู่ใน...คำสอนของท่านพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคะ...กะปุ๋มไม่แน่ใจว่าในพระไตรปิฏกหรือเปล่านะคะ...
....
แต่การที่เราทำอาหารเผื่อแผ่คนอื่นนั้น...เป็นการแบ่งปัน...สิ่งที่ซ่อนเร้นที่ดีงามภายใต้อาหารนั้นคะ...และอิ่มเอิบทุกครั้งที่เราได้ทำ..เพราะเปี่ยมด้วยความรักความเมตตา..คะ
(^_________^)
กะปุ๋ม