บทต้นเรื่อง
วันจันทร์เป็นวันหยุดชดเชย "วันมาฆบูชา" การใช้ชีวิตยังคงอยู่ที่วัด กิจวัตรก็ยังคงดำเนินไปเช่นเดิม ตื่นนอนมาอากาศที่วัดหนาวเย็นมาก ปกติตอนเช้าสามารถอาบน้ำได้ แต่วันนี้อาบน้ำไม่ได้เลย
เป้าหมายในตนเองในวันนี้คือ การทำความรู้ในตนเองถึงสภาวะที่เป็นอยู่และเป็นไป
ภาพการเรียนรู้
ตื่นเช้าทำภารกิจส่วนตัวที่กุฏิที่พักและออกไปที่ครัวทำอาหารถวายพระ มองเห็นความไม่เรียบร้อยในครัวและมองเห็นจิตใจตนเองที่อยากจะจัดการ แต่อดทน เพื่อที่จะใช้สถานการณ์นี้กระตุ้นการตื่นรู้ที่นำไปสู่การเรียนรู้ที่จะจัดการสำหรับบุคคลอื่น
เรียกน้องสองคนที่มาปฏิบัติธรรมด้วยที่วัดมาดูและเปิดประเด็น พร้อมสะท้อนคิดให้เกิดการตระหนักในตนเอง ถ้าสถานการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำ เขาต้องเกิดการเรียนรู้และสนใจที่จะจัดการให้เกิดความเรียบร้อยหรือแก้ปัญหาได้
หลายๆ ครั้ง ทุกคนมาฝึกฝนและเรียนรู้ผ่านเหตุการณ์เรื่องราวและสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริง พร้อมทั้งฝึกใคร่ครวญและถอดบทเรียนในตนเอง
วันนี้มีอาการแพ้ผงชูรสจากอาหารที่ทาน คิดว่าน่าจะเป็นยำ แก้ไขด้วยการดื่มน้ำเยอะๆ และก็นอนพักสักพักก็ใช้การภาวนาร่วมด้วยจนมีพลังชีวิตกลับมา การภาวนาใช้การนั่งและการเดิน
สิ่งที่ได้เรียนรู้ในตนเอง
ยังมีความรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ รอบข้างแปรปรวน นับตั้งแต่อากาศ อาหารที่ทานเข้าไป และอารมณ์ของบุคคลทำให้ต้องประคองอารมณ์ของตนเองอย่างมากที่จะไม่ให้ไหลไปตอบสนองสิ่งต่างๆ ที่เป็นด้านลบ ในสถานการณ์เช่นนี้ตระหนักเลยว่า คุณค่าของการฝึกเจริญสติและสมาธิเป็นเรื่องที่สำคัญที่ทำให้เรามีความอดทนมากพอในท่ามกลางสถานการณ์ที่ยังไม่เกิดปัญญา
13-02-256
ไม่มีความเห็น