(​34) "เรื่องเล็กๆ ที่ชื่นชม เมื่อหลอมรวมกันจะเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่"

(34)

"เรื่องเล็กๆ ที่ชื่นชม เมื่อหลอมรวมกันจะเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่"

การใช้ชีวิตวันนี้ยังคงไว้ซึ่งแนวทางปฏิบัติเช่นเดิม ตื่นแต่เช้าทำอาหารไปถวายพระ รับข้าวที่วัด กลับเข้าที่ทำงาน เพียงช่วงเวลา 2-3 ชั่วโมงในตอนเช้าก็สามารถทำในสิ่งที่เป็นมงคลต่อชีวิตได้ ถึงที่ทำงานประมาณเจ็ดโมงครึ่งถึงแปดโมง ทำจนจิตคุ้นชินก็จะเป็นนิสัย และเป็นเรื่องที่ไม่ยาก

สะท้อนตนเองทำเช่นนี้มานานแค่ไหน เมื่อทบทวนมองเห็นว่าเริ่มมาตั้งแต่ปี 2548 ตอนนั้นเรียนปริญญาเอก(ครั้งที่สอง)ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ตื่นตีสามเตรียมอาหารและออกเดินทางไปใส่บาตรองค์พระหลวงตามหาบัวที่วัดป่าบ้านตาด ฟังเทศน์เสร็จก็เดินทางกลับมาขอนแก่น

สมัยเรียนที่กรุงเทพ การเดินทางจากที่พักไปมหาวิทยาลัยก็ใช้เวลา 1-2 ชั่วโมง ดังนั้นการใช้เวลาเดินทางไปวัดป่าบ้านตาดจึงไม่เป็นอุปสรรคต่อความรู้สึก พอกลับมาอยู่บ้านที่ยโสธรก็สามารถทำได้ไม่ลำบากเมื่อต้องเดินทางไปถวายอาหารที่วัดป่าหนองไคร้ซึ่งเป็นระยะทางไปกลับประมาณ 56 กิโลเมตร

มีคำถามว่า ทำบุญวัดใกล้บ้านไม่ได้เหรอ?

สิ่งที่อธิบายไปคือ ทำได้แต่อยากให้โอกาสตนเองได้ทำบุญกับพระอริยสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ(พระสุปฏิปัณโณ) เป็นวาสนาและหยิบยื่นโอกาสให้กับตนเอง เมื่อชีวิตนี้เราได้พบพ่อแม่ครูบาอาจารย์จึงเป็นหน้าที่ที่เราต้องรักษาโอกาสไว้ให้ดี

การดำเนินข้อปฏิบัติเช่นนี้มีอุปสรรคขัดข้องแต่ก็เรียนรู้และแก้ไข ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นกำไรที่ได้คือ แม่มีโอกาสได้ทำอาหารถวายพระและเราทำหน้าที่เป็นสะพานบุญ

สำหรับการทำงานวันนี้ มีประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทั้งเช้าและบ่าย

ภาคเช้า เป็นการร่วมกันหาแนวทางในการทำงานขับเคลื่อน KM R2R และวิจัยในภาพจังหวัด องค์ประกอบทุกอย่างมีครบแล้ว เพียงนำมาใช้อย่างเป็นทางการ ชื่นชมผู้รับผิดชอบระดับจังหวัดพี่อี๊ด(คุณรักชนก น้อยอาษา) และพี่นิด (คุณฐิรพร อัศววิศรุต)ผู้นำพาและหลอมรวมการทำงานเป็นหนึ่งเดียว ภาพการทำงานคาดหวังให้เกิดพลังสร้างสรรค์เป็นหนึ่งเดียวทั้งจังหวัด

"ที่ผ่านมาก็เป็นเช่นนี้ เพียงมี gap เล็กน้อย พี่อี๊ดมาปลดล็อกนิดเดียวเราก็เดินต่อไปได้"

ภาคบ่าย

นัดหมายทีม R2R กลุ่มย่อยมาเติมเต็มเนื้องานให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น พี่ๆ น้องๆ ทั้งพยาบาล เภสัชกร และกายภาพบำบัดทำสิ่งดีงามนี้ร่วมกันทำให้ไม่รู้สึกแปลกแยกทางอาชีพ หากกลับเป็นความรู้สึกพี่น้องที่เรามีหน้าที่คนละอย่างเท่านั้น ผลงานน้องๆ ดีมากต่างล้วนส่งผลต่อผู้ป่วย

หมดหนึ่งวันด้วยความเต็มที่

มลและแม่รี (แม่ออกที่วัด)ช่วยดูแลการปรับปรุงกุฏิได้อย่างเรียบร้อย ในใจนี้รู้สึกอนุโมทนาบุญกับทุกๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต

"ทุกอย่างเกิดขึ้นดีเสมอ"

03-02-2560

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ารปฏิบัติธรรมเป็นงาน

งานเป็นการปฏิบัติธรรมค่ะ