(29)
ทดลอง ปรับปรุง และแก้ไข
มีเรื่องสดชื่นใจตั้งแต่เช้า เมื่อทราบว่า ปู่หนูเดินบิณฑบาตรตั้งแต่หกโมงเช้า ท่านเป็นพระชราภาพที่อายุ 87 ปี แต่ยังแข็งแรงอยู่มาก องค์หลวงปู่ประสาร และพระรูปอื่นๆ มีกิจนิมนต์ที่อื่น ที่วัดจึงเหลือเพียงปู่หนู รูปเดียว แม้จะเหลือรูปเดียวแต่ชาวบ้านเบิกบานใจมากต่างรีบนำอาหารมาถวาย
และส่วนที่ทำวันนี้ทดลองทำ "เห็นอบวุ้นเส้น" เป็นการทำครั้งแรกแม้รสชาติจะจืดแต่สำหรับตนเองก็อร่อย เพราะไม่ปรุงแต่งมาก และที่สำคัญหอมกลิ่นขิงและผักขึ้นช่าย
ประทับใจและได้เรียนรู้การทำโดยใช้หม้อหุงข้าวง่ายและสะดวกมาก ส่วนตัวเป็นคนที่ชอบทานวุ้นเส้น เปลี่ยนจากผัดวุ้นเส้นมาทำวุ้นเส้นอบก็ให้รสชาติที่ดีแตกต่างออกไป
สายๆ ตั้งวงคุยกันกับเด็กๆ น้องนิอายุน้อยที่สุดมีหน้าที่คอยล้างห้องน้ำช่วยพี่เมย์ที่ศาลาสี่
ส่วนแฝดอ้ายแฝดน้องไปคอยรับใช้พระอาจารย์ในการอุปฐากหลวงปู่
รวมถึงพี่บอยและพี่ทุ่งที่โตและรู้ความพอสมควร แต่บางครั้งก็อาจติดความเป็นเด็กอยู่บ้างตามประสา คุยกับเด็กๆ ไม่นานก็แยกย้ายไปทำภารกิจตามหน้าที่ของแต่ละคน
ช่วงบ่ายจัดการเรื่องปรับปรุงซ่อมแซมกุฏิให้เรียบร้อย เตรียมพื้นที่เพื่อให้ลุงหยัด(ช่างที่มาปรับปรุงกุฏิให้)ทำงานสะดวก ได้ทำความสะอาดและปรับพื้นที่การใช้สอย
กุฏิหลังเล็กๆ ที่สร้างขึ้นในราคาที่ไม่แพงใช้เงินไม่มาก ค่อยๆ ต่อเติมพัฒนาไปตามกำลัง มีกัลยาณมิตรที่ใกล้ชิดสนิทสนมมักจะมาขอนอนพัก ส่วนตัวเองก็เปลี่ยนไปนอนกระต๊อบภาวนาแทนแต่ปรากฏการณ์นี้ก็ไม่บ่อย
เป็นกุฏิที่สร้างขึ้นเพื่อถวายวัดและใช้สำหรับพักในวันที่เข้าไปนอนวัด ปกติก็จะเป็นวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์
หลังจากที่หลวงปู่เมตตาให้สวดบทแผ่เมตตาอยู่บ่อยๆ จิตใจเบาสบายดี แม้ว่าจะเผชิญกับเรื่องบางเรื่อง บุคคลบางบุคคล แล้วความรู้สึกก็ผ่านเลยไป
ตั้งใจใช้ชีวิต หากมีวาสนาอาจจะได้ทำในสิ่งที่ปรารถนา แม้ทุกวันนี้อาจไม่เป็นไปตามที่วางไว้แต่ก็รักและเต็มที่ในสิ่งที่ทำอย่างเต็มเปี่ยม
...
29-01-2560
ไม่มีความเห็น