วันที่ 9 ลูกเสือที่เลือนลาง (17 พฤศจิกายน 2559)

วันนี้ได้รับหน้าที่ในการช่วยดูแลนักเรียนในวิชาลูกเสือ 2 คาบเรียนสุดท้ายค่ะ

ตามปกติแล้วต้องแต่กายด้วยชุดลูกเสือของครู ให้เรียบร้อย แต่ด้วยความที่เรายังไม่มีชุดลูกเสือ ยังไม่ได้สั่งตัดกันเลยค่ะ พวกเราก็ต้องแก้ปัญหาโดยการใส่เสื้อโปโลของมหาวิทยาลัยกับกางเกงวอร์ม แล้วซื้อผ้าผูกคอมาใส่ พวกหมวกกับวอกเกิ้ลลูกเสือมีอยู่แล้วค่ะ

วันนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ใส่ชุดแบบนี้เข้ามาในโรงเรียน ก็ให้ความรู้สึกที่แปลก ๆ ดีค่ะ แต่เด็ก ๆ บางคนก็บอกว่าดูเท่ห์ดี สงสัยจะดูแปลกใหม่ค่ะ

ในตอนเช้าก็สอนตามปกติ พอได้เวลาเรียนคาบลูกเสือ 2 คาบสุดท้าย ก็ถึงเวลาออกโรง ต้องงัดเอาวิชาความรู้ต่าง ๆ ที่เรียนมาตั้งแต่อยู่ปี 3 เทอม 2 มาใช้ ซึ่งตอนนี้อยู่ปี 5 เทอม 2 แล้วค่ะ ผ่านไปแล้ว 2 ปี ผ่านไปแบบไม่เคยเอาความรู้มาใช้อีกเลย

ไม่ทันได้เตรียมตัว คุณครูแต่ละท่านก็แบ่งหน้าที่กันแล้วค่ะ หลังจากเปิดกองกันเสร็จ

วันนี้เรียนเกี่ยวกับการผูกเงื่อน ดิฉันก็เลยได้รับผิดชอบควบคุมฐาน 1 ฐาน คือ การผูกเงื่อนประมง ซึ่งความรู้เรื่องเงื่อนนี้อย่างถามเลยค่ะ จำได้แค่เงื่อนพิรอดอย่างเดียวค่ะ ที่เหลือเลือนลางมาก แต่ด้วยที่เดียวนี้เทคโนโลยีอยู่ใกล้ตัวเรามาก ก็เลยโชคดีที่มีเวลาดูคลิปสอนการผูกเงื่อน แล้วไปสอนนักเรียน ลูกเสือแต่ละหมู่ ก้พอไปวัดไปวาได้ค่ะ

สุดท้ายก็สอนเงื่อนประมงผ่านไปได้ แต่จะด้วยดีหรือเปล่าไม่แน่ใจ เพราะหลายคนไม่เชือก ก็เลยไม่ได้ทำตาม บางคนไม่สนใจเรียน เล่นกัน พูดคุยกันบ้าง ก็เลยทำให้บางคนทำไม่ได้ และบางคนก็ไม่ยอมทำ เวลาในการสอนก็น้อย แต่ก็ยังมีคนที่ทำเป็นและสามารถถ่ายทอดให้เพื่อนที่ทำไม่เป็นต่อไปได้

ความจริงแล้ว คุณครูสายชั้นก็มีตั้งหลายคน แต่ไม่รู้ทำไมงานนี้ครูมาไม่ครบ แล้วนักศึกษาที่ความรู้เลือนลางอย่างเราต้องมาสอนผูดเงื่อน แค่ผูกเงื่อนไม่ยากเท่าสอนผู้ และสอนผูกไม่อยาก เท่าสอนระเบียบลูกเสือค่ะ เพราะว่าเราลืมไปหมดแล้วว่าต้องทำยังไง งานนี้ไม่ใช่แค่นักเรียนงงนะคะ ครูก็งงเหมือนกันค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ดาวพลัดถิ่น