บันทึกความคิด | ดำเนินไปด้วยใจเป็นกลาง

ดำเนินไปด้วยใจเป็นกลาง

ไม่มีพวก ไม่มีฝ่ายมีแต่เรา

วันทั้งวันแม้ว่าจะมีอาการบวมๆ คล้ายแพ้ผงชูรส พยายามนึกถึงอาหารที่ทานเมื่อวันก่อน จึงนึกออกทำให้ทราบสาเหตุว่าคืออาหารประเภทใด วันนี้ได้อุปฐากหลวงปู่และใช้ปัญญาพิจารณาแก้ปัญหาให้เกิดความลื่นคล่องในกิจธุระของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ได้รับความช่วยเหลืออันเปี่ยมด้วยความกรุณาจากกัลยาณมิตรอย่างมากมาย

มีเรื่องที่ได้ขบคิดและพิจารณา การทำงานท่ามกลางการดำเนินไปเปรียบดังเหยียบเรือสองลำ พี่สาวที่น่ารักหยิบเรื่องต้นมะม่วงลูกดกในพระมหาชนกให้ฟัง รู้สึกประทับใจ "ต่างคนต่างแย่ยื่น ต้นก็เสียหายเศร้าใจ...แต่แบ่งปันกันต้นมะม่วงก็ไม่เสียหาย..." พี่อีกท่านบอก "การถอยไม่ใช้ อ.กะปุ๋ม..." "เป็นเพราะอาจารย์ ใส่ใจ..รับรู้ความรู้สึกของทั้ง 2ฝ่าย...แต่อาจารย์ไม่ได้เป็นพวกใครหรอกค่ะ"

"รักอาจารย์เหมือนแม่เหมือนครูเลยครับ..."

ประโยคสั้นๆ เป็นกำลัง ใจที่รู้สึกเหนื่อยหน่ายอยากเป็นคนที่เห็นแก่ตัว เอาตัวเองไว้ก่อน เรื่องคนอื่นค่อยมาทีหลัง แต่ที่สุดก็ได้ทบทวนกับตนเอง พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านทำให้ดูทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง การดำเนินไปด้วยใจเป็นกลางอย่างเมตตาคือ เส้นทางที่ควรฝึกฝน ... และสุดท้ายมาลงที่พระราชกรณียกิจขององค์ในหลวงท่านที่ท่านเมตตาชาวไทยมาตลอดชีวิตของท่าน ย้อนกลับมาดูการงานของตนเองมันเล็กนิดเดียว ...มีโอกาสมากมายที่เรายังสามารถทำต่อไปได้อีก

บอกกับตนเองว่า...ไปให้สุดทาง ตราบเท่าทางที่ยังมี

...

1 พฤศจิกายน 2559