ไม่มีภาพจำ 19/09/59

สวัสดี เช้าวันจันทร์ วันที่ลาโรงเรียน...

วันนี้เป็นวันแรกที่ลาโรงเรียนเต็มวัน เนื่องจาก ไม่สบายทั้งกายและใจ..

วันนี้ตื่นมากับอาการปวดหัว ซึ่งเป็นมาตั้งแต่เมื่อวาน และหลายๆอย่างที่บันทอนร่างกายตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว อาทิตย์นี้เจอบันทอนจิตใจ จึงทำให้ต้องหยุดพักก่อน...

แต่หน้าที่ที่โรงเรียนก็ยังคงต้องใส่ใจ วันนี้ฝากไมเคิ้ล คุมสอบท้ายหน่วยที่4 เรื่องการหาร แทน คุมห้อง 4/1 ซึ่งยืมตัวมาก็เกรงใจ เพราะเราอยู่หันคนละฝั่ง (มัธยมและประถม) ต่อด้วยคาบที่ 2 คือ พระโกเมศ คุมสอบ หน่วยที่ 3 เรื่องเรขาคณิต ห้อง 4/2 ซึ่งได้ฝากคาบไว้ตั้งแต่เมื่อวานที่รู้ว่าตัวเองจะลา ไลน์บอกครูพี่เลี้ยงและครูฝ่ายวิชาการเรียบร้อย

วันนี้ก็หดหู่เหลือเกิน แต่ต้องใช่ 1 วันให้คุ้มค่าที่สุด สูตรโกงชีวิตที่เพื่อนเคยใช้ตอนอยู่หอสะลวง คงต้องทำตามบ้าง จะเริ่มโกงชีวิตตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป โกงชีวิตไม่รู้ว่าคืออะไร แต่คือการงานถมหัวและต้องอดทนอย่างมากทำทุกวิถีทางเพื่อนให้งานเสร็จ จะกินกาแฟ อดนอน หรือวิธีอื่น ๆ นั่นแหละค่ะโกงชีวิต ...

วันนี้มีแผนการว่าจะทำงานที่ค้างมากมายเกือบ 20 งานเห็นจะได้

วันนี้ทำแผนหน่อยที่ 6 ให้เสร็จ และหน่วยที่ 11 ซึ่งเป็นหน่วยของเทอมสอง แต่ได้เอามาสอนเนื่องจากครูจะมานิเทศยังไม่หมด เลยได้ทำแผนเพิ่มจากที่สอนไปหมดแล้วอีก 10 แผน T_T ทั่งวันค้ายอีก 3 แผนจะเรียบร้อย

จากนั้นว่าจะคิดแผนและกิจกรรมในการนิเทศครั้งสุดท้าย แต่ก็ยังไม่ได้คิดดีๆไว้ เวลาเดินเร็วเหลือเกิน เเต่ก็ช้ากว่าตอนอยู่โรงเรียน รู้สึกว่าได้ทำอะไรเสร็จเป็นอย่าง ๆ เหมือนตอนอยู่หอสะลวง ก็ค่อยมีกำลังใจหน่อย แต่คงมีแค่วันนี้วันเดียวจริง ๆ ที่งานจะเสร็จตามเป้าหมายแบบนี้

นิเทศอาเซียนเหลืออีก 1 ครัง พฤ นี้อาจจะโดน แต่ยังไม่ได้คิดกิจกรรมใดๆเลยทั้งสิ้น...

งีบหลับตอน 4โมงครึ่งพอดี ไม่ไหวเลยจริง ๆ จากนั้นกินข้าว เตรียมไปซื้อสื่อเปื่อคิดออก ซื้อมาไว้ก่อน และนั่งตรวจข้อสอบที่ฝากเพื่อนคุมวันนี้ ก็...อึ้งกันไป

ทำงานธุรการอีก 2 เล่มใช้เวลานานมาก จากนั้นอาบน้ำ โทรคุบกับแม่ก็ระบายทุกสิ่ง ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย และคิดว่า พรุ่งนี้ต้องสู้ !! ลืมเรื่องไม่มีไป แล้วลุกขึ้นซะ อดทน คำสอนของพ่อ ...

ทำให้ทุกอย่างเป็นแค่ภาพจำก็พอ..

#ทีมทุ่งฟ้าบด

แฮชแท็กนี้มีผลต่อจิตใจเหลือเกิน...