ตามประสา...และธรรมชาติที่เป็น
หลายวันก่อนภาพที่นำไปเก็บไว้ในอัลบั้มของ Facebook เด้งขึ้นมา...
เป็นภาพเด็กๆ ในวัยประถมที่มารักษาศีลแปดเป็นแม่ขาวน้อยที่วัด กำลังเล่นกันสนุกสนาน ...
ภาพนี้บันทึกเก็บไว้ตั้งแต่ปี 2556 ข้าพเจ้าเฝ้ามอง...และสัมผัสอารมณ์สนุกสนานกับพวกเธอในช่วงเวลานั้น และถ่ายภาพเก็บไว้
เด็กๆ ...พื้นเพเป็นเด็กชาวบ้าน วิถีการเล่นก็จะออกแบบกิจกรรมกันเอง อย่างในภาพใช้สิ่งที่มีอยู่ในธรรมชาติเป็นเครื่องมืออุปกรณ์ในการเล่น เถาวัลย์ยาวโหนเล่นเป็นทาร์ซาน...เสียงหัวเราะพูดคุยกระหนุงกระหนิงน่ารัก ...
การสรรหาสิ่งที่มีอยู่...ไม่ต้องดิ้นรนมาก ถ้าเป็นเด็กในตัวเมืองหรือมาจากครอบครัวที่มีฐานะก็คงจะเล่นมือถือ แท็ปเล็ต... จดจ่ออยู่หน้าจอสี่เหลี่ยม
แต่ที่นี่เด็กๆ ยังคงมีความใกล้ชิดกับธรรมชาติอยู่มากเล่นกับดิน ใต้โคนไม้ ใช้สิ่งที่มีอยู่ในธรรมชาติเป็นอุปกรณ์การเล่น ...
โอกาสของจินตนาการได้รับการส่งเสริมและสนับสนุนให้ทำ...
ความเรียบง่ายและสดใสมีมาก...
หน้าที่ที่ข้าพเจ้ามีและพึงปฏิบัต ...ณ ขณะนั้นคือ การเฝ้าดูและคอยระแวดระวังความปลอดภัย ให้ข้อมูลว่าเล่นอย่างไรจะไม่อันตราย
หรือถ้าผาดโผนเกินไปจะได้รับอันตรายอย่างไรบ้าง...
แล้วข้าพเจ้าก็ทำภารกิจตนเองเล็กๆ น้อยๆ ในบริเวณนั้นเพื่อไม่ให้ห่างจากสายตา
...
เรื่องเล่าในอดีต
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น