วันนี้เป็นวันที่ดีอีกหนึ่งวัน...
ที่ได้ระลึกถึงพระคุณของแม่และพ่อ ... แม่ผู้ให้ชีวิต-พ่อผู้ให้จิตวิญญาณ...
การมีชีวิตคือ ...การมีโอกาส อันเป็นโอกาสของการละความชั่วละความดี ดำรงวิถีชีวิตให้ไปในทางของทาน ศีล ภาวนา -- ศีล สมาธิ และปัญญา
ปีนี้ได้รับโอวาทธรรมจากองค์หลวงปู่ประสาร สุมโน พร้อมถวายปัจจัยแด่องค์ท่าน ๑๐,๐๐๐ บาท ท่านเมตตาสอน ...
"กิเลสนั้นพร้อมเข้ามาได้ทุกช่องที่มันมีโอกาส สิ่งใดที่เราได้สละแล้วขอให้รีบทำ ให้แน่วแน่ในสิ่งที่สละออกไปแล้วนั้น" ...
"การให้ทานก็เช่นเดียวกันทานออกไปอย่าได้ลังเล"...
"กะปุ๋มเป็นลูกหลวงปู่ เป็นคนเด็ดเดี่ยว โกนหัวนุ่งขาวไปทำงาน ก็ถือว่าสละ แน่วแน่ ครั้งหนึ่งได้ตั้งใจสละทานให้หลวงปู่ ๑๐๐,๐๐๐ บาท กิเลสก็จะมาแย่งเอาไป แต่ก็สามารถหักดิบกิเลส นำเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาทนั้นมาถวาย..."---สาธุ สาธุ สาธุ
โอวาทธรรมที่องค์ท่านมอบให้ เป็นดั่งกำลังใจให้แก่กระรอกน้อยวิดน้ำในมหาสมุทรต่อไป (เป็นบทธรรมบทหนึ่งที่ท่านเคยสอน)...
โทรคุยกับแม่
น้ำเสียงแม่สดใสและเบิกบานมาก แม่กำลังเดินทางไปทำบุญกับเพื่อนและกัลยาณมิตร ... พี่สาวโทรมาสุขสันต์วันเกิดพร้อมเดินทางไปทำธุระให้ที่ต่างจังหวัดและส่งอะตอมกลับมหาวิทยาลัย...
ถวายปัจจัยแด่พระอาจารย์ต้อเพื่อเป็นค่าอาหารประจำสัปดาห์สำหรับเด็กต้นกล้าฯฟื้นฟู... จำนวน ๒,๔๐๐ บาท และมอบให้แม่รีกับมลประจำสัปดาห์ ๖๐๐ บาท
มอบเงินขวัญถุงประจำเดือนให้แก่แม่ ๒๐,๐๐๐ บาท แม่อวยพรให้ลูกเจริญในเส้นทางธรรมยิ่งขึ้น และอุปการะอะตอม ๗,๐๐๐ บาท
ช่วงเย็นองค์ขาว-องค์ดำ น้องฮ่องเต้และน้องพีทมาหา ดีใจและเป็นกำลังที่สุดเบิกบานและสดใส ทำให้นึกถึงเมื่อเช้าแม่ๆ ทั้งหลายพร้อมติ๋ว นี มล และเด็กๆ นำขนมเค้กมาให้พร้อมโกโก้เย็น ได้ทานกันอย่างถ้วนทั่ว
ปีนี้เปิดเพจให้กัลยาณมิตรมาร่วมอวยพรวันเกิด ส่งความรู้สึกและพลังที่ดีงามถึงกันและกัน...
...
เต็มที่ทุกลมหายใจที่มี
๓๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๙
มีชีวิตรอดผ่านมาอีกหนึ่งปี...และก้าวเดินต่อเพื่อดำรงอยู่
ตราบเท่าที่อยู่ได้...ต่อไป
ไม่มีความเห็น