เรื่องเล่าในมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

เรื่องเล่าจากนิสิตหญิงคนหนึ่งซึ่งวันนั้นเรียนวิชา มนุษย์กับการเรียนรู้ที่ ตึก RN ชั้น 6 ห้อง 610 เลิกประมาณทุ่มกว่า เขาก็เดินมาเพื่อจะลงลิฟต์กับเพื่อนคณะสิ่งแวดล้อม ลิฟต์ตัวนอกที่อยู่ติดฝั่งทางเดินมาลงบันได พอขึ้นลิฟต์กัน ในลิฟต์มีประมาณเกือบสิบคน ก็กดปิดลิฟต์ ลงไปที่ชั้นหนึ่ง ทีแรกลิฟต์ไม่ได้ลงไปชั้นหนึ่งแต่ขึ้นไปชั้นเจ็ดก็ไม่ได้เอะใจอะไรพอลิฟต์เปิดออกก็มีคนกดลิฟต์อยู่จริงๆตอนนั้นชั้นเจ็ดมีคนกำลังเรียนเสร็จกำลังเดินลงบันไดกันบ้างรอลงลิฟต์บ้าง พอเห็นลิฟต์เต็มก็พากันกดปิดลิฟต์กดลงไปชั้น หนึ่ง มันลงไปแต่ไปหยุดที่ชั้น 6 ลิฟต์เปิดออก ตอนนั้นก็ยังไม่ได้อะไรอีกเพราะคนที่ลงมาจากชั้นเจ็ดอาจจะมากดไว้ก็ได้ แต่ไม่มีใครมายืนรอหน้าลิฟต์สักคน ส่วนใหญ่ลงบันไดกันไปหมด เราจึงกดปิดแล้วกดไปเลขหนึ่ง ลิฟต์ปิดแล้วขึ้นมาที่ชั้นเจ็ดอีกครั้ง!! เราเริ่มเอะใจบ้างแล้ว พอลิฟต์เปิดออก ไม่มีคนอยู่ชั้นเจ็ดอีกแล้ว ไฟตรงทางเดินดับหมดแล้ว เรารีบกดปิดลิฟต์ทันที!! กดเลขหนึ่งพร้อมมองหน้ากันไปมา บางคนเริ่มงง บางคนเริ่มเอะใจ ลิฟต์มาเปิดอีกทีที่ชั้น 6 อีกครั้งโดยไม่ยอมลงไปชั้นหนึ่ง เรากดปิดลิฟต์อีกครั้ง กดเลขหนึ่งซ้ำๆ มันเปิดอีกที ที่ชั้นเจ็ดอีกครั้ง คราวนี้ทุกคนในลิฟต์ก็กรูกันออกมา จากชั้นเจ็ดพากันวิ่งลงบันไดมา ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันตลอดตอนที่เดินลง เพราะลิฟต์ขึ้นๆลงๆชั้น 6 ชั้น 7 ประมารเกือบ 4 ถึง 5 ครั้ง แล้วยิ่งครั้งที่ 3 4 5 ไม่มีคนอยู่แล้ว พอมาถึงชั้นสามก็เกิดเรื่องน่าตกใจ อีกรอบคือ ลิฟต์ตัวใน เปิดเองปิดเองถึงสองครั้งต่อหน้าต่อตาทุกคนที่วิ่งกระหืดกระหอบลงมา คนที่ยืนเกาะกลุ่มคุยกันอยู่หน้าลิฟต์ตัวนอกชั้นสาม ต่างพากันงงๆเพราะไม่มีใครกดลิฟต์ตัวนั้นซักคน เพราะเขาก็มองไปที่ลิฟต์ตัวนั้นเช่นกัน เวลาเจอเพื่อนคณะมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมที่ไรคุยถึงเรื่องนี้ ต่างพากันจำได้ดี ไม่รู้ว่าเหตุบังเอิญหรือกระแสไฟขัดข้อง เราไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ แต่ค่อนข้างแปลกใจมากกว่า เพราะเพิ่งเคยโดน Cr.คุณแพม

[แผ่นดิน]

มีเรื่องเล่าที่เป็นของตนเองก็น่าจะดีนะครับ เล่าเรื่องสานที่สำคัญๆ ที่เราประสบเอง สัมผัสเอง - ลองดูก็น่าจะดีนะครับ