ไม่เคยอายที่เคยเรียนที่นี้
ผมเป็นเด็กบ้านนอกซึ่งโรงเรียนแรกที่ผมได้เข้าเรียนศึกษาหนังสือคือ โรงเรียนอดุลวิหารกิจ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีการเรียนการสอนตั้งแต่อนุบาลถึงชั้นมัธยมปีที่3 ซึ่งจะเป็นโรงเรียนที่อยู่ในตำบลของผมเอง ซึ่งตอนที่ผมเรียนจะมีนักเรียนทั้งหมดประสามร้อยกว่าคน แต่พอถึงทุกวันนี่้นักเรียนในโรงเรียนนั้นมีไม่ถึงร้อยคน ผมเลยได้ถามท่านอาจารย์ว่าทำไมนักเรียนถึงน้อยจังครับ อาจารย์ท่านได้ตอบว่า "พ่อแม่นิยมนำลูกหลานเข้าไปเรียนโรงเรียนในเมือง บอกว่าลูกของท่านจะได้เรียนเก่งๆ" ซึ่งผมได้ฟังแล้ววผมก็หวนคิดไม่ได้ว่าเรียนเก่งไม่เก่งเกี่ยวด้วยหรอที่ต้องเรียนในเมือง ซึ่งผมก็เคยเรียนอยู่โรงเรียนบ้านนอกแต่การเรียนการสอนที่ไม่ได้แต่ต่างจากโรงเรียนในเมืองเลย ในตัวผมเชื่อเลยว่าการที่เราจะเรียนเก่งหรือไม่เก่งมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับโรงเรียนเลย ซึ่งมันขึ้นอยู่กับตัวเราเองทั้งนั้นว่ามีความตั้งใจเรียนมาน้อยแค่ไหน ซึ่งนะตอนนี้้ผมก็สามารถสอบเข้าเรียนในมหาลัยที่ผมชอบได้ผมก็ได้พื่้นฐานมาจากโรงเรียนบ้านนอกทั้งนั้น ซึ่งผมก็อยากให้พ่อแม่ผู้ปกครองท่านได้เปลี่ยนความคิดนะครับแต่ก็คงทำอะไรไม่ได้ ซึ่งผมก็คิดเลยว่าท่านผู้อ่านที่เคยศึกษาเล่าเรียนในโรงเรียนบ้านนอกแบบผม ได้อ่านในข้อความนี้คงจะมีความคิดไม่ต่างกับผมเองมากหนัก และคงถามกับตัวเองว่า "เรียนโรงเรียนบ้านนอกแล้วต้องเรียนไม่เก่งมันจริงหรอ" สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณท่านอาจารย์ทุกท่านที่ได้สั่งสอนผมมาจนทำให้ผมในวันนี้ได้ "ขอขอบคุณครับ"
ความเห็น (1)
ผมองก็บ้านนอก และเรียนมาจากโรงเรียนบ้านนอกเหมือนกันครับ