ผู้เขียนเชื่ออยู่อย่างหนึ่งเสมอครับว่า...หากใจเราคิดเช่นไร และยังคงคิดเช่นนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
สักวันหนึ่ง...เราก็จะพบเจอสิ่งนั้น
..
เหมือนกับที่ผู้เขียนเคยคิดถึงเสมอว่า...สังคมออนไลน์ มันต้องมีสักที่หนึ่ง ที่เราสามารถใส่ความรู้สึกดีดี ทิ้งไว้ที่นั่นได้
..
แล้วผู้เขียนก็หามันจนเจอ
..
..
"มิตรภาพนั้นกินไม่ได้ ...แต่ทว่ามันสามารถสัมผัสได้ด้วย..หัวใจ"
..
เกือบ 8 ปีแล้ว.. ที่ไม่เคยผูกพันสังคมออนไลน์ที่ไหน...มากเท่าสถานที่แห่งนี้
..
มันไม่ใช่...อยู่ในสังคมแห่งนี้แล้ว.. มุ่งหวังโน้น!!!นี่!!!นั้น!!!.... สิ่งของแจกแถม.. ถ้วยรางวัล หรือสิ่งอื่นใดก็ตามที่มันจับต้องได้
แต่สิ่งหนึ่งต่างหากที่เราหวัง...มันเป็นเพียงแค่บางสิ่งเท่านั้นที่เราสามารถเอามันไปประยุกต์ใช้ในวิถีชีวิตของเรา...มันก็เท่านั้นเอง... เรานั้นเป็นเพียงแค่คนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งบนโลกใบนี้เท่านั้น ....แล้วเราจะดิ้นรนอะไรให้มันมากมายเกินตัวนักละ....
..
เพียงได้คิด.. ได้ทำ... ตามศักยภาพที่ตัวเองมีอยู่..............มันก็มากมายเกินพอแล้ว ที่ชีวิตหนึ่งได้เกิดมา
ไม่เคยหวังอะไรที่มันเกินเลยไปจาก...."ความเป็นไปได้ของชีวิต"
...
หากดิ้นรนมากเกินงาม มันก็หนัก ...อยู่ให้มันสบาย ๆ แบบนี้แหละ...คือตัวเองอย่างแท้จริง
...
ไม่ทำเรื่องที่มันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่ใจคิด....
เหลาความคิดของตัวเองจากภาพของวันวาน.... ให้มันกลมกล่อมและลงตัว.....แล้วเราก็พบเจอสิ่งนั้น
..
ขอบคุณมิตรภาพที่ได้จากที่นี่
..
..
มิตรภาพหาใช่สิ่งของที่ได้รับไม่
หากแต่ว่า...มิตรภาพนั้น ส่งผ่านกันด้วยหัวใจ.....และความเป็นไปได้ของชีวิต
..
ความเป็นไปได้ของชีวิต...มันมีอยู่ในตัวของเราทุกคน...ขึ้นอยู่ที่ว่า...เราจะค้นหามันหรือไม่!!
..
และ ห้วงเวลาหนึ่งในชีวิตของเรานั้น....ก็จะได้พบเจอ...
มันมีค่ามากพอตัวทีเดียว.... ที่เกิดมาแล้วได้พบเจอมัน
..
และผู้เขียนขอขอบคุณ "มิตรภาพ" ที่ได้พบเจอที่นี่ครับ
ขอบคุณ สังคมอุดมคติ ..."สังคมโกทูโน"
..
..
สังคมที่ทำให้ผู้เขียนพบเจอ... มิตรภาพ... ที่มีเงินก็ซื้อไม่ได้
ขอบคุณอาจารย์ขจิต ฝอยทอง และคุณอักขณิช ศรีดารัตน์ มากนะครับ
ที่มา : เพลง มิตรภาพ ost.Friendship(short film) จาก youtube
ใช่เลย เจอได้ที่นี่ ค่ะ มิตรภาพ
คุณแสง สบายดีนะคะ
พักหลังนี้ หนูงานยุ่งเลยไม่ได้เข้ามาทักทาย
ลองหุงข้าวดูนะครับ
จะได้กลิ่นหอมของข้าวหอมมะลิ
ตอนกินจะชอบมากเป็นข้าวที่มีประโยชน์
นิสิตเก่า ม เกษตรศาสตร์ กำแพงแสน ทำเอง
ดีใจที่นิสิตเป็นชาวนาครับ
ขอบคุณ คุณครูมะเดื่อ คุณหนูรี และอาจารย์ขจิตมากนะครับ
..
วันหุงจะถ่ายรูปมาให้ดูนะครับ
..
เดินทางไกลปลอดภัยทุกเมื่อนะครับอาจารย์
กว่าหนังสือจะเดินทางไปถึงมือของผู้รับ ใช้เวลาเกือบ 2 เดือน
นานมากๆ เลยครับ 5 5 5
หากดิ้นรนมากเกินงาม มันก็หนัก ...อยู่ให้มันสบาย ๆ แบบนี้แหละ...คือตัวเองอย่างแท้จริง.....