(74) วันเกิดพี่สาว
ตื่นเช้าขึ้นมาทบทวนกับตนเองก่อนว่า ...วันนี้จะทำอะไรบ้าง ...
***วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดพี่สาว...คือ สิ่งที่ระลึกรู้กับตนเอง
จากนั้นก็สวดมนต์ทำวัตรเช้า สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าสังเกตในตนเองคือ ก่อนเริ่มสวดมนต์จะคล้ายรถที่วิ่งตอนเริ่มต้นแบบอืดๆ และเมื่อเครื่องร้อนแล้ว ก็สามารถวิ่งไปได้ฉิวและได้ไกล ในการสวดมนต์ก็เช่นเดียวกัน ยากแค่ตอนเริ่ม มีเสียงกิเลสในใจค้านว่าเสียเวลา เจ็บคอ แต่...เมื่อได้เริ่มสวดแล้ว ก็สวดนาน หลังจากสวดมนต์เสร็จก็จัดการภารกิจส่วนตัว วันนี้ไม่ได้ทำอาหารไปที่วัด เพราะทางวัดมีกิจนิมนต์ไปฉันเช้าที่บ้านพระอาจารย์วัง...
เช้านี้เลยกำหนดเขียนบันทึก AAR งาน HA Forum ครั้งที่ ๑๗ "เบิกบาน ลึกซึ้ง และยิ่งใหญ่"..... อ่านต่อได้ที่: (https://www.gotoknow.org/posts/603401)
ชื่อบันทึกเป็นการสะท้อนความรู้สึกและปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นภายในใจของข้าพเจ้าเองต่อการได้ไปสัมผัสงาน
เขียนบันทึกเสร็จได้เวลาทานข้าว แม่ทำอาหารตามที่ในใจอยากจะทานเลย ทีแรกตั้งใจว่าจะบอกแม่ตั้งแต่เมื่อคืน แต่ก็ไม่อยากทานแบบตามใจปากมาก ก็เลยคิดเพียงว่า แม่ทำอะไรหรือเตรียมอะไรก็ทานได้ทั้งนั้น ทั้งๆ ที่สมัยก่อนเป็นคนที่ค่อนข้างทานอาหารได้ยากและเลือกทาน จนตอนเด็กๆ ตัวผอมมากๆ พอมาก้าวมาสู่เส้นทางการขัดเกลาดัดตนเองจึง ฝึกและฝืนทาน ฝึกไปฝึกมาก็คุ้นชิน
ทานข้าวเสร็จ ...มีภารกิจทำงาน Routine คลินิคจิตเวช คนไข้ตามที่เช็คดูเหมือนจะไม่เยอะ แต่พอเอาเข้าจริงเยอะมาก สะท้อนได้ว่าผู้คนมีภาวะการเจ็บป่วยทางจิตใจเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันจันทร์จะมีกิจกรรมทำหลายอย่าง แต่ถ้าหากจัดกระบวนการทำงานดีดี ภาระงานที่เต็มมือก็สำเร็จเสร็จได้โดยไว ดั่งเช่นวันนี้เป็นสิ่งสะท้อนถึงผลของการจัดการ...ข้าพเจ้าละออกจากงานคลินิคตอน ๑๑ โมงและมาทำ Re-Med Check ยาควบคู่ไปกับประวัติอาการของผู้ป่วย เสร็จบ่ายสาม ...ทำงานเร็วขึ้นคล่องขึ้น
ช่วงบ่ายๆ ได้มีโอกาสคุยกับน้องนก-ผู้ช่วยเหลือคนไข้ที่ข้าพเจ้าไหว้วานไปช่วยดูแลอาบน้ำให้อา ...ซึ่งนอนป่วยด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก เรื่องราวจากน้องนกที่ได้รับทราบนำมาซึ่งความเบิกบาน แม้ว่าทางกายภาพของอาอาจดูกระเตื้องน้อยมาก แต่เรื่องราวดีดีที่ได้ยินก็ชื่นใจ การที่ข้าพเจ้ามอบหมายน้องนกช่วยดูแลเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ สื่อถึงสัญลักษณ์ที่ทำให้ข้าพเจ้าระลึกถึงพ่อ เพราะถ้าพ่อยังมีชีวิตอยู่ พ่อจะดูแลน้องและไม่ทอดทิ้ง ข้าพเจ้าเพียงอยากเป็นส่วนเล็กๆ ที่สานต่อความดีงามที่พ่อบ่มเพาะมา แม้ไม่อาจลงมือทำได้ด้วยตัวเอง แต่เป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆ ของการเป็นผู้สนับสนุนก็ชื่นใจแล้ว
วันนี้เป็นวันคล้ายวันที่แม่ให้กำเนิดพี่สาว...ญาติสนิ
"กะป้อม-กะปุ๋ม"...ชื่อที่เราถูกเรียกตั้งแต่ในวัยเด็ก
อุปนิสัยพี่ป้อมคล้ายทั้งพ่
ความดีงามที่พี่ป้อมสั่งสมม
ขอมุฑิตาจิตและแสดงความกตัญ
สาธุ สาธุ สาธุ
ตอนเย็น...
กลับเข้าวัด นั่งสมาธิภาวนาและเดินจงกลม ...
สังเกตพื้นดินและต้นไม้บริเวณโซนภาวนา ร้อนและใบไม้คล้ายถูกเผาไหม้เกรียม โดนความร้อนจัด ทั้งๆ ที่บริเวณดังกล่าวมีต้นไม้สูงหลายต้นให้ร่มเงา
ข้าพเจ้าใช้สายยางฉีดน้ำตามพื้นดินให้เย็นชุ่มรวมถึงบนทางจงกลมด้วย ดูเหมือนความมีชีวิตที่ฉ่ำเย็นของสรรพสิ่งรอบด้านจะชุ่มฉ่ำขึ้น
ก่อนกลับเข้าบ้านได้นั่งเล่นกับลูกสุนัขสองตัว "อุ๊กปุ๊ก-อั๊กปั๊ก" ...กำลังโตและมักมีพฤติกรรมที่น่าขำขันเสมอ เช่น ชอบเห่าแม่ชี เห่าเสร็จก็รีบวิ่งไปหาที่ซ่อน ช่างไม่ดุตามพันธ์ุความเป็นบางแก้วเลย ชอบกินน้ำอัดลม มาแย่งสังกะลีทุ่งเสมอ เล่นด้วยกันเล่นไปเล่นมาก็ทะเลาะกัน เป็นต้น
ก่อนมาเขียนบันทึกนี้ ..สวดมนต์ทำวัตรเย็น ก่อนเริ่มสวดก็ตั้งใจว่าจะสวดบทสั้นๆ แต่สวดไปสวดมาก็ครบบทใหญ่เช่นเดิม
วันนี้ได้เรียนรู้อะไรกับตนเอง;
- มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้มองเห็นความไม่ชอบใจ...และได้มองเห็นใจของตนเองในการรับรู้เรื่องต่างๆ นั้นว่า "ช่างมันเถอะ" ผู้คนและเรื่องราวผ่านเข้ามาเพื่อให้โอกาสเราบ่มเพาะตนเองไม่ใช่มาเพื่อให้จัดการ
- ความตั้งใจในการทำกิจต่างๆ ดูเหมือนมีพลังและความเบิกบาน มุ่งมั่น ยิ่งกว่าเดิม แม้จะเหนื่อยมากจากการทำงาน Routine แต่ลมหายใจก็ทำให้ผ่อนคลายลงไปได้อย่างรวดเร็ว ทำให้นึกถึงผู้คนหน้างานต่างๆ ที่กำลังเผชิญกับความเหนื่อยล้าจากการทำงาน ...การฝึกฝนจิตใจจากการทำงานจะทำให้หลายคนเบิกบานจากการงานได้
- การนั่งสมาธิ ...เป็นวิถีแห่งการฟื้นฟูพลังชีวิตที่สุดยอดมาก
...
๑๔ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๙
ความเห็น (2)
>>> คิดถึงอาจารย์ที่สุดเลย
### สุขสันต์วันเกิดพี่สาวอาจารย์นะครับ....ฝากคำอวยพรขออำนวจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้มีความสุข และสุขภาพดี เจริญทั้งทางโลกและทั้งธรรมนะครับ
เบิกบานอย่างยิ่งค่ะด้วยความคิดถึง"คุณทิมดาบ