(48) ความลงตัวง่ายงาม

วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• ในความรู้สึกของการตื่นนอน คล้ายกับว่าพักไปได้ไม่นาน จำได้ความรู้สึกก่อนจะหลับว่า "เราง่วงนอนนี่นา" ...หลับตาลงสักพักก็หลับสนิท มารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งประมาณตีสามกว่าก่อนตีสี่ แม้ว่าอยู่ในช่วงการเดินทางการตื่นนอนและกิจวัตรก็ทำคล้ายเดิม ต่างออกไปคือ ไม่ได้ทำอาหารถวายพระเท่านั้นเอง ...ช่วงเวลาของการทำอาหารก็เปลี่ยนมาเขียนหนังสือแทน กิจวัตรอย่างอื่นก็ทำเป็นปกติ
• การเตรียมการสำหรับทำกระบวนการในวันนี้ ... เป็นเรื่องที่ต่อเนื่องจากเมื่อวาน (๑๖-๑๗ กพ.นี้ทำกระบวนการสกัดบทเรียนให้กับเครือข่าย KM&R2R ของสถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ) สักพักหลังจากขีดๆ เขียนๆ...ก็ลงไปทานข้าวที่ห้องอาหาร
• เกิดความคิดสร้างสรรค์ในการจัดอาหารทานจากมุมบุฟเฟต์ ...ซึ่งอาหารที่เขานำมาวางไว้เป็นหมวดหมู่ แต่เราดัดแปลงนิดหน่อยในการจัดประเภทอาหาร และสุดท้ายก็ทำให้ได้อาหารในแนวเพื่อสุขภาพทานอย่างลงตัวเท่าที่มีวัตถุดิบ "สลัดผลไม้รวม แซนวิสผัก และขนม" ... ข้าวต้มทานกับผักผักน้ำแดงและไข่ดาว"...จับนั่นโน่นนี่มาใส่คลุกเคล้ากันก็ได้อาหารตามที่ชอบทาน
• กระบวนการทำงานวันนี้...เป็นประเด็นเรื่องที่ยากน่านำมาสู่การขบคิด แต่กระบวนการทำให้สมาชิกเครือข่าย R2R ผ่อนคลายได้ และที่สุดเราก็ได้ความชัดเจนในการจัดการงาน R2R ที่เป็นมุมมองที่มีคุณค่า และลึกซึ้ง เชื่อว่าข้อมูลที่ได้ออกมาสามารถนำไปสู่การปฏิบัติได้จริงในการทำงาน ข้าพเจ้ามองว่าเป็นชุดความรู้ที่สามารถจับต้องได้
• ในช่วงบ่าย ...เรา AAR กัน ...ภายใต้หัวข้อ "ความรู้สึก" ... แต่สิ่งที่ได้เชิงสร้างสรรค์มาก เป็นการ Reflection ที่ทำให้เราก้าวผ่านมิติอารมณ์ความคิดด้านลบไปได้ และนำสภาวะไปสู่จิตด้านบวกอันเป็นพลังของชีวิต การที่ให้สะท้อนความรู้สึก ... คล้ายทุกคนได้ทบทวนกับตนเองว่า ในสองวันนี้ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเอง นำไปสู่การเรียนรู้ของตนเองอย่างไรและตนเองรู้สึกต่อสิ่งนั้นอย่างไร ... อิ่มใจและประทับใจมาก
• หลังเสร็จภารกิจ ระหว่างที่เดินทางมาสนามบินดอนเมือง ...ได้ร่วมเดินทางกับหลายๆ ท่าน ข้าพเจ้าได้รับฟังเรื่องราว และเกิดการเรียนรู้ในหลายประเด็นของการขับเคลื่อนงานของสถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ ... ยังคงประทับใจการเดินทางไปศึกษาดูงานของพี่ไก่-กัญญา ที่ซาร์มู ประเทศฝรั่งเศส ...ระบบของการออกหน่วยหลังได้รับการแจ้งเหตุ กระบวนการช่วยเหลือและกู้ชีวิตของผู้ประสบภัย จากเรื่องเล่า ข้าพเจ้ามี schema เดิมของเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้เพียงแค่จากภาพยนต์ที่เคยดูเมื่อสิบก่อนเท่านั้น
• ถึงสนามบิน หลังจากเช็คอินเสร็จ เดินไปหาที่ทำการของสายการบินไลน์ออนแอร์ เพื่อจะไปขอใบกำกับภาษี ...เป็นการเดินไปที่ไกลมาก เป็นอีกหนึ่งอาคาร ...ระหว่างการเดิน เกิดความคิดในตนเองว่า จุดที่ตั้งของ office ไม่ตอบสนองต่อการรับบริการของลูกค้าเลย ... และใช้เวลานาน ความลื่นไหลและสะดวกมีน้อย (ระบบไม่ support คนที่ซื้อตั๋วทางเวพไซต์ต่างจากการจัดการของนกแอร์ที่เราซื้อตั๋วผ่านเวบเอกสารทุกอย่างจะถูกจัดส่งให้ผู้ซื้อผ่านระบบอีเมล์)
• แต่ก็เห็นจุดดีที่เกิดขึ้นกับตนเองว่า "การเดินไกลๆ เช่นนี้ก็ดีทำให้ใจสงบ เพราะทุกย่างก้าวถือเป็นโอกาสของการภาวนา"

---

ความประทับใจ...และความทรงจำที่ดีที่เกิดขึ้นในวันนี้

---

การได้ร่วมทำงานกับน้องพิงค์ ...จาก สพฉ. เป็นสิ่งที่ดีมากๆ ทำงานเข้ากันได้ดี ทำให้เวลาที่ทำกระบวนการไม่ต้องคอย Hold ใครไว้ ต่างเป็นอิสระระหว่างกันและกัน พร้อมกันนั้นก็กลับกลายเป็นพลังเกื้อหนุนกันและกันทำให้การทำงานสองวันนี้เรียบง่าย งดงาม และเปี่ยมไปด้วยความรู้ที่ได้รับ...

การได้ร่วมเดินทาง ... กับใครหลายๆ คนในเครือข่าย R2R EMS แล้วเราได้สัมผัสพลังแห่งความดีงาม มันทำให้ชีวิตมีพลังที่จะทำสิ่งสร้างสรรค์ต่างๆ มากมาย...ขอบคุณวงสนทนาเล็กๆ ในรถระหว่างทางมาถึงสนามบิน

---

สิ่งที่ได้เกิดการเรียนรู้กับตนเอง

---

ความนอบน้อม...นำมาซึ่งความเกื้อหนุนการเรียนรู้ที่นำไปสู่การเกิดกระบวนการทางปัญญา

ความมีสติ...จะน้อมนำตัวเราเองให้ใช้พลังด้านบวกที่มีได้อย่างเต็มที่ ดังนั้น การดำเนินชีวิตที่เต็มไปด้วยสติ ทำให้นึกถึงเรื่องการสะสมประจุบวกของพลังจิต

ชีวิตที่ออกแบบได้
ขึ้นอยู่กับว่า...เราจะออกแบบชีวิตเราอย่างไร
ภายใต้ข้อจำกัดที่มีอยู่
เราสามารถเลือกสิ่งที่มี
มาจัดองค์ประกอบใหม่...
แล้วเราก็จะได้สิ่งที่ใกล้เคียงกับที่ได้ออกแบบชีวิตไว้

Note ; ตกผลึกตอนเดินตักอาหารเช้าเท่าที่มี
มุมสลัด มุมผลไม้ มุมขนม...อยู่กันคนละมุม
ตามสไตล์บุฟเฟต์

[ทิมดาบ]

เบา ๆ สบาย ๆ จังครับ