(43-47) ทำงานต่อเนื่องด้านนอกด้านใน

(๔๓) วันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• ตื่นนอนตอนเช้าภารกิจก็ยังคงเป็นเช่นเดิม และทำอาหารไปถวายพระที่วัด
• กลับเข้าที่ทำงาน ..ทำงานตามภารกิจ เคลียร์งานในส่วนที่ทำวันจันทร์ไว้
• วันนี้ได้เรียนรู้ใจตนเองผ่านพฤติกรรมของบุคคล ตัดสินใจว่า "หยุดข้องแวะดีกว่า"
• ตอนเย็นกลับเข้าไปนอนที่วัด

(๔๔) วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• ตื่นเช้าทำอาหารถวายพระ
• หลังรับอาหารเช้าเล่นกับหมาน้อยสองตัว และเด็กๆ
• ช่วงบ่ายเข้าทางภาวนา "เดินจงกลมและนั่งภาวนา"
• ตอนเย็นจัดการสะสางกระต๊อบภาวนาที่ผุพังมาก ; กระต๊อบภาวนาตั้งอยู่ท่ามกลางต้นไม้ใหมญ่ และมีทางจงกลม เป็นพื้นที่อันมีไม่มากที่ให้ความรู้สึกสงบและร่มเย็นจากธรรมชาติ
• วันนี้ภาวนาได้เต็มที่เพราะไม่มีภารกิจใดใดมาแทรกแซง

(๔๕) วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• ช่วงเช้าทำอาหารถวายพระเช่นทุกวัน
• แพ็คขนมสำหรับของฝากมอบให้ใครหลายๆ คน
• ช่วงบ่ายเข้าทางภาวนา ...
• ลงมือแก้ไขกระต๊อบภาวนาที่ทำท่าจะพังลงมา ; สองวันนี้ได้เรียนรู้ว่า บางสิ่งบางอย่างที่วางอยู่ที่เดิมดูเหมือนจะดูดี แต่พอเข้าไปขยับไปแตะกลับได้พบว่า ของสิ่งนั้นมันผุพังมากสภาพแทบใช้การไม่ได้

(๔๖) วันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• วันนี้ไม่ได้นำอาหารไปถวายพระที่วัด เพราะที่หมู่บ้านใกล้วัดมีทำงานบุญประจำหมู่บ้าน
• ช่วงเช้าทำงานคลินิคจิตเวช ... ได้เต็มที่ทำงานเกื้อหนุนเคลียร์ภารกิจต่างๆ ไม่ให้โหลดเพื่อนร่วมงาน
• ช่วงบ่ายเดินทางไป กทม. ; รอบนี้เปลี่ยนสายการบินใหม่ เที่ยวบินใหม่ การเดินทางจึงเป็นเรื่องไม่คุ้นเคยมากนักแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วนดี
• ที่พักที่ผู้จัดเตรียมให้อยู่ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ... การวางแผนการเดินทางทีแรกคิดว่าจะยุ่งยากแต่พอเดินทางจริงกลับราบเรียบ อาจด้วยครั้งอธิษฐานจิตขอให้ได้พบผู้คนที่มีศีลธรรมในใจ

(๔๗) วันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• ตื่นนอนตอนเช้า ...เตรียมและทบทวนกระบวนการที่จะทำในวันนี้
• เป็นความอบอุ่นและมีความสุขเช่นเคยของการทำงานร่วมกับ R2R EMS
• กระบวนการไหลลื่นเป็นสายธารของเกลียวความรู้ที่ได้สกัดออกมาผ่านวิถีของกระบวนการ เป็นหนึ่งวันที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก
• Note ความคิดกับตนเองว่า ; ...
• หลายครั้งในช่วงสิบปีที่ผ่านมาจะหยุดทำงานแต่พอนึกถึงเส้นทางที่ไปบ่มเพาะเรียนหนังสือมา
  ก็ทำให้...ชะงักต่อความคิด
  ยังเป็นคนมีประโยชน์ทำสิ่งต่างๆ ได้อีกมากมาย
  และก็ยังคงเป็นอยู่เช่นนี้...
  ย้อนเวลากลับไป จบการศึกษาภาคบังคับตอนนั้น
  ได้พบพระพุทธศาสนาด้วยใจก็คงดีแต่...
  ณ ตอนนี้ วาสนาของชีวิตคงเป็นมาเช่นนี้
  เพื่อสิ่งนี้...ทำสิ่งที่เป็นอยู่ให้ดีที่สุด

  ---

  ความประทับใจ...และความทรงจำที่ดีที่เกิดขึ้นในช่วงหลายวัน
  

  ---

  การได้สัมผัสกับเรื่องราวที่ไม่คาดคิดและกระทบ แต่ได้ตั้งหลักพร้อมกับทบทวนตนเองให้เห็นถึงความไม่แน่นอนและนำพาตนเองยอมรับ พร้อมท่าทีปฏิบัติของตนเองที่มีต่อเรื่องราวต่างๆ ด้วยใจที่ยอมรับและสงบมากขึ้นกว่าเดิมที่เป็นอยู่ คำว่า "ช่างมันเถอะ" ผลุดปรากฏขึ้นมาเร็วมากกระต๊อบที่พัง...กุฏิที่ดีคนที่ชอบ-ชัง...การเดินทางที่ดูคล้ายเดิมแต่มีเรื่องเปลี่ยนแปลงมากมาย...บทสนทนาสั้นๆ...ด้วยดวงใจดีงามที่ได้พบ :"คุณปุ๋มอย่ายกมือไหว้พี่เลยนะ คุณปุ๋มรักษาศีลแปด สูงกว่าพี่ ...""ปุ๋มยกมือไหว้ความดีงามและคุณธรรมที่มีของพี่ค่ะ"...

  ---

  สิ่งที่ได้เกิดการเรียนรู้กับตนเอง

  ---

  เป็น ๕ วันที่ได้สะท้อนคิดกับตนเอง มองเห็นถึงความไม่เที่ยงได้ตระหนักถึงชีวิตที่เป็นลำพัง ที่เคลื่อนไปตามธรรมชาติความตั้งใจในการทำสิ่งต่างๆ ด้วยความเชื่อในความดีงามของผู้คนมุ่งมั่นและก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางแห่งปณิธานที่ตั้งไว้ ...ด้วยการทำปัจจุบันอย่างตั้งใจและจริงใจ