เรื่องเล่าน่าอายในวันเขียนผิด [1]

ถ้าพูดถึงเรื่องทำบุญ ใครๆ ก็คงคิดถึงทอดผ้าป่าสามัคคี ซึ่งในช่วงนี้ก็ถือเป็นเทศกาลของการลงรายชื่อ

จับจองเป็นผู้ใจบุญ และตำแหน่งหน้าที่ในการทอดผ้าป่า อย่างเช่น ท่านประธาน รองประธาน กรรมการ

และบุคคลธรรมดา แต่ก็แปลกดีนะ เพราะบ้านเมืองเรา มันมีการกำหนดอัตราในการใส่ซองด้วย แยกประเภทมา

ก็น่ามี 4 ประเภทใหญ่ ตามนี้

1. ท่านประธาน ต้องใส่อย่างน้อย 1000 บาท

2. รองประธาน ต้องใส่อย่างน้อย 500 บาท

3. กรรมการ ต้องใส่อย่างน้อย 100 บาท

4. บุคคลธรรมดา ตามกำลังศรัทธา ส่วนมากก็ 20 บาท

ซึ่งฉันเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าใครกำหนด พระพุทธองค์ ท่านเองก็ไม่ได้ตรัสไว้นะ ว่าจะต้องใส่เงินตามกำลังที่บังคับไว้ข้างต้น

มันเลยทำให้ฉันคิดถึงเรื่องราวที่น่าขบขันของฉันในวันที่ทุกอย่างกำลังเร่งรีบ

จำได้ว่าวันนั้น ฉันไปทำงานตามปกติ พอดีมีลูกน้องมาขอรายชื่อทำบุญผ้าป่า

ตัวฉันเองก็ถือได้ว่าเป็นคนใจบุญ ชอบทำบุญตามกำลังเหมือนกัน ก็ลงรายชื่อไปกับลูกน้อง

แต่พอเมื่อฉันส่งรายชื่อให้กับลูกน้องเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง สีหน้าลูกน้องฉันก็พากันนิ่ง สงบ และมีคนนึงพูดขึ้นว่า

ลูกน้อง 1 : ช่างปุย ช่างปุย ทอดผ้าป่านี้มันมีเป็น "รองกรรมการ" ด้วยหรอช่าง?

ลูกน้อง 2 : ตั้งแต่ผมทอดผ้าป่ามาเนี้ย มันไม่มีนะช่าง

และทุกคนก็พอกันหัวเราะ ชอบใจ พร้อมมีคำพูดประโยคหนึ่งว่า

"เป็นกรรมการก็หนักล่ะ เป็นรอกรรมการยิ่งหนักเข้าไปใหญ่

ปุย : เออว่ะ เขียนผิด (ห่านเอ้ย)

PUKPUYWORM