วันที่ ๑๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๙
.....
ในขณะที่กำลังจะหมดเรี่ยวแรง อยู่ๆ ก็มีกำลังใจกลับขึ้น ...ถ้าหากเปรียบแล้วก็ดูเหมือนกำลังว่ายน้ำและรู้สึกว่าแขนและขาล้า
อยู่ๆ พละกำลังก็กลับมาพร้อมเงยหน้าสูดลมหายใจแล้วว่ายน้ำต่อไป...
หลายครั้ง ...ในสมัยก่อนที่วิ่ง หรือว่ายน้ำ ...
วิ่งหรือว่ายแล้วหยุดไม่ได้ ...ก็ได้แต่อดทน ...ที่สุดการวิ่งหรือว่ายน้ำนั้นก็ถึงที่หมาย
อะไรที่ทำให้พลังของข้าพเจ้ากลับคืนมา...
เพราะไปโดนใจประโยคหนึ่งที่ อ.ยอดเยี่ยม เทพธรานนท์ เขียนไว้ว่า...
"ทำงานหนัก เหนื่อยมาก อย่าหยุด อย่าผ่อน อย่าเร่ง...
ไม่นานก็จะชินไปเอง ความเหนื่อยก็จะหายไป..."
เป็นคำสอนของอาจารย์ต่อพงศ์ ยมนาค ...ที่อาจารย์ยอดเยี่ยมนำมาบันทึกไว้ใน social network
เพียงแค่ประโยคสั้นๆ...ก็สามารถเร้าพลังกลับคืนมาได้
ประโยคสั้นๆ ที่เต็มไปด้วยพลังด้านบวก พลังแห่งธรรมะ พลัง...ของความดีงามในเรื่องขันติบารมี
ใครที่มีประสบการณ์ในการวิ่งมาราธอน ก็คงจะพอจินตนาการได้ออกว่า ...มันเป็นอย่างไร ...
ในระยะทางที่ยาวไกลและหยุดวิ่งไม่ได้ ...ต้องประคองลมหายใจไปให้ถึงที่หมาย ...มันสุดยอดมากของการเรียนรู้ชีวิต
และ...
ในการใช้ชีวิตก็เช่นเดียวกัน
เราหลายคนเหนื่อยจากการทำงาน เหนื่อยจากชีวิต ... แต่ถ้าเราอดทน ยอมรับ ไม่ปฏิเสธ ดำเนินต่อไป ความเหนื่อยก็จะหายไปอย่างที่อาจารย์ยอดเยี่ยมนำมาโพสต์
ทันที่ที่อ่านจบ...
สั้นๆ ...ข้าพเจ้าก็ฮึดขึ้นมาอีกครั้ง
รู้สึกขอบพระคุณ...
ที่วันนี้ดีมากๆ ที่ได้เจอถ้อยความที่ยอดเยี่ยม ...สมกับชื่นอาจารย์ยอดเยี่ยมจริงๆ
...
ดีจังครับอาจารย์ บางครั้งทำงานไม่ได้กินข้าวเช้า เที่ยง แทบเซ ต้องสูดหายใจลึก ๆ และไปทานข้าวครับ
บางครั้งไม่ได้ทานเลยค่ะ ...รออีกครั้งของเช้าวันรุ่งขึ้