วันที่ 19 - 26 ตุลาคม พ.ศ.2558
..........
ในช่วงที่ไม่ได้เขียนบันทึก...ข้าพเจ้าสาละวนอยู่กับการเขียนหนังสือ
"วิถีแห่งการเรียนรู้ R2R" และได้ตีพิมพ์เสร็จสมบูรณ์ เป็นรูปเล่มออกมา
ในหนังสือเล่มนี้ ...ข้าพเจ้านำเรื่องด้วยคำว่า Why...What...How to ทำไม อะไร อย่างไรใน R2R
ในช่วงต้นเล่ม ...Why ทำไมจึงต้องเป็น R2R
เนื้อเรื่องที่เขียนไม่ได้สรุปโดยตรง แต่ผ่องถ่ายประสบการณ์ผ่านเรื่องเล่าในวิถีของคนทำ R2R ว่าทำไมจึงต้องทำ ทำแล้วเกิดสภาวะอย่างไรในตนเองบ้าง
ในช่วงกลางเล่ม ...What เป็นการเขียนถึงว่ามีปรากฏการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างในห้วงเวลาแห่งการขับเคลื่อน R2R ที่ข้าพเจ้าได้ลงไปคลุกคลี ...
และถัดจากนั้น How to เป็นการเขียนถึงหลักการง่ายๆ ในการทำ R2R และมีแนวทางของการตัสินใจเลือกรูปแบบวิธีการวิจัย เป็นการพูดภาษาวิจัยแบบง่ายๆ ไม่ซ้บซ้อน
และส่วนท้าย เขียนถึง Meta R2R ว่าคือ อะไร และปิดท้ายด้วยเรื่องราวของการ Capture งาน R2R Forum ครั้งที่ 8 ที่ผ่านมา (กค 2558)
ชีวิตหมกมุ่นในเรื่องนี้...นอกเหนือจากงานที่ต้องอ่าน Paper ให้กับกัลยาณมิตรต่างๆ มากมายที่ส่งมาให้เกื้อกูลกัน
ช่วงวันหยุด ก็เต็มที่กับการภาวนา
ในพรรษานี้ ข้าพเจ้ารู้สึกว่า ...จิตมีกำลังกับการภาวนาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายชั่วโมง
วันนี้ 26 ตุลาคม พ.ศ.2558 "เป็นวันโกน"
การโกนผมครั้งแรกเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ.2554 ผ่านมาแล้ว 4 ปีในพรรษา และเป็นปีที่ 5 ของการปฏิบัติในสถานะอุบาสิกาศีล 8 ... ขณะที่โกนผมและเงยหน้ามองตนเองในกระจก คำหนึ่งที่ระลึกได้เมื่อเห็นหน้าตนเองและศรีษะโล้นๆ นี้คือ "เกลี้ยงเกลา"
การโกนผม..ทำให้ได้ฝึกเรื่อง การปราศจากออกจากภาระเรื่องผม
และด้วยความเกรงใจในสถานะที่ยังต้องทำงานแบบโลกๆ อยู่ จึงเลี่ยงศีรษะโล้นนี้ด้วยการสวมหมวกเนืองนิตย์เพื่อหนึ่งล่ะไม่ระคายสายตาในบุคคลที่ยังรับไม่ได้ สอง...คือ ไม่เย็นศีรษะจนเกินไปเมื่อโดนแอร์ แต่วันไหนที่อยู่ในวัดหรือส่วนตัวที่บ้าน ...นั่นคือ "อิสระ"
พรุ่งนี้ 27 ตุลาคม พ.ศ.2558 ก็เป็นวันออกพรรษา...
ดีใจที่ผ่านการฝึกฝนตนเองแบบชัดเจนทั้งรูปภายนอกและความตั้งใจภายในผ่านมาเป็นพรรษาที่ 4 ปีที่ 5...ถามตนเองเหมือนกันว่า "มาถึงจุดนี้ได้อย่างไร"...เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย
ดีใจ...ประทับใจในตนเองที่นำพาตนกล้าก้าวสู่การเรียนรู้เสมอ
...
"บันทึกในวันโกน"
สาธุๆ
ได้รับหนังสือแล้วนะครับ