๗๑๓. ไม้หลักปักเลน

ไม้หลักปักเลน...เป็นเพลงที่คุณพร ภิรมย์ ร้องไว้เมื่อเกือบ ๕๐ ปีที่แล้ว

เป็นบทเพลงที่ให้ข้อคิดในการใช้ชีวิตของคนเราเป็นอย่างมาก

เป็นคำสอนคนที่มีเรื่อง "ธรรมะ" ใช้สอนคนให้มีสติที่ใช้ในการดำเนินชีวิต

ว่าสิ่งใดดี หรือไม่ดี...ลองฟังดูนะคะ

ชื่นชอบผลงานของท่านมากค่ะ...เป็นการสอนคนค่ะ

...

จะขอสาธกยกลิขิต ถึงชีวิตอันไร้แก่นสาร

เกิดแก่กายย่อมวายปรานณ์...มัจจุมาร เขาไม่ปราณี

เมื่อมี ชีวิต...อย่าริษยาจงอุตส่าห์...สร้างความดี

เอื้อเมตตา และปราณี...พรหมวิหารสี่...พึง สังวร

พกหินไว้ ให้ใจหนักหนักให้ตรงตามหลัก...พระธรรมสอน

คนทุกคนไม่พ้นกองฟอน มีที่นอน...อยู่เพียงฝังกาย

อย่านะละโมบ โลภ แต่ลาภไม่อายบาป...ชั่วเหลือหลาย

ยามปลดปลง ต้องหลงอบายจงอย่าก้าวก่าย...แย่งกันกิน

อย่ายุ อย่าแยง ตะแคงแซ่ะ...ส่อเสียดเซาะแซะเดาะแดะ ดีด ดิ้น

ไก่เห็นตีนงู...ต่างรู้มลทิน...ว่าใครผิดศีล เสียไม่ สร่างเซา

เหาบนหัว ของตัวไม่เห็น... คนอื่นไม่เป็นกลับเห็นตัวเหา

ช่างไม่ส่องกระโหลกชะโงกมองเงา...ว่าตัวเป็นเหา ควรเกาตัวเอง

เป็นนะผู้ใหญ่ ต้องใจหนัก หนัก...เสมือนไม้หลักต้องปักตรงเผ็ง

อย่ากระดก ชิวหาให้เด็กด่านะกันเองคนเราเกรง...กันด้วยความดี

อย่าเป็นไม้หลัก ที่ปักชายเลน ใครเหนี่ยวนะ...ก็เอนผิดธรรมวิถี

คนดีไม่ได้ก็เพราะไม่ทำดี...ขาดพรหมวิหารสี่หมดดีในตัว

คนซื่อจริงจริงทำนิ่งไม่เห็น...ปากหวานนะไม่เป็นกลับเห็นเป็นชั่ว

อย่านึกว่าเหมือนกันแล้วไม่สำคัญเท่าตัว...ตราดี ตราชั่วจะติดตัวจนตาย

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๘

ที่มา :

[บุษยมาศ]

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ