ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูกาลของการรับปริญญา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเพิ่งเสร็จสิ้นพิธีประสาทปริญญาสำหรับปี พศ. 2558 ไปหมาด ๆ ในขณะที่มหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วประเทศกำลังเริ่มมีพิธีอันสำคัญนี้นับต่อจากนีไป บัณฑิตที่จะเข้ารับปริญญากำลังฝึกซ้อมอย่างขมักเขม้น เพื่อให้พิธีการในวันนั้นราบรื่น ศักสิทธฺฺิ์ สวยงาม อยู่ในความทรงจำตลอดไป
ปัจฉิมโอวาท เป็น องค์ประกอบสำคัญในวาระนี้ ซึ่งผู้บริหารและคณาจารย์กลั่นจากใจเพื่อให้ศิษย์ ได้รับพร และหรือข้อคิดดี ๆเพื่อใช้ในชีวิต
วันนี้ได้อ่านปัจฉิมโอวาทที่แพร่หลายในสังคมโซเชียลมีเดียของจีน เป็นปัจฉิมโอวาทในพิธีรับปริญญาของ ม.ปักกิ่ง ในปี ค.ศ. 2015 นี้ โดย ศาสตราจารย์เหราอี้ คณะชีววิทยา เป็นตัวแทนคณาจารย์กล่าวปัจฉิมโอวาท โดยใช้เวลาเพียง 4 นาที แต่เป็นคำกล่าวที่ได้รับการส่งต่ออย่างแพร่หลายในโซเชียลมีเดียของจีน เป็นปัจฉิมโอวาทที่ทรงพลังอย่างยิ่งในความเห็นของผู้เขียน
Arm Tungnirun เป็นผู้แปลจากภาษาจีน(แบบจับใจความ) เพื่อให้เป็นของขวัญสำหรับบัณฑิตใหม่ทุกคน ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้
---------------------------
Shared Arm Tungnirun 's post October 8 at 1:32pm · Edited
ในเทศกาลรับปริญญาที่เต็มไปด้วยคำอวยพร ผมขออภัยด้วยที่ไม่อาจอวยพรให้บัณฑิตทุกคนประสบความสำเร็จ ไม่อาจอวยพรให้ทุกคนมีความสุข
เพราะประวัติศาสตร์บอกเราว่า สำหรับบางคน เพื่อ "ความสำเร็จ" เขายอมทิ้งสำนึกผิดชอบชั่วดี เพื่อ "ความสุข" เขาไม่สนใจแม้จะอยู่บนกองทุกข์ของผู้อื่น
ในทางฟิสิกส์ อะตอมต้องฝืนกฎข้อที่ 2 ของเทอร์โมไดนามิกส์ กว่าจะประกอบกันขึ้นเป็น "สิ่งมีชีวิต" จึงนับเป็นเรื่องมหัศจรรย์
ในทางชีววิทยา กว่าจะเกิดเป็น "มนุษย์" ตามขั้นตอนของวิวัฒนาการ ก็ต้องนับเป็นเรื่องมหัศจรรย์เช่นกัน
บัณฑิตทุกคนที่นั่งอยู่ ณ ที่นี้ ท่านเองจึงเป็นสิ่งมหัศจรรย์จากมุมมองของวิทยาศาสตร์
บัณฑิตทุกคน ซึ่งเป็นผลจากกฎวิวัฒนาการที่ทำให้มนุษย์สูงกว่าสัตว์ จึงควรเคารพตนเอง
ไม่ว่าจะเป็นวันที่ผ่านมา วันนี้ หรือในอนาคต มีเพียงตัวเราเองเท่านั้น ที่รู้ชัดถึงความคิดและการกระทำของตัวเอง
อารยธรรมของโลกทั้งหลายล้วนใช้ความเชื่อทางศาสนามาเป็นเครื่องควบคุมความคิดและการกระทำของบุคคล
แต่สำหรับคนจีน ซึ่งส่วนใหญ่ไม่เชื่อในการมีอยู่ของพระเจ้า อารยธรรมของจีนเชื่อว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ตนต้องควบคุมตน ดังนั้น จึงให้ความสำคัญกับ "การเคารพตนเอง" เป็นอันดับแรก
เมื่อพวกคุณเข้าสู่สังคม พบเห็นอะไรต่อมิอะไรมากขึ้น เริ่มเผชิญจุดอ่อนและปมด้อยของตัวเอง ภายหลังจากที่คุณผ่านร้อนผ่านหนาว ท่ามกลางสิ่งเย้ายวนและล่อลวงใจ คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรักษาศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ไม่ง่ายที่จะชนะใจตัวเอง คงความรู้สึกนับถือศรัทธาตัวเองได้... ไม่ใช่เรื่องง่ายก็จริง แต่เป็นเรื่องควรค่าอย่างยิ่งที่จะพยายาม
พยายามอย่าได้:
หลงตัว, ลืมตัว, ลดตัว, เหลิงตัว, หลอกตัว, หลบตัว, ลอยตัว, เล่นตัว
แต่จงพยายาม:
มั่นใจในตน, ภูมิใจในตน, ประมาณตน, รู้จักตน, ทบทวนตน, แก้ไขตน, ให้กำลังใจตน, พัฒนาตน
เพราะการเคารพตนเอง เป็นพื้นฐานของจิตใจที่เสรี การงานที่เป็นตัวของตัวเอง และชีวิตที่เป็นอิสระ
เพราะฉะนั้น ผมจึงขออวยพรให้พวกคุณ
ในวันที่เกษียณ ขอให้คุณรู้สึกว่า ในการทำงานที่ผ่านมา คุณนับถือศรัทธาตัวเองได้
ในวัยชรา ขอให้คุณรู้สึกว่า ชีวิตที่ผ่านมา สร้างประโยชน์ สร้างคุณค่า คู่ควรให้ตัวเองนับถือ
อย่าถามผมว่าทำได้อย่างไร, 50 ปี ต่อจากนี้ เมื่อคุณกลับมาที่นี่ มาเล่าให้น้องๆ ฟังว่าตัวคุณทำได้อย่างไร
และในวันสุดท้ายที่อะตอมในร่างกายคุณกลับคืนสู่ธรรมชาติตามกฎข้อที่ 2 ของเทอร์โมไดนามิกส์
ขออวยพรให้ชีวิตของคุณที่ผ่านมานั้นมิใช่เป็นเพียงสิ่งมหัศจรรย์จากมุมมองของวิทยาศาสตร์ แต่ยังเคยฉายความน่ารักอย่างมนุษย์ที่สมบูรณ์
ขออวยพรให้ชีวิตของคุณที่ผ่านมานั้นมิใช่เป็นเพียงสิ่งมหัศจรรย์จากมุมมองของวิทยาศาสตร์ .... แต่ยังเคยฉายความน่ารักอย่างมนุษย์ที่สมบูรณ์...
เป็นคาำสอนที่ดีเยี่ยมมากๆ ค่ะ ... ขอบคุณค่ะ
ชอบใจตรงนี้เลยครับ
บัณฑิตทุกคน ซึ่งเป็นผลจากกฎวิวัฒนาการที่ทำให้มนุษย์สูงกว่าสัตว์ จึงควรเคารพตนเอง....
พยายามอย่าได้:
หลงตัว, ลืมตัว, ลดตัว, เหลิงตัว, หลอกตัว, หลบตัว, ลอยตัว, เล่นตัว
แต่จงพยายาม:
มั่นใจในตน, ภูมิใจในตน, ประมาณตน, รู้จักตน, ทบทวนตน, แก้ไขตน, ให้กำลังใจตน, พัฒนาตน
เพราะการเคารพตนเอง เป็นพื้นฐานของจิตใจที่เสรี การงานที่เป็นตัวของตัวเอง และชีวิตที่เป็นอิสระ
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ
เป็นโอวาทที่ทรงพลังอย่างแท้จริงค่ะ...
ดิฉันชอบย่อหน้าที่สองมากค่ะอาจารย์ "...สำหรับบางคน เพื่อความสำเร็จ....เขายอมทิ้งสำนึกผิดชอบชั่วดี..." เพราะคนจำพวกนี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ
โอวาท หรือ พรใดๆ ไม่สามารถบันดาลให้ใครประสบความสำเร็จได้ หากคนนั้นไม่ลงมือทำด้วยตัวเองนะคะ
การฟังโอวาทดีๆ เป็นการเติมเชื้อเพลิงความคิดให้เราเท่านั้นเอง จะมีพลังหรือไม่ขึ้นกับใจเราแล้วค่ะว่าจะหยิบฉวยไปใช้หรือไม่
เมื่อถึงวันที่เราหยุดทำงานแล้ว เราจะมีประสบการณ์ดีไว้ภูมิใจ ไว้เล่าให้ลูกหลานฟัง
พยายามอย่าได้:
หลงตัว, ลืมตัว, ลดตัว, เหลิงตัว, หลอกตัว, หลบตัว, ลอยตัว, เล่นตัว
แต่จงพยายาม:
มั่นใจในตน, ภูมิใจในตน, ประมาณตน, รู้จักตน, ทบทวนตน, แก้ไขตน, ให้กำลังใจตน, พัฒนาตน
ลึกซึ้งมากครับ ;)...
ขอบคุณมากค่ะ แม้ยังไม่ถึงวาระเกษียณ ซึ่งยังคงอีกนาน....
แต่อ่านแล้ว ก็กระตุกให้ตระหนักไว้ว่า...ระหว่างทางเดินนั้นนอกจากรื่นรมย์ ชื่นชมข้างทางแล้ว ก็ให้ระวัง ก้าวย่าง ของตัวเองด้วยค่ะ :)