หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน

การที่ได้นั่งคุยและนั่งฟังน้องอาจารย์คนหนึ่ง
พูดระบายความรู้สึกภายในลึก ๆ
ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรมากมายหลายอย่าง

น้องถูกคนอื่นในคณะพูดว่า "อยากเป็นหัวหน้าภาค"
เนื่องจากไปช่วยงานรองคณบดีฝ่ายวิชาการ
ซึ่งเธอถือเป็นพี่สาวและเพื่อนร่วมงานในภาคเดียวกัน

อยากพูดสั้น ๆ แบบนี้ว่า พี่สาวที่เธอนับถือ
ไม่มีศักยภาพมากพอที่จะทำงานในตำแหน่งนี้ได้ดี
ทำให้น้องจะคอยเป็นที่ปรึกษา ให้คำแนะนำ
และคอยช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา

จนใคร ๆ มองว่า น้องคิดการณ์ไกล
โตไวกว่าที่ควรจะเป็น ทั้ง ๆ ที่อายุงานแค่ ๓ ปี

ผมสนิทสนมกับน้องคนนี้มาหลายปี
ไม่ค่อยเชื่อว่า น้องจะเป็นคนแบบนั้น
จนวันนี้ได้มีโอกาสพูดคุยกับอีกครั้งหนึ่ง

ซึ่งผมตั้งคำถามไปว่า

"มีคนบอกว่าน้องอยากเป็นหัวหน้าภาค จริงหรือเปล่า"

น้ำตาไหลตั้งแต่ยังไม่ได้ตอบ
ทำให้ความรู้สึกที่พูดหลังจากนี้พรั่งพรูไปทุกเรื่อง

จนได้เข้าใจในเนื้อแท้จริง ๆ ว่า
ทำไมต้องไปช่วยเหลือพี่สาวคนนี้
ทำไมทุก ๆ อย่างในภาควิชา เขาต้องเป็นคนจัดการทั้งหมด
สถานการณ์และปัจจัยต่าง ๆ ทำให้เกิดเรื่องบีบคั้นแบบนี้

ผู้อาวุโส ๓ คน เตรียมเกษียณ
น้องอีก ๑ คน หนีไปมหาวิทยาลัยที่ใหญ่กว่านี้
พี่อีกคนไม่ยอมช่วยงานอะไรในภาค
เหลือน้องคนนี้คนเดียว ... ก็ต้องทำเองเกือบทั้งหมด

นี่แหละ คือ สถานการณ์บังคับ

ความรู้สึกจริง ๆ คือ เธอเป็นลูกหม้อของที่นี่
เธอไม่อยากให้ภาควิชาที่เธอรักต้องล่มสลายไปต่อหน้า
ขณะที่เธอยังมีชีวิตอยู่ที่นี่

เธอทำงานหนักมากในภาควิชานี้
แถมยังต้องไปช่วยงานพี่สาวคนนี้อีก
แต่ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น

น้ำตาความคับแค้นใจจึงออกมา

เธอเล่าต่ออีกว่า เมื่อภาควิชาอยู่ได้แล้ว
เธอจึงจะตัดสินใจไปศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น
ขณะนี้ก็ประคองภาควิชาไปก่อน
ทำให้ภาควิชามีหลักสูตรที่จะเปิดสอนได้
ทำผลงานวิชาการรอเวลาขอตำแหน่ง

ผมคิดว่า นี่เป็นสิ่งดีนะ จึงให้กำลังใจไป

ไม่น่าแปลกใจว่า คนเรามักจะเลือกมองใครสักคน
ตามสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่ได้ไปสอบถามว่า
สิ่งที่ตนเองคิดนั้นถูกต้องหรือไม่
แต่เลือกจะที่ตัดสินแบบลบ ๆ ไปแล้ว

เราสามารถให้เครื่องหมายลบใครก็ได้
โดยที่เราไม่รู้สึกอะไร แต่เมื่อใดก็ตาม
เราได้รับเครื่องหมายลบจากคนอื่นบ้าง
เราถึงจะรู้สึก ...

แต่ก็มีสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ต่อมาอีก ...

ด้วยประสบการณ์และความมั่นใจของน้อง
ทำให้น้องสร้างศัตรูในที่ทำงานไว้เยอะ

คนเหนือใช้คำแรง ๆ ว่า "อวดหล๊วก"

หมายถึง อวดเก่ง อวดดี อะไรประมาณนี้

เคยมีเหมือนกันว่า น้องเขาแสดงความคิดเห็น
โดยที่ไม่รู้ข้อมูลที่แท้จริงออกไป
ทำให้เกิดการต่อว่า จากผู้รู้และผู้อาวุโสมา

นั่นเป็นบทเรียนสำคัญเลยว่า
ทีหลังจะพูดอะไร ให้รู้ข้อมูลที่แท้จริงเสียก่อน

ยิ่งอวดตัวมากแค่ไหน ยิ่งบาดเจ็บหนักมากขึ้นเท่านั้น

ความฉลาด ควรฉลาดอย่างมีปัญญา
สถานการณ์ตอนไหนควรพูด
สถานการณ์ตอนไหนควรเงียบ ๆ เอาไว้

การทำมากกว่าพูด
ดูเหมือนจะมีคุณค่ามากกว่า

ให้ทุกอย่างเป็นที่ประจักษ์
แต่ปากไม่ต้องขยับอะไรเลย

ผมคิดว่า ผมมองคนไม่ผิดพลาด
เนื้อแท้ของน้องเป็นคนดี
อาจจะมีความผิดพลาดบ้าง
ตามวัยและประสบการณ์

ผมไม่เคยคิดจะมองคนตามที่คนอื่นมอง
เพราะผมสัมผัสในสิ่งที่เขาเป็น
มากกว่าคนที่เอาแต่วิจารณ์
แต่ไม่เคยเรียนรู้คนที่พูดถึง

บาปทางมโนกรรม วจีกรรม และกายกรรม
จะมากันครบโดยมิได้นัดหมาย
มอบบาปกรรมให้คนที่กระทำแบบนั้น

หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
เวลาจะทำหน้าที่ตัวของมันเอง

โปรดตรองดูครับ

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน บันทึกความคิดดี..ความคิดชั่ว

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#เครื่องหมายลบ#การมองคน

หมายเลขบันทึก: 596140เขียนเมื่อ 13 ตุลาคม 2015 01:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม 2015 01:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน