วันที่ 22 กันยายน พ.ศ.2558
....
ตื่นเช้ามา ...เตรียมกับข้าวไปวัด
ทุกวันนี้ปรับเหลือสามวันในการนำอาหารไปถวายที่วัดก่อน "อังคาร-พุธ-ศุกร์" ยกเว้นวันที่ต้องเดินทางไปต่างจังหวัด
รับข้าวทานอาหารให้เรียบร้อยก่อนเข้าที่ทำงาน ซึ่งทุกวันนี้ก็ถึงที่ทำงานประมาณแปดโมงถึงแปดโมงครึ่ง
พอได้พอไหว...ในวิถีชีวิตครึ่งวัดครึ่งบ้าน
หลายคนถามว่าทำไมไม่ไปอยู่วัดเลย ... ในใจนี้ก็อยากลาออกจากงานและไปปฏิบัติภาวนาเต็มที่
แต่เหตุที่มีอยู่ยังไม่ถึงพร้อมที่จะเกื้อหนุนให้ทำได้เช่นนั้น จึงยังดูเป็นครึ่งวัดครึ่งบ้านอยู่เช่นนี้
แม้ว่า...จะมีวิถีชีวิตครึ่งๆ กลางๆ
แต่แนวทางปฏิบัติก็ไม่ได้ครึ่งๆ กลางๆ ตามไปด้วย ไม่ว่าอยู่ที่ไหนตารางชีวิตของข้าพเจ้าก็ค่อนข้างคล้ายเดิมในการรักษาข้อวัตรปฏิบัติของตนเอง
ข้าพเจ้ามองว่านี่คือ ชีวิตที่ฝึกฝน
***ตื่นนอน...นั่งสมาธิ
ทำวัตรเช้า
นำอาหารไปถวายจังหัน***กรณีที่ไม่ได้ไปต่างจังหวัด
ทานข้าว
***กลางวัน...ทำงาน
***เย็น...
เดินจงกลม
ทำวัตรเย็น
นั่งสมาธิ...เข้านอน
นี่คือ กิจกรรมหลักที่ทำสม่ำเสมอไม่ว่าตัวจะเคลื่อนไปที่ไหน วัด บ้าน ต่างจังหวัด...
การฝึกฝนตนให้คุ้นชิน และเป็นนิสัย
ทำไป...เรื่อยๆ ก็จะไม่รู้สึกถึงความแตกต่าง
ไม่ว่าอยู่ที่ไหน วัดอยู่ในใจเสมอนะคะ..