ว่างเว้นจากการอบรมครูใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ วันนี้วันที่ 31 สิงหาคม 2558 ผู้เขียนมาเป็นตัวแทนของทีมวิจัยซึ่งมีหัวหน้าโครงการคือ รศ.นท.ดร.สุมิตร สุวรรณ มาเตรียมแปลงปลูกผักกับนักเรียนโรงเรียนวัดทุ่งกระพังโหม คงจำได้ว่าผู้เขียนและหัวหน้าโครงการคือ รศ.นท.ดร.สุมิตร สุวรรณ และทีมงานเคยไปสำรวจข้อมูลที่บันทึกนี้
ภาพเมื่อ 6 สิงหาคม 2558
ตอนแรกแปลงนักเรียนยังไม่ได้ทำอะไรเลย หลังจากที่ท่าน หัวหน้าโครงการคือ รศ.นท.ดร.สุมิตร สุวรรณ ได้ลงพื้นที่และเอารูปมาให้ดู วันนี้ผู้เขียนเลยลงพื้นที่ไปที่โรงเรียนไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก พบนักเรียนและครูกำลังแก้ปัญหาดินแข็งของที่ปลูกผักกันอยู่เลย ที่ครูปลูกในยางรถยนต์เนื่องจากคุณครูแจ้งผู้เขียนว่า เมื่อฝนตกมากๆน้ำจะท่วมแปลงผัก ปลูกในยางรถยนต์จะป้องกันน้ำท่วมได้
ผู้เขียนแนะนำให้เอาน้ำรดและใช้ดินที่ผสมขุยมะพร้าวใส่ แต่ให้นักเรียนพยายามพรวนดินให้ร่วนก่อนที่จะปลูกผัก นักเรียนว่าง่ายแต่ไม่ค่อยพูดกันคนหน้าแปลก เอ้ยแปลกหน้า แต่ไม่นานก็สนิทเริ่มพูดคุยและยิ้มออกได้ หลังจากที่ช่วยกันขุดดินแข็งๆอยู่นานมากๆๆ
ชอบใจคุณครูช่วยนักเรียนลุ้นๆตลอดเวลา ผู้เขียนคิดว่าพยายามให้นักเรียนเรียนรู้เรื่องการเตรียมดินและการปลูกผักให้ได้มากที่สุด
เผลอหน่อยเดียว อ้าวคุณครูภาษาอังกฤษคือคุณครูสุวรรณา ผาน้อยกำลังจะแก้ผ้าเด็ก ว้ายๆ อ้าวที่แก้ผ้านักเรียนก็กลัวนักเรียนเสื้อเลอะ
คุณครูเล่าให้ฟังว่านักเรียนคนนี้ไม่ค่อยพูดคุยกับคนอื่น แต่เมื่อทำงานกับคนอื่นจะมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนคนอื่นๆได้ดีมากกว่าเดิม ผู้เขียนสัมภาษณ์นักเรียนว่ามีพี่น้องกี่คน นักเรียนตอบว่า มีพี่อีกหนึ่งคน ปกติครูบอกว่านักเรียนจะไม่ค่อยพูดกันคนอื่นๆ การทำงานร่วมกัน จะทำให้นักเรียนมีทักษะทางสัมคม(Social skill)เพิ่มขึ้น แถมได้ความรู้ทางการเกษตรกรรมเพิ่มขึ้นด้วย
ใส่ขุยมะพร้าวและดินอื่นๆแล้ว
น้องยุ้ยขวัญใจผู้เขียน ใช้มือเกลี่ยดินและปรับดินเองเลย
4 หนุ่มถอดเสื้อทำงาน มีคนหนึ่งพุงพุ้ยเลย 555
ครูวันเพ็ญ อุทุมพรก็เป็นแม่แรงหลักให้นักเรียนทำกิจกรรมดีๆแบบนี้ได้ ผู้เขียนเห็นการทำงานของนักเรียน หลายคนมีสมาธิที่ดีต่อการทำงาน
ผมตัวเล็กแต่ตั้งใจนะครับ...
ลุ้นและรอเพื่อนพรวนดิน
แค่ให้นักเรียนได้เรียนรู้การเตรียมดิน การผสมดิน ก่อนที่จะปลูกผัก ก็มีประโยชน์กับนักเรียนแล้ว ในอนาคตถ้านักเรียนโตขึ้นไปอาจปลูกผักเอาไว้กินเอง หรือปลูกขายเป็นอาชีพได้
การทำงานผู้เขียนมองเห็นความสุขของนักเรียน มองเห็นรอยยิ้ม มองเห็นความตั้งใจในการทำงาน ถ้าจะวัดกันที่ทักษะทางการทำการเกษตร แค่การจับจอบของนักเรียนก็รู้ได้ว่านักเรียนเคยทำงานเกี่ยวกับการเกษตรมาก่อนหรือไม่
ตอนนี้โรงเรียนเตรียมปลูกต้นมะนาวด้วย ได้มะนาวมาทั้งหมด 15 ต้น มีนักเรียนตั้งใจทำงานมากๆ ลองดูภาพนะครับ
ผู้เขียนนัดนักเรียนว่าวันที่ 3 กันยายน 2558 ตอนบ่าย 2 โมง จะไปปลูกผักกับนักเรียน ตอนนักเรียนทำที่ปลูกผักเสร็จแล้วได้ภาพแบบข้างบน
บ้านพักครูไม่มีคนอยู่ เพราะบ้านนี้มีที่มา
ผู้เขียนตั้งใจว่าจะให้นักเรียนเรียนรู้การปลูกผักและได้เรียนรู้การบูรณาการการปลูกผักกับวิชาอื่นๆเช่นคณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษและวิชาอื่นๆ รออ่านเรื่องนะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน...
สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต..สบายดีนะเจ้าคะ..ชอบที่ขมวดไว้..ว่าจะให้เด็กเรียนควบคู่ไปกับ คณิตศาตร์และภาษาอังกฤษ..อาจารย์จะใช้วิธีไหน อย่างไรคะ..ที่จะทำให้เด็ก..มีความคิดอยากเรียน..โดยไม่บังคับ..ต้องท่องจำ..
(เคยเห็นเด็กฝรั่งที่นี่..เขียน..ภาษาที่ตนเรียนคู่ขนานจากภาษาแม่..เขาเขียน..แล้วเอาไปแปะไว้..เล่นกันสนุกๆ..ดีนะ..เด็กเรียนรู้ไปโดยปริยาย..ค่ะ)..แถวๆเมืองกานจ์..เด็กเรียนรู้ภาษา..อย่างน้อย5ภาษา..เก่งกว่าเด็กในกรุงเทพ..อิอิ..ภาษาพม่าก็น่าเรียนรู้...กระเหรี่ยงด้วย.555
เด็กๆมีความอุตสาหะสูงมากๆ เพื่อผลผลิตผักที่คุ้มแก่การรอคอยค่ะ..
น่าสนใจคุณยายธี
ภาษามอญ ปกากะญอ อังกฤษ
เด็กๆตั้งใจมาก
วันที่ 3 จะไปปลูกผักครับ
น่าสนุกกันมาก คุณครูน่าจะเปลี่ยนชุดลงไปลุยด้วยน้า
พี่ชอบน้องนุ้ย เอ้ย น้องยุ้ยคนนี้เช่นกัน
ดูมือเล็กๆ เธอสิ อยู่บ้านน่าจะไม่ค่อยได้จับดินนะ แต่มาจับดินอย่่างสนิทสนมเชียวล่ะ
สาวน้อยคนนี้เจ๋งสุด ดูลีลายืนทรงตัวบนขอบยางพรวนดินด้วยจอบของเธอสิ ไม่ธรรมดา อยู่บ้านต้องทำเป็นประจำ
ชอบนะคะ เด็กๆ ได้ทำกิจกรรมแบบนี้ จะรอดูวันที่ผักโตนะคะอาจารย์
พี่ได้แรงบันดาลใจปลูกผักจากบันทึกอาจารย์ด้วยนะ ตอนนี้มะเขือยาวที่บ้านออกลูกแล้วด้วย ดีใจมาก
ขอบคุณพี่นุ้ยมากครับ
เด็กๆหลายคนปลูกผักที่บ้าน
เลยมีทักษะดีครับ