เข้าพรรษา (16) ; ค้นคิด

เข้าพรรษา (16) ; ค้นคิด

ชีวิตการภาวนาและฝึกฝนเจริญสติทำให้กระบวนการคิดในทักษะต่างๆ ดีขึ้น อาการปิ๊งแว้ปเป็นอยู่บ่อยๆ ...การคิดใคร่ครวญละเอียดลึกซึ้งมากขึ้น ความวู่วามน้อยลง ความยับยั้งชั่งใจทำตามอารมณ์ก็ลดลง

วันนี้ทำข้อปฏิบัติตามปกติ...

บางอันก็เป็นปกติ...บางอย่างก็ไม่เป็นปกติ เช่นการเดินจงกลมไม่ได้เดินบนทางจงกลมแต่ใช้การเดินทำนั่นทำนี่เจริญสติ"พุทธ-โธ่"แทน ทำให้นึกถึงสมัยวิ่งเจริญสติให้พอที่จะตามพุทธ-โธได้ทันก็ติดเป็นนิสัยมาจนถึงทุกวันนี้เดินช้าหรือเร็วก็พอตามทันได้บ้าง

นานหลายครั้งหลายปีด้วยทำขนมคุ้กกี้ไม่เคยสำเร็จผล หลังจากใช้เวลา Review กับตนเอง...ปรับสูตรตามข้อจำกัดที่มีลดส่วนผสมบางชนิดที่ไม่อยากใส่มากเช่น ผงฟู ส่วนผสมสำคัญเลือกนำมาใช้ คือ เนยถั่ว และน้ำผึ้ง ไม่ใช้ไข่...หรือเนยจากสัตว์ ผสมเมิสลี่เข้าไป ได้ออกมาเป็น "เมิสลี่คุ้กกี้เนยถั่ว"...

ผู้คอยชิมขนมให้คือเด็กๆ สังกะลีและสมาชิกฟื้นฟูฯ ชิมไปเบิกบานไปหัวใจมีความสุขแบบเล็กๆ...

ข้าพเจ้าเชื่อและทดลองปฏิบัติมาสิบกว่าปี...การภาวนาทำให้วิถีชีวิตของเราเป็นปัญญาและเมตตามากขึ้น

หลายคนสงสัยว่าปัญญาเป็นอย่างไร ตามความเข้าใจที่เกิดจากประสบการณ์ คือ การเกิดความคิดที่เป็นตัวรู้ที่ดีกว่าเดิม มักผลุดขึ้นมาแบบอัตโนมัติ "ปิ๊งแว้ป" ไม่ใช่การคิดปรุงแต่งไปเอง และที่สำคัญความคิดดังกล่าวมาจากจิตใจหรือส่งผลให้จิตใจนอบน้อมและอ่อนโยนมากขึ้น ก้าวร้าวน้อยลง...

การรู้อะไรบางอย่างมักทำให้เราก้าวร้าวขึ้น กร่างขึ้น ทะนงตนมากขึ้นนั่นข้าพเจ้าไม่เรียกว่า "ปัญญา" แต่เป็นความหลงในความรู้ที่ตนเองมี ทำให้เราหลงผิดคิดว่าตนเองรู้มากรู้ดีกว่าคนอื่น ทั้งๆ ที่มีสิ่งต่างๆ มากมายที่เรายังไม่รู้ การรู้แบบทะนงตนทำให้เราไม่นอบน้อมไม่อ่อนโยน...ส่งผลทำให้เราปิดกั้นที่จะเกิดการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

ช่วงเวลาที่มีในวันนี้

อยู่ๆ ก็คลิกอะไรบางอย่างในตนเองเกี่ยวกับการทำคุ้กกี้ จึงออกไปที่ครัวไปทดลองทำ ปิติอิ่มใจเมื่อผลงานถาดทดลองออกมา ช่วงเวลาเช่นนี้ชิมเองก็ไม่ได้ เด็กบอกว่าไม่หวาน ...แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เพิ่มสูตร เพราะส่วนมากแป้งที่ทานเข้าไปก็จะไปเปลี่ยนเป็นน้ำตาล เดี๋ยวจะมีความหวานมากเกินไปในร่างกาย

อบขนมเสร็จนัดแนะกับเภสัชติ๋ว พอกสมุนไพรตรงบริเวณผื่นขึ้นตามขา ใช้เสลดพังพอนพอก ดูเหมือนจะดูดพิษร้อนออกมาได้ดีทำให้บริเวณผื่นแผลนั้นหดลง แต่เราก็มาตกมาตายเมื่อเอาใจย่านางแดงที่ออกฤทธิ์ร้อนมาดักและยังใช้ขมิ้นชันสดสมานแผล...ปรากฏว่าแพ้เพิ่มความร้อน

แต่ก็ยังโชคดีว่า...อาการคัดลดลงเยอะไม่ต้องมาทรมานจากความคัน แต่ก็ต้องมาเผชิญกับภาวะร้อนเกิน...

แต่ก็พอทนได้...

พรุ่งนี้ค่อยแก้ไขกันใหม่

...

๑๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๘