เข้าพรรษา (8) ; ปรากฏการณ์
เกินความคาดหมายของการทำงานวันนี้ที่จังหวัดสกลนคร...
ที่นี่ข้าพเจ้าเรียกว่าดินแดนอันประเสริฐ เพราะดั่งได้มาทำงานปฏิบัติบูชาพ่อแม่ครูอาจารย์องค์หลวงปู่มั่น ตลอดจนพ่อแม่ครูบาอาจารย์องค์อื่นๆ
ข้าพเจ้ามองตนเองเป็นนักปฏิบัติมากกว่านักทฤษฎี...ผ่านเครื่องมือที่เรียกกันว่า R2R เป็นการเรียนรู้และเข้าถึงทฤษฎีด้วยการลงมือกระทำ ลงมือปฏิบัติ อยากรู้ว่า "วิจัยนำมาใช้ในการทำงานประจำอันเป็น Routine อย่างไร" ก็ต้องลงมือปฏิบัติแล้วการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจะเป็นความเข้าใจ และฝังเข้าไปในปัญญา เป็นความรู้ฝังลึก tacit knowledge ของบุคคลนั้นๆ
กระบวนการที่เกิดขึ้นในวันนี้ที่เครือข่าย R2R สกลนคร แม้เป็นการสร้างแรงบันดาลใจ แต่ความตั้งใจของช้าพเจ้าต้องการไปให้ถึงการเปิดประตูสู่การปฏิบัติ...
ภาคเช้าข้าพเจ้านำบุคคลต้นแบบ R2R จากจังหวัดยโสธร ๒ ท่านที่มีอิทธิบาท๔ ต่อการนำ R2R มาใช้ในการทำงานประจำ พี่โอ-สมหญิง และ น้องโย๋-ชลภัสสร ...ทำจนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เรื่องเล่าเร้าพลังของทั้งสองท่านนำมาซึ่งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ และยิ่งเมื่อเช้ญคนต้นแบบจากพื้นที่สามท่านมาเล่า ยิ่งเล่ายิ่งเร้าพลัง ไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถตรึงผู้ฟังกว่า ๓๐๐ ไม่ลุกหนีหายไปไหน
(ผู้จัดแจ้งว่าผู้เข้าฟังลงทะเบียนมาเพียง ๑๘๐ คน)
เส่น่ห์ที่เกิดขึ้นวิทยากรทั้งหมดไม่ใช่นักทฤษฎีหรือนักบรรยาย แต่เป็นนักปฏิบัติที่มีการเชื่อมทฤษฎีสู่การปฏิบัติได้อย่างมีความสุขและสนุกในการทำ
ช่วงบ่ายเราแบ่งออกเป็นสามห้องย่อยที่มีเป้าหมายชิมลางให้ได้แนวทางหรือประเด็นออกมา ท่าน นพ.ประจักษ์ ประธานจัดงานกล่าวชื่นชมมากว่าแม้เป็นบ่ายวันศุกร์แต่ทุกคนก็ยังคงไม่หนีหายน่าจะสะท้อนอะไรหลายๆ อย่างของการจัดการครั้งนี้ได้
การมาทำงานครั้งนี้ข้าพเจ้าตั้งจิตอธิฐานน้อมปฏิบัติบูชาพระคุณขององค์หลวงปู่มั่น ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หัวใจข้าพเจ้าปิติอย่างยิ่งจำนวนผู้คนมากมายที่ร่วมกระบวนการคือโอกาสที่หยิบยื่นให้แก่ข้าพเจ้าได้ทำตามสิ่งที่อธิษฐานจิตไว้...
ธรรมะจัดสรร
และอนุโมทนาบุญกับทุกสรรพสิ่งที่ได้มาสัมพันธ์กันร่วมกันทำสิ่งดีดีที่ทำให้เกิดความเจริญทั้งปัญญาและเมตตา
...
๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๘
ไม่มีความเห็น