ประสบการณ์ทุกอย่างแลกมาด้วยความยากลำบาก

ตั้งแต่เริ่มงานครั้งแรกถึงล่าสุด-ชีวิตลูกจ้างบังเกิด

ได้งานครั้งแรกกับบริษัทอังกฤษ

สำนักงานผู้แทนส่งออกสินค้าเกษตร Representative Office บริษัทแม่อยู่ที่อังกฤษ สำนักงานในไทยมีหน้าที่ส่งข้อมูลราคาสินค้าพืชผลเกษตรไปให้บริษัทแม่เพื่อตัดสินใจ ส่งตัวอย่างสินค้าไม่ว่าเมล็ดข้าว น้ำตาล แป้งมันสำปะหลัง(Tapioca) สมัยนั้นปี 2522 ยังไม่มีแม้แต่แฟกซ์ ต้องเช่าช่องสัญญาณเช่าเครื่องเทเล็กซ์ จะส่งเทเล็กซ์ครั้งหนึ่งต้องพิมพ์ใส่เครื่องแล้วเซฟเก็บเป็นม้วนกระดาษเจาะรู ที่กว้างน้อยกว่าม้วนกระดาษเครื่องคิดเลขปัจจุบัน เมื่อตรวจทานถูกต้องแล้วก็เอาม้วนกระดาษใส่ให้เครื่องอ่านแล้วส่งออกไป เครื่องคิดเลขก็เป็นเครื่องใหญ่ๆ เล็กกว่าเครื่องพิมพ์ดีดที่ไม่ใช้ไฟฟ้าสักครึ่งหนึ่ง จะคำนวณคิดเลขทีก็กดเลขแล้วก็โยกก้านเหล็กก็จะได้ผลลัพธ์

บริษัททำหน้าที่เป็นคนกลางให้บริษัทแม่ ประสานกับผู้ส่งออก ชิปปิ้ง บริษัทเรือ สนามบิน การออกBL(Bill of Lading) L/C(Letter of Credit) การชำระเงิน เป็นหน้าที่ผู้ขายกับผู้ซื้อ หรือบริษัทแม่ที่อังกฤษ ธุรกิจสมัยเกือบสี่สิบปีที่แล้วยังสบายๆ ไม่มีการโกงหรือปลอมปนในสินค้าเกษตรมากนัก ยังทำธุรกิจกันอย่างมีธรรมาภิบาล

ด้วยความที่เป็นพนักงานอายุน้อยสุด เลยต้องทำทุกอย่างในสำนักงาน เป็นเสมียนสำนักงานต้องทำทั้งชิปปิ้งไปเอาสินค้าตัวอย่าง ส่งไปเมืองนอก แล้วก็ต้องนำสินค้าตัวอย่างจากเมืองนอกไปให้ผู้ส่งออกในเมืองไทยดู ไปดูแลรับส่งเจ้านายจากเมืองนอกไปรับที่สนามบิน ได้เข้าโรงแรมโอเรียนเต็ลครั้งแรกของชีวิต แต่หลังจากนั้นจนทุกวันนี้ เลยคุ้นเคยธรรมเนียมต่างชาติต้องไปนั่งกิน High Tea กับคนรู้ใจแทนไปทำงานสมัยก่อน สมัยสี่สิบปีที่แล้วงานไม่ยุ่งยาก ไปไหนสะดวกรถไม่ติดขัด ถนนสาธรยังเป็นคลองมีถนนสองข้างร่มรื่นมาก ใช้ชีวิตที่เพียงพอ เรียบง่าย ก็รายได้มันน้อยน่ะ สองปีก็พอสำหรับประสบการ์ครั้งแรก

ย้ายงานครั้งแรกไปทำบริษัทเครดิตฟองซิเอร์

งานใหม่สิ่งแวดล้อมใหม่

หลังจากทนทำงานเงินเดือนน้อยมากๆมาสองปี พอเรียนจบอนุปริญญาบัญชี เพื่อนรุ่นพี่ก็ชวนไปสมัครงาน ได้แง่คิดกับคำที่ว่า "นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ไปได้ไม่ไกล" ย้ายงานครั้งแรกได้เพื่อนร่วมงานเยอะขึ้น แต่เรากลายเป็นน้องเล็กสุดด้วยวัย ยี่สิบปี เลยเป็นที่เอ็นดูของพี่ๆทั้งองค์กร แต่มองอีกแง่หนึ่งคือการที่เราต้องทำงานทุกอย่าง และทำมากขึ้นสมกับเงินเดือนที่ขึ้นมาเท่าตัว แต่การเป็นมนุษย์ลูกจ้างตอนแรกก็ดูเงินเดือนเยอะ พออยู่ไปมันก็รู้สึกน้อยดังนั้นพอยามว่างก็เลยวิ่งหางานจากผู้ใหญ่ที่นับถือ ทนรับจ้างทำบัญชีบริษัทอื่นหาเงินเก็บเพิ่มรีบกลับห้องแต่งงบ ทำงบ ปิดบัญชี เหนื่อยจากงานกลางวันต้องมาต่อภาคดึก เพราะภาคค่ำต้องเรียนป.ตรี แม้จะภาคภูมิใจ ทำงานผูกไท บริษัทมั่นคง อบอุ่นกับเพื่อนร่วมงาน แต่ไม่มีเงินเก็บนี่ซิเรื่องใหญ่กว่า แถมกำลังร้อนวิชาเด็กจบปริญญาตรีน่ะ ทำบัญชีมา 5 ปีเริ่มมองงานใหม่

บริษัทเครดิตฟองซิเอร์ เป็นสถาบันการเงินประเภทหนึ่งซึ่งปัจจุบันเหลือไม่กี่แห่งแล้ว เหมือนบริษัททรัสต์ต่างๆ บริษัทเครดิตฟองซิเอร์ที่ทำฺเป็นการร่วมทุนระหว่างสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์และบรรษัทเครือจักรภพอังกฤษ(ฺฺBritish Commonwealth)จะปล่อยเงินกู้สำหรับบ้าน(Housing Mortgage Loan) โดยเฉพาะบ้านโครงการจัดสรร เนื่องจากรูปแบบต่างๆ เอกสารประกอบพร้อมสำหรับการเป็นหลักประกันเงินกู้ มีการรับฝากเงินโดยออกตั๋วสัญญาใช้เงินหรือตั๋ว P/N (Promissory Note) การคำนวณดอกเบี้ยจะใช้แบบลดต้นลดดอก อัตราดอกเบี้ยเป็นรายปีใช้ฐาน MLR,MOR คำนวณดอกเบี้ยเป็นรายวัน แต่ตัดเงินต้นเป็นรายเดือน หัวใจของบริษัทเครติดฟองซิเอร์คือการปล่อยเงินกู้ให้กับที่อยู่อาศัย เหมือนธอส. แต่เป็นภาคเอกชนที่มีความคล่องตัวสูงกว่า มีแผนกหลักๆคือฝ่ายจดจำนอง ฝ่ายกฏหมายและบังคับหนี้ ฝ่ายการเงินและบัญชี เวลาที่แย่คือการส่งบัญชีลูกหนี้ค้างชำระ ให้ฝ่ายกฏหมายทวงและบังคับคดีในที่สุดซึ่งคือการฟ้องล้มละลาย บังคับคดีด้วยการยึดบ้านและทรัพย์สินในบ้านเพื่อขายทอดตลาด แล้วเราก็มาตัดหนึ้สูญส่วนที่ไม่มีการชำระคืน เกือบห้าปีสำหรับชีวิตสนุกสนานมีเพื่อนร่วมงานเกือบสี่สิบคนที่น่ารักเป็นกันเอง ตามแบบองค์กรขนาดเล็ก

สอบแข่งเพื่อไปทำงานสายการบิน

จบปริญญาแล้วคร้าบ ทนทำงานไปเรียนไป จบปุ๊บสมัครงานใหม่ปั๊บตามสูตรสำเร็จ ภาษาก็ได้ ประสบการณ์ก็มี จะยากอะไร

คนสมัครนับพันคน แต่ผ่านแค่สองคน ดีใจที่สุด ได้ขึ้นเครื่องบินครั้งแรก ไปเมืองนอกครั้งแรก ทิ้งชีวิตเมืองไทย ทิ้งทุกสิ่งไว้ที่เมืองไทย ชีวิตที่เริ่มจากศูนย์ ได้ตำแหน่ง officer แต่ต้องไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียว มีเพื่อนเหมือนไม่มีต้องค่อยๆสร้างมิตรขึ้นมา ตามคำพระที่ว่า "วิสฺสาสา ปรมา ญาตึ - ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง" แล้วหลังจากนั้นก็มีแต่คนรักคนให้เกียรติ หรืออาจจะเป็นเพราะหัวโขนที่สวมอยู่หรือเปล่านะ

การเป็นพนักงานระดับสูงต้องรู้ทุกอย่างในและนอกเครื่องบิน ตรวจสอบล่วงเวลาของพนักงานทุกคน คำนวณเงินส่งกลับบ้านให้พนักงาน จ่ายเงินเดือนพนักงาน ต้องสอบสวนทำคำสั่งลงโทษพนักงานที่ทำความเสียหายกับเครื่อง พนักงานขับรถขนอาหารยกไฮโลดชนปีกชนประตูเครื่อง ตำแหน่งเสียบตู้อาหารบนเครื่อง การทำงานของพนักงานเช็ดกระจกเครื่องบินwindshield พนักงานทำความสะอาดเบาะนั่งผู้โดยสาร การต้องจำใจส่งพนักงานกลับบ้านทันทีเนื่องจากผิดระเบียบต่างๆ โดยเฉพาะการขโมย แต่หัวใจของฝ่ายบุคคลคือการเป็นที่พึ่งให้กับพนักงาน การดูแลความเป็นอยู่ และทุกข์สุขของทุกคน

ได้ประทับใจกับการที่ถึงวันเกิดลูกน้องก็ทำเซอไพร์ส โดยการเอาเค๊กวันเกิดทำขึ้นมาให้ก่อนบินกลับมาฉลองที่เมืองไทย ทุกครั้งก็มักมีกล่องอินทผาลัมยัดไส้อัลมอนด์มาให้ทุกครั้ง เมื่อเทียบกับการอยู่ห้องเดี่ยวในแคมปัสพนักงานกลางทะเลทรายที่วันหยุดก็ออกเที่ยวปีนแซนดูนนอกแค้มป์ ผจญภัยไปเรื่อยเปี่อย งานอดิเรกของคนทำงานแดนไกลคือการไปเที่ยวตลาด ไปซื้อข้าวของที่ราคาถูกเมื่อเทียบกับเมืองไทย หรือบางคนก็ให้รางวัลกับชีวิตที่ต้องอดทนด้วยการซื้อของไฮคลาสที่ราคาสูง สำหรับตัวเองแล้วขอซื้อตัวราคาถูกบินกลับไปใช้เงินที่เมืองไทยดีกว่า เลยกลับปีละ 2-3 หน มีความสุขกว่ากันเยอะ เวลาแค่วันเดียวอาทิตย์เดียวก็เหงาอย่างกลับบ้านตลอดเวลา

แต่การไปทำงานในสนามบินตะวันออกกลางก็มีความเสี่ยง พอสงครามอ่าวประทุเลยต้องรีบเผ่น ถึงแม้รู้ว่าป้องกันตัวจากจรวดมิสซายล์ยังไง แต่ชีวิตมีแจ็คพ๊อตได้เสมออย่าเสี่ยงดีกว่า ประสบการณ์เพียบแล้วนี่

งานสายการบินเป็นงานที่ประกอบด้วยหลายหน่วยงานหลัก มีตั้งแต่ฝ่ายการบินที่ดูแลจัดเครื่องบิน ตารางบิน นักบิน หรือที่เรียกว่า cockpit crew และ cabin crew ซึ่งมีหลายตำแหน่งงานตั้งแต่ Supervisor, purser, steward/stewardess หรือ air hostess นั่นเอง ฝ่ายคลังสินค้า ฝ่ายอาหารบนเครื่องบินหรือฝ่ายโภชนาการ (catering service) ที่รวมงานขายของบนเครื่อง Inflight sales และงานทำความสะอาดเครื่องบิน Aircraft cleaning ซึ่งฝูงบินของบริษัทที่มีร้อยกว่าลำจะต้องได้รับการจัดเตรียมงานจากทุกฝ่าย ซึ่งพนักงานจะต้องรู้ว่ามีเครื่องบินกี่แบบ จะใช้กี่ลำในแต่ละวัน ฝ่ายช่างก็ต้องซ่อมบำรุงเครื่องเหล่านั้น ฝ่ายโภชนาการก็ต้องเตรียมอาหารสำหรับผู้โดยสารและลูกเรือรวมถึงกัปตัน สำหรับสายการบินที่อยู่มามีเครื่องบินร้อยกว่าลำตั้งแต่เครื่องบินเล็กไม่กี่สิบที่นั่งอย่าง Fokker เครื่องโบอิ้ง 707 727 737 747 เฉพาะ 747 ก็มีไม่รู้กี่แบบ 100 200 300 400 SP ที่เป็นJumbo หรือ Megatop หรือเครื่องแอร์บัส เครื่อง McDonnell Douglas หรือ DC/MD และเครื่อง Airbus ยังไม่รวมเครื่องบินของ Logheed หรือเครื่องบิน L1011 ที่เรียกกันสั้นๆ ว่า Tristar เพราะมีสามเครื่องยนต์ซึ่งปัจจุบันไม่มีอีกแล้ว แต่ละเครื่องมีจำนวนผู้โดยสารที่แตกต่างกัน มีที่เก็บสิ่งของที่ไม่เท่ากัน

สำหรับฝ่ายโภชนาการเองก็ต้องรู้ทุกอย่าง aircraft type, configuration, ต้องรู้จำนวนผู้โดยสารล่วงหน้าเพื่อเตรียมอาหารสำหรับคนหลายร้อยคนของแต่ละเที่ยวบิน ซึ่งแน่นอนไม่สามารถเตรียมล่วงหน้าไว้เป็นวันๆได้อาจเกิดความไม่สดหรือเสียได้ ต้องรู้ว่ามีการจองอาหารไว้หรือไม่ เครื่องดื่มเพียงพอแค่ไหน อาหารที่ขึ้นเครื่องจะพอดีกับจำนวนผู้โดยสารไฟล์ทบินไปไหนเป็น Long Haul flight ซึ่งต้องเตรียมอาหารหลายมื้อหรือไม่ ของที่จะขายบนเครื่องบินมีของอะไรบ้าง น้ำหอมกี่ขวด ของเล่นเด็ก หรือ ของ give away มีอะไรบ้างแค่ไหน เพียงพอหรือไม่เป็นหน้าที่ของฝ่ายโภชนาการทั้งสิ้น งานทุกอย่างต้องแข่งกับเวลากับของจำนวนมากมายมหาศาลกับเวลาที่มีจำกัด ทันทีที่เครื่องบินลงจอดหน่วยงาน aircraft cleaning จะต้องเข้าทำความสะอาดทุกตารางนิ้ว เก็บเศษอาหาร เศษกระดาษ เศษขยะ หรืออาเจียนของผู้โดยสารที่ทิ้งไว้ รีบดูดฝุ่น เปลี่ยนผ้าคลุมเบาะ ทำรายงานทรัพย์สินลูกค้าที่ตกบนเครื่อง ภายนอกตัวเครื่องจะต้องมีการทำความสะอาดที่จำเป็น กระจกห้องกัปตันต้องขึ้นไปเช็ดทุกไฟล์ท ดังนั้นต้องใช้พนักงานกี่คนสำหรับพื้นพรมเบาะนั่งทุกตารางนิ้ว กับเครื่องบินที่ยาวเกือบร้อยเมตรและที่นั่งแถวละ6-10 เก้าอี้ หลังจากเครื่องลงจอดสองชั่วโมงทุกอย่างต้องเสร็จ โหลดอาหารสี่ร้อยที่ ทั้งชั้นหนึ่ง (F class) ชั้นธุรกิจ (B/ J class) หรือชั้นประหยัด (Y class) ต้องให้เรียบร้อยก่อนผู้โดยสารขึ้นเครื่องซึ่งช่วงเวลานั้นจะเป็นเวลาที่ฝ่ายการบิน และcabin crew วุ่นวายกับการต้อนรับผู้โดยสารใหม่ ดังนั้นทีมโภชนาการต้องโหลดของจากห้องเย็นขึ้นรถ ขับไปหาเครื่องที่จอดอยู่ไกลออกไปจากอาคารโภชนาการ ขับอ้อมสนามบิน ต้องใช้กำลังพลมหาศาลสำหรับไฟล์ใหญ่ ขนอาหารจากรถเข้าเครื่องบินเอาเข้าไปเก็บในช่องให้เรียบร้อย briefหรือสรุปกับลูกเรือ ให้ทันเวลา

ประสบการณ์การทำงานห้างสรรพสินค้า

ห้างที่มีสวนสัตว์อยู่ชั้นบนสุด

หัวใจของคนทำงานย่อมหวังจะได้ตำแหน่งที่สูงขึ้น แต่ก็ต้องยอมรับความสามารถตัวเอง จากตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายบุคคลอาวุโส ก็เลยได้งานตำแหน่งผู้่ช่วยผุ้จัดการฝ่ายบุคคล เมื่ออายุ 32 ปี การทำงานบริการ งานห้างสรรพสินค้า ต้องยอมรับที่จะทำงานชั่วโมงไม่ปกติ วันหยุดที่ไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ ถึงแม้จะเป็นผู้บริหารระดับกลางก็ตาม การเข้าสายเลิกดึกเป็นเรื่องปกติ การต้องลงพื้นที่ตรวจสอบการทำงานของพนักงานห้างโดยการ(walk around) การให้บริการลูกค้า(Service Readiness) การสืบเสาะหาคนขโมยของในห้าง การสอบสวนลูกค้าที่ขโมยของ หรือพนักงานที่ขโมยของกลับบ้าน การตามหาสิ่งของที่หายไป หรืองาน Lost Prevention

การถูกซื้อตัวไปทำงานบริษัทต่างชาติ

บริษัทขนส่งที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา

มีปณิฐานว่าทำงานอะไรที่ไหนย่อมมีความสุขเสมอ แต่พอมีบริษัทเฮดฮันเตอร์เอาเงินมาล่อ เริ่มดิ้นรนแล้วยอมเปลี่ยนงาน เงินเดือนเพิ่มมาเท่าตัว แต่งานก็เพิ่มอีกเท่าตัว ความรับผิดชอบสูง ได้หุ้นจากบริษัทแม่ที่อเมริกา สุดท้ายได้ตำแหน่งกรรมการผู้มีอำนาจลงนาม ดูแลพนักงาน 3 องค์กรกว่า 600 คน และแล้วก็ถึงวาระสุดท้ายของงาน เมื่อถึงวัยใกล้เกษียณ

เริ่มจากตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายสรรหาว่าจ้าง ฝ่ายทรัพยากรบุคคล ถูกมอบหมายเพิ่มงานความปลอดภัย และงานฝึกอบรม แถมเพิ่มงาน สวัสดิการ งานโครงสร้างเงินเดือน พร้อมทำเงินเดือนฝ่ายบริหาร เพิ่มหน้าที่ความรับผิดชอบให้อีกต้องรับหน้าที่ดูแลมาตรฐาน ไอเอสโอ ถูกตั้งเป็นตัวแทนฝ่ายบริหารคุณภาพ QMR ทำมันทุกอย่างสองปี ตานี้ถูกย้ายข้ามห้วยเลย จากโพร์ไฟล์งานบุคคลที่สั่งสมมาเป็นยี่สิบปี ต้องไปดูแลฝ่ายงานความมั่นคง กับตำแหน่งผู้จัดการอาวุโส ประจำประเทศไทยและภาคพื้นอินโดจีน แป็ก

เป็นบริษัทที่ทำให้ต้องเดินทางไปต่างประเทศมากที่สุด คราวนี้ได้ไปทำแลนด์มาร์กเกือบครบทุกทวีปซะที ถูกส่งไปอบรม ไปประชุม ทำให้ความสามารถทางภาษาเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว แถมมาอีกหลายภาษาที่เกี่ยวข้อง ต้องทำงานประสานกับเจ้าหน้าที่ทุกภาคส่วน ถูกเรียกตัวตามใช้งานจากทุกกองบัญชาการและหน่วยงานบังคับใช้กฏหมาย ตม. ศก. สสก บช.ปส. ปปส. DEA, SS หลายสถานทูต บางครั้งก็ต้องยอมเป็นหน่วย K9 เพื่อพิสูจน์ทราบตรวจสอบยาเสพติดของผิดกฏหมาย เป็นผู้คุมกฏระเบียบการต่อต้านการก่อร้าย C-TPAT (Customs Trade Partnership Against Terrorism) ต้องเป็นหน่วยอารักขานาย ขับรถคุ้มกันตู้สินค้าราคาหลายสิบล้าน ต้องทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงดูแลรักษาเครื่องบินจนกว่าจะขึ้นบินได้ ได้ฉายาจากเมืองนอกว่า Captain Thailand ผู้ทำได้ทุกอย่าง

ชีวิตช่วงหลังวุ่นวายอยู่กับสนามบิน คลังสินค้า เครื่องเอ็กซ์เรย์ เดินไปเดินมาตั้งแต่ย้ายจากดอนเมืองมาสุวรรณภูมิ ก็ยังต้องเดินจนขาหมดสภาพ และสุดท้ายหมาล่าเนื้อที่แก่และหมดประโยชน์ก็ต้องจากไป กินดีอยู่ดีมานาน อยากล้างมือในอ่างทองคำ ก็ต้องก้าวลงจากเก้าอี้ ถึงแม้จะห่วงน้องห่วงเพื่อนร่วมงานแต่ตัวเองก็ควรมีความสุขด้วย พอกันทีกับการเป็นหมาล่าเนื้อมา 25 ปี

โครงสร้างบริษัทรับส่งพัสดุภัณฑ์ ที่รวมงานขนส่ง โลจิสติกส์ทั้งหมดไว้ด้วย

ด้วยความที่เป็นบริษัทอเมริกันและใหญ่ที่สุดในสหรัฐ มีเงินลงทุนมากมายในเทคโนโลยี่และเครือข่ายซึ่งเป็นหัวใจของธุรกิจขนส่ง การมีพาหนะขนส่งตั้งแต่ ฝูงบินทุกขนาด รถทุกชนิดในทุกประเทศ ไม่ว่ารถหัวลาก รถไฟ รถตู้ จักรยานและมอเตอร์ไซค์ รถตุ๊กตุ๊กสามล้อ และเรืออีกทุกขนาด เป็นธุรกิจที่ต้องแข่งกับเวลา และความเสียหาย สิ่งของนับล้านชิ้นทุกขนาดตั้งแต่ซองกล่องกว้างยาวไม่กี่นิ้ว พัสดุยาวหลายเมตร จนถึง air container หรือ sea container ที่ยาว 40 ฟุต ทุกอย่างจะวุ่นวายไปหมด เนื่องจากเอกสารทุกซอง พัสดุทุกชิ้นจะต้องมีข้อมูลทุกอย่างชัดเจน ต้องพร้อมผ่านขั้้นตอนศุลกากรทั้งขาออก จนถึงขาเข้าที่ประเทศปลายทาง มีการวางแผนพาหนะตั้งแต่ต้นทางจนถึงปลายทางไว้ล่วงหน้า การประกันความเสียหายในทุกเรื่องที่อาจเกิดขึ้น บริษัทขนส่งสินค้าขนาดใหญ่จะทำงานตลอด 24 ชั่วโมงแม้หน้าที่คนหนึ่งจะจบแต่งานของอีกตำแหน่งจะยังคงไม่เสร็จงาน กัปตันเครื่องบินยังคงต้องขับเครื่องบินแต่ละลำ ที่มีอยู่ร้อยกว่าลำบินไปมาอยู่ทั่วโลก ถึงแม้จะจบภารกิจของประเทศนี้แต่อีกหลายประเทศภารกิจเพิ่งเริ่มในการนำเข้าหรือส่งยังปลายทาง ต้องส่งข้อมูลขาออกไปเข้า Server หลักที่อเมริกา ต้องดึงข้อมูลสินค้าที่จะเข้าประเทศไทยในแต่ละเที่ยวบิน ต้องมีการคัดแยกพัสดุในหลายเมืองหลักของทุกทวีป หรือแม้แต่ประเทศไทยที่ไม่นับการคัดแยกเพื่อส่งไปประเทศปลายทางในแต่ละทวีป กระทั่งสินค้าที่เข้ามาในประเทศไทยก็ยังต้องคัดแยกเพื่อส่งไปประเทศเพื่อนบ้านที่อยู่ในความดูแลของประเทศไทยเช่นภูฏาน ลาว กัมพูชา หากเส้นทางขนส่งนั้นคุ้มค่าและเร็ว มีการปรับเปลี่ยนอยู่เสมอ เป็นบริษัทขนส่งที่มีสาขาอยู่ทั่วโลกในร้อยกว่าประเทศ มีสนามบินเองในสหรัฐ มี Hubขนาดใหญ่ในทุกทวีป พนักงานรวมกันสามแสนกว่าคน มีคลังสินค้าLogistics หรือ supply chain อยู่ทั่วไปหมด มีเครือข่ายทางรถ (road network) ในยุโรป อเมริกา ยกเว้นเอเซียเท่านั้น การเป็นบริษัทที่ใหญ่เกินไปพนักงานแต่ละคนจะรู้และเก่งแค่งานของตัวเอง จะไม่สามารถมองภาพใหญ่หรือเปลี่ยนงานไปมาได้ หัวใจของบริษัทประเภทนี้คือการประสานงานกับหน่วยงานอื่นๆ หรือประเทศอื่นๆ ภาพที่น่าประทับใจของบริษัทขนส่งคือการที่กองบินที่มีเครื่องสีเดียวกันจอดเรียงแถวเต็มสนามบินเพื่อรอโหลดสินค้าบินไปทั่วโลก หรือภาพกองรถบรรทุกที่จอดเป็นระเบียบในตอนกลางคืนเพื่อรอปล่อยแถววิ่งส่งงานในตอนเช้า เป็นภาพที่น่าประทับใจ

การทำงานช่วยเหลือสังคม ตำแหน่งสุดท้ายกับหัวหน้าที่ปรึกษานายกฯ

ถ้าไม่นับการเป็นอาสากาชาดไทย หรือการบริจาคโลหิตเกือบร้อยห้าสิบครั้ง มาครั้งนี้กับการเป็นที่ปรึกษานายกอบต.เป็นอีกงานหนึ่งที่ตั้งใจทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น ด้วยความที่ใครมักเรียกว่าอาจารย์ ก็พยายามทำตัวเป็นผู้มีวิทยา เป็นวิทยาธรสอนฟรี สอนพนักงานราชการ ซึ่งคนเราไม่ว่าจะเป็นใครด้วยอายุที่น้อย ประสบการณ์น้อย การทำงานการเรียนรู้ความรับผิดชอบก็จะมีข้อจำกัด แต่หากได้รับการอบรมและนำไปใช้ ชีวิตและงานก็จะมีความสุขมากยิ่งขึ้น ดังนั้นหัวข้อที่ให้การอบรมพนักงานราชการ ลูกจ้าง หัวหน้าสำนัก ผอ. จนถึงปลัด ก็จะเน้นเรื่อง การทำงานอย่างมีความสุข และอีกเซสชั่นหนึ่งก็จะเป็นการทำงานอย่างมีความสุขให้มีประสิทธิภาพ

เราต้องเข้าใจเสมอว่าการสอนใครๆ ก็ตามอาจมีการต่อต้าน การมีความเชื่อมั่นในตัวเอง หรือการที่ผู้รับการอบรมทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว สอนเท่าไร ก็ไม่มีทางเข้าไปในแก้วที่เต็มไปด้วยทิฐินั้นได้ แต่ความมุ่งมั่นที่จะทำความดีไม่เคยเปลี่ยนแปลง สอนนายกฯอยู่เสมอถึงการทำประโยชน์เพื่อแผ่นดินและผู้อื่น เงินไม่สะอาดอย่าสนใจ

ทำงานให้สมกับเป็นข้าราชการ ข้าฯที่ทำงานให้พระราชา ได้เป็นข้าราชการการเมืองที่มีหน้าที่ทำนุบำรุงแผ่นดินช่วยประชาราษฎร์ช่วยในหลวงฯ และพัฒนาแผ่นดินเกิดของตัว ซึ่งหลายๆอย่างนายกฯได้เอาไปใช้ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้างก็ไม่เป็นไร แต่ที่สำคัญต้องแม่นระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน!! ต้องสมกับที่เคยเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มาก่อนที่คือหัวใจ

ย้ายงานครั้งสุดท้ายกับการรับตำแหน่งเอ็มดี

จบกับการหาเงินให้ตัวเอง ได้หุ้นจากบริษัทที่อเมริกามามากมาย ที่นี้ก็หันมาทำประโยชน์ให้เพื่อน ให้ประเทศชาติ

รับบทเป็นนายใหญ่บริษัทขนส่งและที่ปรึกษาธุรกิจ งานนี้ฉีกแนวจากประสบการณ์ทั้งหมดที่เคยมีมา ภาคภูมิใจกับการคุยให้ต่างชาติไว้วางใจ เอาเงินมาลงทุนทำธุรกิจ หรือตั้งโรงงานในประเทศไทย ได้รับความเชื่อถือจากต่างชาติในฐานะเป็น Legal Advisor กับชีวิตที่มีแต่ประชุมเป็นหลัก ต้องเป็นผู้ประสานสิบทิศ เข้ากับทุกคนให้ได้ ใช้ interpersonal skill อย่างสูง สร้างแรพโป้ rapport กับลูกค้าทุกชาติ ด้วยความคุ้นเคยกับภาษาและวัฒนธรรมของหลายๆ ชาติทุกอย่างเลยดูไม่เป็นปัญญา แต่นิสัยผู้จัดการสันดานเสมียน เลยต้องทำทุกอย่างเอง ไม่ทิ้งความเป็น Lone Ranger ที่ลุยเดี่ยวเพื่อให้ภาระกิจสำเร็จ ในอดีตที่เคยเป็น Lonely Wolf ยังไง หมาป่าเดียวดาย ก็ยังวิ่งทั่วป่าอยู่ตัวเดียวเสมอ

มีรถหัวลากที่ต้องให้บริหารอีก 6 หัว 12 หาง ต้องใช้ความเป็นผู้นำสูงสุด ต้องใช้ประสบการณ์การใช้ภาษาที่มีมาทั้งหมด ต้องรู้ ต้องฟื้นกฏหมายทั้งหมดที่เกี่ยวข้องที่เคยรู้ที่เคยเรียน ต้องร่างสัญญา แปลระเบียบ แปลกฏหมายเป็นภาษาอังกฤษ ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดทุกภาค คราวนี้ดีหน่อยมีพนักงานขับรถให้ เมื่อก่อนต้องขับรถไปเองมีคนนั่งข้างคอยหนุงๆหนิงๆ ตอนนี้คนขับลูกน้องเราหน้าเหี้ยมๆจิงๆ

ไปสัมนา ยุทธศาสตร์ส่งเสริมการลงทุนโดยบีโอไอ พฤษภาคม 2558

มีพบก็มีพราก มีจากก็มีเจอ